«Πρώτη μας προτεραιότητα, εντός του Μαΐου, είναι να εντοπίσουμε εκείνους τους οργανισμούς που δεν εξυπηρετούν πια το δημόσιο συμφέρον, που δεν είναι απολύτως αναγκαίοι και πρέπει να καταργηθούν ή να συγχωνευθούν». To είπε στη Βουλή ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης. Ή μας δουλεύουν ή δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Δεν εξηγείται διαφορετικά να λέει ένας υπουργός ότι θα κάνει μια δουλειά που έχει γίνει ήδη 3-4 φορές ώς τώρα.

Το θέμα της κατάργησης των οργανισμών που δεν έχουν αντικείμενο –αλλά έχουν γραφεία, διοικήσεις και προσωπικό –δεν είναι καινούργιο. Από την εποχή του Σημίτη το μελετούν οι κυβερνήσεις. Αλλά μόνο το μελετούν και ποτέ δεν το λύνουν. Ή το λύνουν με τον εξαιρετικά ενδιαφέροντα τρόπο που εφάρμοζαν κυρίως ορισμένοι υπουργοί του Γ. Παπανδρέου: καταργούσαν τον οργανισμό αλλά κρατούσαν τους υπαλλήλους.

Την τελευταία φορά είχε αναλάβει να διαχειριστεί αυτό το θέμα ολόκληρος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Για έναν χρόνο περίπου ο Θόδωρος Πάγκαλος μελετούσε το φαινόμενο των φορέων του Δημοσίου που δεν είναι απαραίτητοι. Εδινε μάλιστα κάθε τόσο στη δημοσιότητα στοιχεία και σχεδιαγράμματα με τους προς κατάργηση οργανισμούς. Ή έλεγε κουβέντες στον αέρα και δεν έκανε τίποτε ή ό,τι έκανε το πήρε μαζί του φεύγοντας –το συνήθιζαν άλλωστε εκείνη την εποχή.

Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η ανακοίνωση του σημερινού υπουργού ότι θέλει χρόνο για να «εντοπίσει» τους προς κατάργηση φορείς που είχαν ήδη εντοπιστεί; Γι’ αυτό ας εξηγήσει: δεν βρήκε τίποτε όταν ανέλαβε ή δεν αναγνωρίζει τη δουλειά του Πάγκαλου και θέλει να την ξανακάνει με τον δικό του τρόπο;

Υπάρχει και μια άλλη εξήγηση: όποιος δεν θέλει να ζυμώσει όλη την ημέρα κοσκινίζει. Ισως αδικεί τον καθηγητή Μανιτάκη, αλλά στο υπουργείο του και άλλες δραστηριότητες τραβούν σε βάθος χρόνου. Π.χ. οι επίορκοι υπάλληλοι που θα έπρεπε ήδη να έχουν φύγει, οι αργόμισθοι που δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί, όσοι είναι αποσπασμένοι εικονικά στα κόμματα και αλλού, όσοι λουφάρουν συστηματικά κ.λπ.

Ούτε καν σε ποιους πρώην υπουργούς διατίθενται πάντα –και προφανώς στη ζούλα –δημόσιοι υπάλληλοι ως οδηγοί, φρουροί κ.λπ. –συμβαίνει και αυτό! –δεν φαίνεται να γνωρίζει το συγκεκριμένο υπουργείο ή δεν έχει ασχοληθεί καν με το θέμα. Αυτά τα φαινόμενα δείχνουν ότι δουλεύει όπως παλαιότερα; Οχι ακριβώς. Απλώς φαίνεται να βρίσκεται στην κατάσταση που έλεγε ο γάλλος κληρικός Αντόλφ Μονό: «Μεταξύ των μεγάλων πραγμάτων που δεν μπορούμε να κάνουμε και των μικρών που δεν θα κάνουμε, καιροφυλακτεί ο κίνδυνος να μην κάνουμε τίποτε».

Τελευταία Νέα