Το «κράτος της πλάκας», που χρησιμοποιώ εδώ και τριάντα χρόνια, πρέπει να το αλλάξω.

Οφείλω, πλέον, να μιλάω για «εγκληματικό κράτος». Γιατί τι άλλο, εκτός από εγκληματικό, είναι ένα κράτος που επιτρέπει σε ένα γιατρό με πλαστά πιστοποιητικά να κάνει εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς και να σκοτώνει, τον ένα μετά τον άλλο, ανυπεράσπιστους ασθενείς;

Συνέβη στην Αθήνα- αν είναι ακριβή όσα δημοσιεύονται σχετικά, αυτές τις μέρεςκαι σε μεγάλο, μάλιστα, νοσοκομείο. Και δεν συνέβη μια και δυο φορές. Συνέβαινε επί 26 ολόκληρα χρόνια! Και κανένας δεν το είχε πάρει χαμπάρι, για ν΄ αρπάξει το νυστέρι από τα χέρια του «δόκτορα Χάρου» και να τον στείλει, πάραυτα, στη φυλακή. Επαίρονται τώρα- έτσι μου φάνηκε- οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου, που ανακάλυψαν την εγκληματική δραστηριότητα του «μετρ της καρδιοχειρουργικής». Αλλά για τα 26 χρόνια της έκνομης και απάνθρωπης δραστηριότητάς του ουδείς θα πληρώσει; Θα πρέπει, εδώ, να πω ότι απ΄ όσους μπαίνουν στο χειρουργείο για μπαϊπάς, βαλβίδες κ.λπ., ελάχιστοι είναι εκείνοι που «χάνονται». Το ποσοστό θνησιμότητας, σύμφωνα με τον γνωστό καρδιοχειρουργό Στρατή Παττακό, δεν υπερβαίνει το 2%, αν πρόκειται για περιστατικά που δεν χαρακτηρίζονται «βαρύτατα». Στα βαρύτατα περιστατικά, όπως είναι εύλογο, το ποσοστό μπορεί να φτάσει και στο 3% και στο 5% και παραπάνω. Αλλά ο καρδιοχειρουργός με τα πλαστά πιστοποιητικά ήταν σκέτος χασάπης!

Ένας στους τέσσερις ασθενείς του πέθαινε!!! Αυτό δεν δημιούργησε καμιά υποψία σε κανένα;

Είπα, από την αρχή, ότι ζούμε σ΄ ένα κράτος εγκληματικό. Υπάρχουν νοσοκομεία που δεν έχουν καρδιοχειρουργικές κλινικές και όμως παρέχουν σε γιατρούς πιστοποιητικά εξειδίκευσης στην καρδιοχειρουργική!

Στη Γερμανία, για να δοθεί σε έναν χειρουργό θώρακος ανάλογο πιστοποιητικό, ο χειρουργός αυτός πρέπει να έχει κάνει τουλάχιστον 200 επεμβάσεις! Αλλά εκεί σέβονται τον άρρωστο. Σέβονται τον άνθρωπο.

Για να γυρίσουμε, όμως, στον καρδιοχειρουργό-μαϊμού: Όπως διαβάζω στις εφημερίδες, ο εν λόγω φέρεται ότι παρουσίασε στο νοσοκομείο που επιζητούσε να προσληφθεί πιστοποιητικά 14μηνης εκπαίδευσης δίπλα στον Μαγκντί Γιακούμπ! Κατόπιν, για να γίνει επιμελητής α΄, από επιμελητής β΄, που ήταν, παρουσίασε κι άλλο πλαστό πιστοποιητικό με την υπογραφή του Γιακούμπ! Όλα αυτά τα ΄μαθε ο Γιακούμπ και δήλωσε ότι το έγγραφο που προσκομίσθηκε στο νοσοκομείο δεν ήταν δικό του, όπως δεν ήταν δική του και η υπογραφή! Παρ΄ όλα αυτά, ο «καρδιοχειρουργός» έγινε…

διευθυντής!

Έχει κι άλλα… επεισόδια η υπόθεση, αλλά αυτά θα τα παρακολουθήσουμε, ελπίζω, εν καιρώ. Για μένα, όμως, το πρόβλημα δεν βρίσκεται στον συγκεκριμένο γιατρό. Βρίσκεται στο πώς εξειδικεύονται οι καρδιοχειρουργοί, οι νευροχειρουργοί κ.λπ. Από ποιες ουσιαστικές δοκιμασίες περνάνε, ώσπου να πάρουν στα χέρια τους το χαρτί που θα τους επιτρέπει να κάνουν τόσο λεπτές εγχειρήσεις, στην καρδιά, στον εγκέφαλο κ.λπ.