Ο Φερνάντο Σάντος µπορεί να ξεκίνησε τη θητεία του στην Εθνική Ελλάδος µε τη νίκη στο φιλικό µε τη Σερβία, ωστόσο για την πλήρη «εγκατάστασή» του θα χρειαστεί να περιµένουµε ένα εύλογο χρονικό διάστηµα.

Οι αποχωρήσεις των τελευταίων ηµερών θέτουν τον σχετικό προβληµατισµό αφού µετά τον «Γερµανό» Γιάννη Αµανατίδη ήρθε και αυτή του Σωτήρη Κυργιάκου να ανοίξει για τα καλά το κουτί µε τις απορίες.

Δεν έχουν φτάσει και σε ηλικιακό έτος «βετεράνου» οι συγκεκριµένοι και δύσκολα κλείνει την πόρτα κάποιος στην οµάδα που αποτέλεσε το «σωσίβιο» σε στιγµές «τρικυµίας» στην καριέρα των ποδοσφαιριστών.

Οσοι είναι κοντά στον πορτογάλο τεχνικό εκτιµούν ότι βασική αιτία της τελευταίας µόδας αποτελεί η διαφορετική φιλοσοφία µε την οποία θα κάνει τις κλήσεις ο Σάντος σε σχέση µε τον προκάτοχό του Οτο Ρεχάγκελ.

Ο νέος οµοσπονδιακός έχει διαµηνύσει ότι οι γαλάζιες προσκλήσεις δεν θα φτάνουν σε παίκτες που δεν έχουν συµµετοχές στις οµάδες τους, συνεπώς αυτή η πρακτική βάζει αυτόµατα φραγµό σε αρκετές περιπτώσεις.

Του Γιούρκα Σεϊταρίδη είναι µία από αυτές ενώ και ο Κυργιάκος δύσκολα θα βρει θέση βασικού στο Ανφιλντ. Οι πιο µυηµένοι πάντως το πάνε πιο κάτω και καταθέτουν την άποψη ότι υπάρχουν αρκετοί διεθνείς που εκτιµούν ότι ο Σάντος επηρεάζεται από άλλους εν ενεργεία παίκτες στους οποίους έχει αδυναµία ύστερα από τη συνεργασία τους σε αρκετές οµάδες και όχι µόνο εντός των συνόρων.

Η επιλογή του Σάντος για τη θέση του τερµατοφύλακα αναµένεται µε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού όπως θα θυµόµαστε ο Ρεχάγκελ χρησιµοποίησε στους τρεις αγώνες του Παγκοσµίου Κυπέλλου της Αφρικής τον Αλέξανδρο Τζόρβα αλλά ο Σάντος στο πρώτο του µατς έβαλε τον Σηφάκη κι ενώ ο Χαλκιάς, τον οποίο εµπιστευόταν χωρίς παύση στον ΠΑΟΚ, ήταν τραυµατίας.

Θα υπάρξει τελεία στο κεφάλαιο των αποχωρήσεων ή µήπως θα έχουµε και συνέχεια µε πιο εντυπωσιακά ονόµατα;