Αυτή τη φορά, έλειπε ο θόρυβος. Η συνέχεια δεν έμοιαζε με γκαγκ την ώρα που ο διαδικτυακός κανιβαλισμός κάνει κοιλιά. Με ένα σημείωμά της στο protagon.gr η Λένα Διβάνη ζήτησε, τηρουμένων των αναλογιών, συγγνώμη για το αψυχολόγητο –σε πρώτο χρόνο –σχόλιό της. Αλήθεια, πόσες πιθανότητες υπάρχουν το δεύτερο μήνυμά της να έφτασε σε ευήκοα ώτα; Οχι τόσο για το περιεχόμενό του όσο για την ανάγκη συμμετοχής στον δημόσιο διάλογο.

Μέσα στον επικοινωνιακό σαματά που έχει δημιουργηθεί το παλλαϊκό αίτημα παραμένει ένα: να μετρηθούμε. Να ανεβούμε εκόντες άκοντες στα ζύγια του απολογισμού. Πόσοι είναι και σήμερα με τους «τζαμπατζήδες» και πόσοι με τα «θύματα της διεθνούς τοκογλυφίας»; Πόσοι με τη νεολαία, σημάδι ότι θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση; Και πόσοι με το ξοφλημένο παλαιό καθεστώς που περιμένει τη μοίρα του μπροστά στην γκιλοτίνα;

Πιστεύουν όλοι ή οι μισοί ότι τον Στέλιο Σταυρίδη τον έφαγαν τα γερμανικά συμφέροντα που έχουν πακετάρει τον ελληνικό ήλιο, τον αέρα και τη θάλασσα σαν κονσέρβα σε εγχώριο πολυκατάστημα; Πρέπει να ανήκουμε κάπου. Ετσι ανένταχτους δεν μας χωράει καμία εμφυλιοπολεμική καντάτα.

Κι αν κάποιος ζητήσει πίστωση χρόνου για να βάλει τα γεγονότα στη σειρά; Αν περιμένει, έστω, την ιατροδικαστική εξέταση; Αν θελήσει να βάλει και το τυχαίο στην ψυχομαχία; Είναι εκτός τόπου και χρόνου. Εδώ και τώρα πρέπει όλοι να πάρουμε θέση ενόψει «θερμού φθινοπώρου», που λένε και οι τελευταίοι βαρδιούχοι του ΣΥΡΙΖΑ (λέγε με Παπαδημούλη). Εδώ και τώρα κρίνεται η ιστορία των κοινωνικών αγώνων. Παίζονται «εθνικές θέσεις». Ποιος επιθυμεί να τον αποκαλέσουν προσκυνημένο και προδότη την ώρα του μετρήματος;

Κι αν κάποιος μπούχτισε από το μνημονιακό αίτιο που οδηγεί στο αιτιατό της θυματοποίησης; Θέτει, απλώς, εαυτόν εκτός του τροχού της μισαλλοδοξίας, όπου όλοι είναι γρανάζια. Το ραντεβού στα γουναράδικα, παρά το αναρχοαυτόνομο νταηλίκι του εμπνευστή του, ήταν το πλέον πετυχημένο σλόγκαν που έβαλε λεζάντα στο πνεύμα μιας εποχής.

Εδώ και πέντε χρόνια η κοινωνία έχει αποδείξει ότι χρειάζεται «ευθείες» ερμηνείες. Οχι πολυσύνθετες, καθόλου πολυπαραγοντικές, με ψήγματα λογικών επιχειρημάτων, ει δυνατόν. Εξηγήσεις με λειασμένες γωνίες πάνω στο ακόνι της Χρυσής Αυγής, του θυμού, της έτοιμης σπίθας που θα μπουρλοτιάσει τη χυμένη βενζίνη.

Τελευταία Νέα