Αναζήτηση
Ενας από τους λόγους για την απροθυμία του Μαξίμου να προχωρήσει σε ανασχηματισμό είναι ότι δεν υπάρχει αξιόλογο απόθεμα στη ΝΔ. Ας πούμε, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης δεν θεωρείται ότι δίνει μάχες, αλλά το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για τον Μάκη Βορίδη. Ο τελευταίος θεωρείται ότι δεν ματώνει για την κυβέρνηση, ιδίως στα ΜΜΕ, και ότι διακρίνεται από στοιχεία πολιτικού ατομισμού. Σε αντίθεση με τον Αδωνη Γεωργιάδη.
Παράλληλα, ο νυν Πρωθυπουργός δεν φαίνεται ιδιαίτερα ξετρελαμένος με τους σαραντάρηδες της ΝΔ. Ο Αρης Σπηλιωτόπουλος είναι έξω για τα καλά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακόμη περιμένει. Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης ξαναψήνεται στην Προκαταρκτική για τη λίστα Λαγκάρντ. Μόνον ο Κωστής Χατζηδάκης έχει στρατηγικό πόστο. Ο Ρεθύμνιος είναι πολιτικά θαρραλέος και δουλεύει μέρα-νύχτα, αν και δεν έχει, από ιδιοσυγκρασία, το είδος του μεταδοτικού ενθουσιασμού που χρειάζεται για να έρθουν ξένες επενδύσεις στη χώρα.
Αντιθέτως, στο Μαξίμου υπάρχει μεγάλη εκτίμηση για τους υφυπουργούς του Χατζηδάκη, αρχής γενομένης από τον Θανάση Σκορδά, ενώ τον Νότη Μηταράκη τον έβαλε έτσι κι αλλιώς ο Σαμαράς στην πολιτική. Παρακολουθώντας στενά την κυβερνητική λειτουργία, ο Πρωθυπουργός έχει διαμορφώσει την αντίληψη ότι, σε αρκετές περιπτώσεις, οι υφυπουργοί δουλεύουν πολύ περισσότερο από διάφορα μεγάλα ονόματα σε μεγάλα υπουργεία. Κάτι που εξηγεί και τη σύσταση νέων θέσεων με αναφορά στον Πρωθυπουργό. Ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι του Μαξίμου –Σταμάτης, Παπασταύρου ή Βαρτζόπουλος –βοηθούν υπουργούς πολιτικά ή οι δύο τελευταίοι στη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Το αποτελεσματικό αυτό μοντέλο επεκτείνεται τώρα και στους αναπληρωτές.
Ποιοι είναι οι υπουργοί που βρίσκονται κοντά στον Σαμαρά, πέρα από τον Γιάννη Στουρνάρα; Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος στο Αμυνας και ο Νίκος Δένδιας στο Προστασίας του Πολίτη. Ασφαλώς και ο Κ. Αρβανιτόπουλος στο Παιδείας. Στο Μαξίμου δεν έχουν τόσο κακή ιδέα για την πολιτική ηγεσία του Υγείας, που θεωρούν ότι είναι στα χαρακώματα. Ενώ ο Γιάννης Βρούτσης είναι κι αυτός ένας καλός στρατιώτης στο Εργασίας. Το συμπέρασμα πάντως είναι ότι, ως έμπειρος πολιτικός, ο Σαμαράς κάνει κλασικές κινήσεις πολιτικής διαχείρισης. Η σύσταση αναπληρωτών υπενθυμίζει ότι ο Πρωθυπουργός διατηρεί την πρωτοβουλία. Και δημιουργεί εναλλακτικές στην αξιοποίηση πολιτικού προσωπικού. Αλλωστε, ο βασικός κανόνας στην πολιτική όπως και στο σκάκι είναι να κάνεις κινήσεις που, όχι μόνο να μη δεσμεύουν την επόμενή σου κίνηση, αλλά, ει δυνατόν, να αφήνουν το μεγαλύτερο δυνατό περιθώριο. Είναι ακριβώς η λογική των αναπληρωτών. Βοηθούν στην κυβερνητική λειτουργία στο κρίσιμο για τη χώρα θέμα της αντιμετώπισης της τρόικας. Και μπορούν είτε να εμπλουτίσουν το ρεπερτόριο επιλογών ενός ανασχηματισμού είτε να αποτελέσουν λύση αντ’ αυτού.
