Εχει λοιπόν το χάζι του το ανθρώπινο κοπάδι. Το ‘βλεπα χθες σε επανάληψη σ’ ένα κανάλι µε τα απόνερα της πολιτικής ζωής. Ο πρώην της Ν.Δ., ο Καραµανλής ο Μικρός, να ανεβαίνει επί δεκαπεντάλεπτο τα σκαλιά του Βελλίδειου και ο µικρός λαός να τον χειροκροτεί έως ερεθισµού των παλαµών. Απ’ ό,τι µισοάκουσα, κάτι για επιστροφή τον εκλιπαρούσαν, κάτι σαν «ξαναλασώσεµας», ον εστί µεθερµηνευόµενον «Ελα ξανά και σώσε µας» αλλά όχι σκέτο, συνοδευόταν µε κάτι για τον κύριο Αντώνη (όχι ποιον Αντώνη. Οταν λέµε Αντώνη, έναν εννοούµε), ότι άσ’ τονε κάνα χρόνο να στανιάρει και µετά ξαναπάρτο του (για το κόµµα πάντα εννοείται), δεν πολυκατάλαβα γιατί στην τηλεοπτική ανασκόπηση είθισται να παίζουν τα ρετάλια των βίντεοζ (πληθυντικός αριθµός του βίντεο αγγλιστί) και όχι ολόκληρη την ανταπόκριση. Μετά το πέρας δε του λόγου του κυρίου Αντώνη, όταν κατέβαινε ο Μικρός (για συντοµία) τα σκαλιά, ξανά µανά ο µικρός (στο µέγεθος πάντα) λαός τον «έκανε ζήτω» (Θεσσαλονικιά σύνταξις, όπως «θα τον κάµω γιουβαρλάκια», «πλάκα µε κάνεις» και άλλλα παρεµφερή. Τα τρία λάµδα στο άλλλα µπήκαν από µόνα τους εδώ για να εκφράσουν το βεβαρηµένο λάµδα των Βορείων).

Τώρα όσον αφορά στον λόγο τον ατέλειωτο του Αρχηγού (λέµε τώρα) της Ν.Δ. δεν πολυκατάλαβα. Τον είδα σε κανονικό δελτίο ή στην «Ελληνοφρένεια»; Διότι ο εν λόγω της αξιωµατικής αντιπολίτευσης εκτός που κατηγόρησε τον νυν Πρωθυπουργό για όλα τα εγκληµατικά λάθη που έκανε ο τέως, εκτός που είναι και αντιµνηµονικός, πρότεινε και λύσεις για να βγούµε από το χάος. Οπως µεταξύ άλλων την ιχθυοκαλλιέργεια και την εκτροφή «γουνοφόρων ζώων». Τώρα µπορεί και να παράκουσα, γιατί από φωνή ο της αντιπολίτευσης δεν λέει. Εχει αυτό το νανουριστικό, το του υπνωτιστή, είναι λίγο «Νάνι του Ρήγα το παιδί, του βασιλιά τ’ αγγόνι». Κρίµα. Εγώ αλλιώς τον θυµόµουνα τον Κύριο Αντώνη. Παλιά, τότε που έφυγε από τη Νέα Δηµοκρατία και εδηµιούργησε ένα αντίπαλο (όχι δέος µην προτρέχετε) κόµµα, το οποίον και βάφτισε ΠΟΛΑΝ. Οχι σαν την κυπριακή εκφορά του τύπου: «Τηλεφώνησα στην Λόλαν». Οχι καµία σχεση. ΠΟΛΑΝ είναι τα αρχικά της ΠΟΛιτικής ΑΝοιξης, ένα κόµµα εντελώς δικής του επινοήσεως µε σύνθηµα «ΥΠΕΡΒΑΣΗ», αλλά δεν του βγήκε η υπέρβαση και ξαναγύρισε στον υπέρβαρο που τον έχρισε διάδοχο και µετέπειτα αρχηγό της Νέας Δηµοκρατίας, της οποίας µέχρι πρότινος ήτο εχθρός του κερατά. Τώρα αυτό που διαβάζετε είναι η πολιτική ιστορία του τόπου. Δεν είναι άντε γράψαµε δυο αράδες να παιζογελάσουµε.

Οχι. Είναι Ιστορία µας. Αµαρτία µας. Λάθος µεγάλο. Λοιπόν, άντε και του χρόνου. Αν είµεθα ακόµα στην Διεθνή την Εκθεση έκθεµα προς αποφυγήν. Και για να τελειώσω το πρόγραµµά µου θα αποτελειώσω το αρχινισµένο τραγούδι:

«Νάνι τ’ Απρίλη η πασχαλιά Του Μάη το χελιδόνι»