Αναρωτιέμαι πώς θα αντιδρούσαν οι αριστεροί ριζοσπάστες αν «ΤΑ ΝΕΑ» ή κάποια άλλη δημοκρατική εφημερίδα δημοσίευαν συνέντευξη του υπόδικου Μιχαλολιάκου.

Ακόμη περισσότερο αν η συνέντευξη δεν ανταποκρινόταν σε κάποια επικαιρότητα ή αφορμή, ούτε ερχόταν να λύσει κάποια απορία, αλλά αποτελούσε απλώς μια ευκαιρία για να αναπτύξει ο Μιχαλολιάκος τις απόψεις του επί της κατάστασης των πραγμάτων.

Αναρωτιέμαι πώς θα αντιδρούσαν οι αριστεροί ριζοσπάστες αν «ΤΑ ΝΕΑ» ή κάποια άλλη δημοκρατική εφημερίδα δημοσίευαν έκκληση απελευθέρωσης του Μιχαλολιάκου και των υπολοίπων χρυσαυγιτών με την υπογραφή «Φίλοι και Σύντροφοι του Νίκου Μιχαλολιάκου».

Τι θα απαντούσαν αν η έκκληση μιλούσε για «ντελίριο εκδικητικότητας», «γενικευμένη υστερία» και «πολιτικούς κρατουμένους» –όπως λέει και ο Κασιδιάρης…

Ούτε που τολμώ να φανταστώ την αντίδραση του Σκουρλέτη, του Βούτση και των υπολοίπων της «Αυγής» ή του left.gr.

Και, προσωπικά, θα συμφωνούσα απολύτως μαζί τους.

Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση ουδείς ασχολήθηκε με τον υπόδικο Μιχαλολιάκο και την παρέα του.

Αντιθέτως η «Εφημερίδα των Συντακτών» δημοσίευσε ολοσέλιδη συνέντευξη του Δημήτρη Κουφοντίνα, με την οποία ένας ισοβίτης σίριαλ κίλερ ανέπτυξε τις απόψεις του περί «νέας γερμανικής κατοχής».

Μία εβδομάδα αργότερα η «Αυγή» προέβαλε έκκληση των «Φίλων και Συντρόφων του Κουφοντίνα», οι οποίοι μεταξύ άλλων παραληρηματικών περί «ντελιρίου εκδικητικότητας», «πολιτικών κρατουμένων», «γενικευμένης υστερίας» και «ιδεολογικής επίθεσης (…) κατά της ιστορίας της Αριστεράς και των κινημάτων αντίστασης» (να τες και οι Σκουριές!..) ζητούν να πάρουν άδεια εξόδου από τη φυλακή ο Κουφοντίνας και ο Γιωτόπουλος.

Αν θέλετε, να τους χαρίσω και τη διαφορά.

Διότι στο κάτω κάτω ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του είναι απλώς υπόδικοι. Θεωρητικώς είναι αποκρουστικοί, αλλά ακόμη αθώοι.

Αντιθέτως, ο Κουφοντίνας και ο Γιωτόπουλος έχουν δικαστεί και καταδικαστεί για καμιά εικοσιπενταριά δολοφονίες συν όλα τα άλλα που διέπραξαν.

Αντιδράσεις ευαίσθητων αριστερών για τον Κουφοντίνα δεν ακούστηκαν. Δεν έδειξαν καν ενοχλημένοι από το γεγονός ότι τον υιοθέτησε απροκάλυπτα η επίσημη εφημερίδα της παράταξής τους.

Ισως επειδή η ευαισθησία της Αριστεράς εξαντλείται στους άλλους –με τα δικά της καθάρματα δεν έχει κανένα πρόβλημα…

Ισως επειδή είναι ανιστόρητη η θεωρία των δυο άκρων –οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής θεωρούνται εγκληματική οργάνωση, αλλά οι δολοφόνοι της 17Ν αποτέλεσαν, υποθέτω, κίνημα αλλαγής…

Ισως επειδή αντιλαμβάνονται την πολιτική σαν μια διαρκή άσκηση διαφορετικών μέτρων και διαφορετικών σταθμών ανάλογα με ό,τι τους βολεύει.

Ισως επειδή η δημοκρατική ευαισθησία τους είναι και υποκριτική και αποκρουστική.

Για την ακρίβεια είναι αποκρουστική επειδή είναι υποκριτική. Κι ως εκ τούτου επικίνδυνη.