ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ του Γούντι Αλεν, το έργο θα μπορούσε να λέγεται «Μεσάνυχτα στο Σύνταγμα». Πρωταγωνιστές δεν θα είναι – όπως στο «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» – ένας ξανθός τρελούτσικος συγγραφέας με τη νόστιμη συμβία του και τα καθωσπρέπει πεθερικά του. Αλλά δύο διαμετρικά αντίθετοι πενηντάρηδες έλληνες πολιτικοί. Ο ένας, επίγονος μεγάλης πολιτικής δυναστείας, αγαπά τη γυμναστική, το iPad και τα τηλεφωνήματα σε ξένους ηγέτες το βράδυ. Ο άλλος, αυτοδημιούργητος και γεμάτος αυτοπεποίθηση, ενσαρκώνει την παντοδυναμία του μυαλού και, ευτραφής καθώς είναι, τη χαρά της ζωής. Ο ένας και ο άλλος χειρίζονται από κοινού τις τύχες της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας στη δύσκολη ώρα της κρίσης.

Οι κρίσιμες σκηνές του έργου δεν διαδραματίζονται κοντά στον Σηκουάνα, αλλά αργά τη νύχτα στην έρημη και υποβλητικά φωτισμένη Πλατεία Συντάγματος. Εδώ κι εκεί βουνά σκουπιδιών. Φαντάζεται κανείς πως, φεύγοντας από το γραφείο του με τα πόδια για να σκεφτεί και να καθαρίσει το μυαλό του, ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές συναντά σε μια από τις στοές πέριξ της Καραγιώργη Σερβίας το φάντασμα του Χαρίλαου Τρικούπη ή του Σπύρου Μαρκεζίνη. Ο άλλος βλέπει έκπληκτος μέσα από την οθόνη του iPad να προβάλλει η υποβλητική μορφή του Ανδρέα – φυσικά, με ζιβάγκο και πίπα.

QQQ

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ κανείς το ταλέντο του Γούντι Αλεν – ή, έστω, να είναι σεναριογράφος – δεν μπορεί να αναπαραγάγει τους διαλόγους ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές και τα εξαίσια φαντάσματα της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Ωραία θα ήταν, αν η ταινία έβγαζε γέλιο. Θα ήθελε να πιστέψει κανείς πως δεν θα είναι τραγωδία. Ακόμη χειρότερα, δεν προβλέπεται στο καστ ρόλος για τη Μαριόν Κοτιγιάρ, έστω και αν ο γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα.

Στις ξένες πρωτεύουσες θεωρείται δεδομένο ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει – έτσι λέγεται το κούρεμα των ομολόγων μας. Το θέμα είναι αν αυτό θα γίνει συντεταγμένα ή με όρους άτακτης υποχώρησης. Είναι κάτι που θα ήθελαν με κάθε τρόπο να αποφύγουν οι δύο πρωταγωνιστές. Ουδείς αμφισβητεί άλλωστε τις καλές προθέσεις τους, ούτε καν τα φαντάσματα της ελληνικής Ιστορίας.

QQQ

ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ του Γούντι Αλεν, ο κεντρικός ήρωας συνέρχεται κάποια στιγμή από τα μάγια του Παρισιού και επιστρέφει στη ζωή του. Μακάρι το έργο «Μεσάνυχτα στο Σύνταγμα» να έχει αντίστοιχα αίσιο τέλος. Να ξυπνήσουμε δηλαδή ένα πρωί και το χρέος με την ύφεση να έχουν εξαφανιστεί, όπως τα σύννεφα στον Αττικό ουρανό μια ωραία μέρα. Η αλήθεια είναι ότι τα κτίρια της Πλατείας Συντάγματος έχουν υπέροχη θέα και θα ήθελε κανείς να φαινόταν από τις ταράτσες τους ένα ωραιότερο μέλλον.

Τελευταία Νέα