γερµανός ευρωκράτης που αντικατέστησε τον ντερούζ στο κλιµάκιο των ελεγκτών

Η απουσία του Φλαµανδού Σερβάζ Ντερούζ από την τρέχουσα αποστολή της τρόικας στην Αθήνα µπορεί να χαροποίησε προσωρινά κάποιους – κυρίως στο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης – αλλά η χαρά αυτή
δεν κράτησε πολύ. Γρήγορα έγινε γνωστό το παρασκήνιο της απόσυρσης του Φλαµανδού, όπως και της παρουσίας πλέον του Γερµανού Ματίας Μορς, του βετεράνου των προγραµµάτων λιτότητας…


Οι αρµόδιοι της Κοµισιόν εξήγησαν επισήµως πού οφείλονται οι αλλαγές στη σύνθεση του κλιµακίου των ελεγκτών: Ο κ.Ντερούζ,στο πλαίσιοµιας εσωτερικής αναδιάρθρωσης στην DGECFIN, τηΔιεύθυνση Οικονοµικών Υποθέσεων, αναβαθµίστηκε και προΐσταται ουσιαστικάόλων των «προβληµατικών παιδιών» της ευρωζώνης που λαµβάνουν βοήθεια από τους εταίρους και το ΔΝΤ – προεξαρχουσών τηςΕλλάδας και της Πορτογαλίας. Για τον λόγο αυτό, εξάλλου, η τέταρτη έκθεση που θα βγάλει η τρόικα – και που γιαπολλούς θα κρίνει και την εκταµίευση της 5ης δόσης – θα φέρει την υπογραφή του περίφηµου Νο2 της πανίσχυρης υπηρεσίας του Ολι Ρεν.

Κι ο κ. Μορς; Είναι απλώς ένας κατώτερος υπάλληλος που εστάλη στην Αθήνα διότι οπροϊστάµενος είναι πολύ απασχοληµένος; Κάθε άλλο!

ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ. Μέχρι τώρα είχε αναλάβει τα προγράµµατα βοήθειας (σ.σ. δάνεια έναντι λιτότητας) αρκετών χωρών της Ενωσης, µεταξύ των οποίων η Λετονία, η Ουγγαρίακαι η Ρουµανία – χώρες που αποκαλούνται «απείθαρχες» µεταξύ των υπαλλήλων της Διεύθυνσης Οικονοµικών. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις χρειάστηκε να είναι ιδιαιτέρως σκληρός εισηγούµενος το πάγωµα περαιτέρω δόσης – όπωςστην περίπτωση της Ρουµανίας – προκειµένου να εφαρµοσθούν αυτά τα οποία απαιτούσε η Κοµισιόν. Κι αυτό ενώ σε όλες τις παραπάνω χώρες η λαϊκή δυσαρέσκειαήταν διάχυτη κι η κυβερνητική απροθυµία δηµοσίως γνωστή.

Βέβαια, στην Κοµισιόν υποψιάζονται ότι η επιλογή του Ματίας Μορς – που κατά τις πληροφορίες έγινε από τον ίδιο τον κ. Ντερούζ – δεν οφείλεται τόσο στις επιδόσεις του στις «απείθαρχες χώρες» όσο στην τεχνογνωσία που διαθέτει γιατο µέγα πρόβληµα του ελληνικού προγράµµατος: τα έσοδα και τη φορολογία.

Ολοι θυµούνται ότι ηκαριέρα του στην Κοµισιόν ξεκίνησε µεν από τη Διεύθυνση Οικονοµικών Υποθέσεων, αλλά στη συνέχειαυπηρέτησε στο γραφείο του πρώην προέδρου Ζακ Σαντέρ. Οτανο κ. Σαντέρ και η Επιτροπή του υποχρεώθηκανσε παραίτηση, ο κ. Μορς µετακινήθηκε στη Διεύθυνση Φορολογίαςκαι Τελωνείων – όπου διέπρεψε σε τέτοιο σηµείο ώστε να ανέλθει αλµατωδώς την κλίµακα τηςυπηρεσιακής ιεραρχίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπήρξε επικεφαλής του τοµέα Ανάλυση και Συντονισµός Φορολογικών Πολιτικών. Επιπλέον, επειδή κατάτα φαινόµεναουδέποτε έχει ξεχάσει το ακαδηµαϊκό του παρελθόν, συνεχίζει µέχρι σήµερα να δηµοσιεύει συγγράµµατα, ενώ οι παροικούντες την Ιερουσαλήµ τον µνηµονεύουν ιδιαίτερα για τη συνεισφορά του στοέργο «Φορολογικός ανταγωνισµός στην Ευρώπη» του Βόλφγκανγκ Σοέν – ευαγγέλιο για τους ειδήµονες.

Ο ενδεδυµένος µε το κοστούµι του κλασικού ευρωκράτη τούτες τις ηµέρες στην Αθήνα – και µε το ελαφρώς παραπλανητικό, αµήχανο χαµόγελο – δεν είναι κάποιος καινούργιος ούτε στην Κοµισιόν ούτε στην οικονοµία, ούτε στα δύσκολα. Εχοντας ξεκινήσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήµιο Ρέγκενσµπουργκ της Γερµανίας – από όπου έλαβε και το διδακτορικό του και δούλεψε ως ακαδηµαϊκός ερευνητής – φρόντισε στη συνέχεια να µεταβεί στην Οξφόρδη, παντρεύοντας τη γερµανική και την αγγλική αντίληψη για την οικονοµία. Οµως, όπως ενδεχοµένως παραδέχεται ο ίδιος, υπήρξε και τυχερός: Το 2008, λίγες µέρες πριν ξεσπάσει η διεθνής κρίση, µετατέθηκε απότη Διεύθυνση Φορολογίας στην παλιά του γνώριµη Διεύθυνση Οικονοµικών Υποθέσεων. Υπήρξε µάλιστα και µέλος τηςεπιτροπής Λαροζιέ για το χρηµατοπιστωτικό σύστηµα. Η Αθήνα σίγουρα δεν είναι ο τελευταίος σταθµός στην καριέρα του Ματίας Μορς. Είναι ωστόσο βέβαιο ότι διαχειριζόµενος την ελληνική υπόθεση θα κάνει χρήση των δυο πραγµάτων που γνωρίζει καλά – τους τρόπους βελτίωσης της απόδοσης του φορολογικού συστήµατοςκαι της πίεσης για να γίνουν αυτά που θέλουν οι προϊστάµενοί του,δηλαδή η Κοµισιόν.

Οι… άσπονδοι φίλοι του στις Βρυξέλλες – συνήθως συνάδελφοι που διαγκωνίζονταιγια διευθυντικές θέσεις και βάζουνπλάνα τριετίας ή πενταετίας – υποστηρίζουν ότι ο κ. Μορς µπορείνα έχει κάνειένα ολέθριο λάθος: Αντί, δηλαδή, να ποντάρει στο γεγονός ότι είναι Γερµανός – και, άρα, να συνδέσει την καριέρα του µε το γερµανικό λόµπι και το Βερολίνο – επέλεξε καθαρά υπηρεσιακό άλογο. Εν προκειµένω, τον Φλαµανδό κ. Ντερούζ, ο οποίος έχει µεν την υποστήριξη ολόκληρου του µηχανισµού, αλλά δεν έχεικάποια µεγάλη χώρα πίσω του. Φυσικά, επί του παρόντος υπάρχει ένας ισχυρός αντίλογος – ότι οκ. Ντερούζ είναι το αγαπηµένο παιδί τηςΚοµισιόν, σε σηµείο που πολλοί νατον θεωρούν όχι απλώς διάδοχο του νυν διευθυντή, του Ιταλού Μάριο Μπούτι, αλλά ενδεχοµένως ακόµη καιµελλοντικό επίτροπο – δεδοµένου ότι το Βέλγιο φηµίζεται για αξιοκρατικές επιλογές και όχιγια πολιτικές ίντριγκες στην επιλογή προσώπων. Οι παλιοί των Βρυξελών, πάντως, υποστηρίζουν ότι σε κάθε περίπτωση ουδείς εκ των στελεχών της Κοµισιόν χάνεται – ούτε ο Ντερούζ ούτε ο Ματίας Μορς. «Το χειρότερο που µπορεί να συµβεί στον Ματίας είναι να βρεθεί καθηγητής σε κάποιο πρωτοκλασάτο πανεπιστήµιο. Ασχηµα είναι;», λένε χαρακτηριστικά.

Το σχετικά νέο στοιχείο που θα έχει να διαχειριστεί ο κ. Μορς – µαζί µε τους υπηρεσιακούς προϊσταµένους του – είναι ο ρόλος του διαµεσολαβητή: Εναν χρόνο µετά την υπογραφή του Μνηµονίου µεταξύ Ελλάδας και δανειστών, έχουν προκύψει προβλήµατα όχι απλώς στην εφαρµογή του προγράµµατος, αλλά και µεταξύ των δανειστών, αναφορικά µε το µέλλον της ελληνικήςοικονοµίας. Μια κορυφαία διαφωνίαείναι µεταξύ ΔΝΤ και κυρίως του επικεφαλής του, Ντοµινίκ Στρος -Καν, και των Ευρωπαίων, για το µείγµα πολιτικής που πρέπει να ακολουθείται. Ο κ. Στρος – Καν επιµένει ότι πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στους κινδύνους από την ύφεση και την ανεργία, ενώ οι Ευρωπαίοιεξακολουθούν να επιµένουν στη σφιχτή δηµοσιονοµική πειθαρχία.

ΔΙΕΛΚΎςΤΙΝΔΑ. Η άλλη ισορροπία που πρέπει να τηρεί ο κ. Μορς κι οι συνεργάτεςτου είναι µεταξύ της Κοµισιόν – στην οποία και ανήκουν – αφενός, και των ευρωπαϊκών πρωτευουσών αφετέρου, που έχουν καταβάλει τα χρήµατα στην Ελλάδα. Εάν σε αυτήν την εξίσωση προσθέσει κανείς καιτην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις πρόσφατες κόντρες της µε το Βερολίνο για την υπόθεση της Ελλάδας αντιλαµβάνεται κανείς ότι οι κατά τα άλλα άχαροι ευρωκράτες που µετέχουν στην τρόικα πρέπει να διαθέτουν αξιόλογα προσόντα διπλωµατίας!

ΕΙΠΑΝ ΓΙ’ΑΥΤΟΝ

Το χειρότερο που µπορεί να συµβεί στον Ματίας είναι να βρεθεί καθηγητής σε κάποιο πρωτοκλασάτο πανεπιστήµιο. Ασχηµα είναι;

ςΥνα∆ΕΛΦΟΙ ΤΟΥ ςΤην ΚΟΜΙςΙΟΝ