Πριν από έναν μήνα ήμασταν αλλού.

Μεταξύ Βερολίνου, Παρισιού και Ουάσιγκτον, είχαμε αναλάβει μια εκθαμβωτική πρωτοβουλία για τη ρύθμιση του διεθνούς οικονομικού συστήματος. Η μικρή μας χώρα, χάρη στη φωτισμένη πολιτική ηγεσία της, παρέδιδε μαθήματα σε Ευρώπη και Αμερική. Η πραγματικότητα εκδικείται. Ζητήσαμε ένα πιστόλι στο τραπέζι. Βρισκόμαστε με το πιστόλι στον κρόταφο. Ηταν, άραγε, ο μόνος τρόπος για ν΄ αλλάξουμε μυαλά; Η κοινωνία μας θα υποστεί τις συνέπειες των επιλογών που έκανε τις τελευταίες δεκαετίες.

Στην κορυφή των επιλογών αυτών βρίσκεται το πολιτικό σύστημα.

Οπως όλα δείχνουν, τις επιλογές μας θα τις πληρώσουμε πολύ ακριβά.

Το πολιτικό μας σύστημα δείχνει ακλόνητο.

Συνεπώς, η διάσωσή του θα μας στοιχίσει πανάκριβα.

Υπό άλλες συνθήκες, η εφαρμογή ενός προγράμματος του ΔΝΤ θα καταβαράθρωνε την κυβέρνηση που υποχρεώθηκε να προσφύγει σ΄ αυτό. Ομως ο κύριος υπαίτιος για την οικονομική καταστροφή βρίσκεται ήδη στην αντιπολίτευση. Το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε πριν από τη χώρα. Αλλά είναι και αυτό που θα επιζήσει με τις μικρότερες απώλειες μετά τη χρεοκοπία. Ή μήπως όχι;

Η ζωή θα δώσει την απάντηση. Και η ζωή με το πιστόλι στον κρόταφο θα μας φανεί πολύ διαφορετική. Και θα είναι.

Οι οριακές καταστάσεις προσφέρονται για ριζικές αναθεωρήσεις. Αλλά δεν προσφέρονται για ψύχραιμες και ορθολογικές επιλογές.

Ο Αλέξης Καλοκαιρινός είναι αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης

Τελευταία Νέα