Εκτός από το κουπί της καθημερινότητας, τραβάνε κουπί και μάλιστα με επιτυχία περίπου 6-8 ώρες καθημερινά στο άθλημα που αγαπούν. Οι κωπηλάτες μας Παναγιώτης Μαγδανής και Κατερίνα Νικολαΐδου κατέκτησαν το χρυσό και το αργυρό μετάλλιο αντίστοιχα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη λίμνη Ντανζεόν στην Κορέα, με τον πρώτο να έχει συναθλητές στο τετραπλό σκιφ τους Γιώργο και Λευτέρη Κόνσολα και Σπύρο Γιάνναρο.

Επαιζε ποδόσφαιρο μικρός και έκανε στίβο, ώσπου ο κατά έναν χρόνο μεγαλύτερος αδελφός του Παντελής τον «έψησε» ένα καλοκαίρι, εκεί στα 13 του (Β’ Γυμνασίου), να δοκιμάσει στην κωπηλασία. «Μου άρεσαν οι πολύ πρωινές προπονήσεις. Πλέον η κωπηλασία έχει γίνει τρόπος ζωής για μένα. Στερούμαι εξόδους, κυρίως νυχτερινές, όμως δεν το έχω μετανιώσει ούτε στιγμή, αν και οι περισσότεροι τότε στην ηλικία μου ασχολούνταν με πιο γνωστά αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ». Ονειρεύεται ένα χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (έχει βγει 8ος μέχρι τώρα) και το πήρε απόφαση να έρθει από τη Λήμνο στην Αθήνα για να μπει στη Γυμναστική Ακαδημία (ήταν στην Πληροφορική). Τώρα που θα χρειαστεί να… ξενιτευτεί, καταλαβαίνει ότι πάλι οι γονείς του θα πρέπει να βάλουν λίγο περισσότερο το χέρι στην τσέπη, αφού τα περίπου 9.000 ευρώ που παίρνει από την ομοσπονδία στην ουσία δεν φτάνουν για να βγάλει τη χρονιά. Ο 23χρονος κωπηλάτης δεν ξεχνά τους προπονητές του στον Ναυτικό Ομιλο Λήμνου Γιάννη Λυτσάκη και στην εθνική ομάδα Τζιάνι Ποστιλιόνε, καθώς θεωρεί ότι είναι σημαντική η βοήθειά τους και φυσικά τους συναθλητές του, καθώς χωρίς τη βοήθειά τους δεν θα τα κατάφερνε στην Κορέα.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΑΤΙΡΙ Η 21χρονη Κατερίνα Νικολαΐδου θυμάται τότε που την παρακαλούσε ο πατέρας της σε ηλικία 15 ετών, έχοντας τελειώσει τις υποχρεώσεις της στο πανελλήνιο πρωτάθλημα κολύμβησης, να μπει σε βάρκα. «Δοκίμασα να κάνω κωπηλασία για χατίρι του». Πρωταθλητής της κωπηλασίας ο πατέρας της Ιωάννης, ήξερε ότι αν γινόταν η αρχή θα μπορούσε να την καθοδηγήσει σωστά. «Σιγά σιγά άρχισα να κάνω προπονήσεις και αγάπησα το άθλημα. Βλέπω πλέον με ικανοποίηση ότι αυξάνονται τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την κωπηλασία. Στη βράβευση που μου έκανε ο Ναυτικός Ομιλος Κατερίνης είδα με ευχαρίστηση ότι τα παιδιά ήταν πολύ περισσότερα από παλιά. Και πολλά κορίτσια».

– Προτείνεις λοιπόν να ακολουθήσουν την κωπηλασία και άλλα κορίτσια;

«Είναι σκληρό άθλημα, αλλά δεν το θεωρώ ανδρική υπόθεση. Αυτό φαίνεται και από τις επιτυχίες που έχω, όσο και άλλων συναθλητριών μου, όπως η Τσιάβου, Γιαζιτζίδου για παράδειγμα». Κατάγεται από πολύτεκνη οικογένεια και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα οικονομικά από τα χρήματα που της προσφέρει η ομοσπονδία κωπηλασίας. «Προσπαθώ να βγάλω τη χρονιά μου με αυτά τα χρήματα για να μην ζητώ από τους δικούς μου. Χρειάζεται οικονομία». Οσον αφορά το μέλλον της;

«Εχω μπει στα ΤΕΙ στη Φλώρινα, στον τομέα της φυτικής παραγωγής, όμως μου δίνεται πλέον το δικαίωμα να επιλέξω όποια σχολή θέλω και βλέπω το μέλλον μου σε σχολή φυσικοθεραπείας ή φαρμακευτικής». Θαυμάζει τη δύναμη των αθλητών των ΑμΕΑ. «Παράλληλα με μας γίνονταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αγώνες ατόμων με κινητικά προβλήματα. Απορώ και θαυμάζω την ψυχική δύναμή τους. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να έκανα το ίδιο στη θέση τους….». Τώρα θα ξεκουραστεί μέχρι το τέλος της χρονιάς με τον απολογισμό της να είναι τρία χρυσά μετάλλια και ένα αργυρό!

Τελευταία Νέα