Αναζήτηση
O λόγος στους αναγνώστες. Ο Ν.Αθανασόπουλος, Κρέμου 129, Καλλιθέα, γράφει:
«Στις 22/9/2007 γιορτάστηκε και φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο με δωρεάν όλες τις μετακινήσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ). Παρά ταύτα υπάρχουν συνέλληνες που δεν αποχωρίζονται το αυτοκίνητό τους ούτε αυτή την εορταστική μέρα, για να μην υποστούν… στερητικό σύνδρομο. Το Ι.Χ. αυτοκίνητο είναι σαν το ναρκωτικό, το οποίο όταν το στερηθεί ο ναρκομανής υποφέρει, όπως και ο κάτοχος Ι.Χ. όταν στερηθεί το αυτοκίνητο.
Τώρα που η Αττική έχει όλων των μορφών τα ΜΜΜ (λεωφορεία, τρόλεϊ, Μετρό, τραμ κ.λπ.) είναι παραλογισμός να χρησιμοποιούμε το Ι.Χ. μας για τις μετακινήσεις μας στο Λεκανοπέδιο. Ανήμερα της εορταστικής ημέρας για το περιβάλλον (22/9) έγινε ένα τροχαίο δυστύχημα με 7 νεκρούς στην Εθνική Οδό Αθηνών- Λαμίας, σε σύγκρουση δύο Ι.Χ.
αυτοκινήτων, το οποίο θεωρήθηκε ως κάτι το σημαδιακό, ή, κατ΄ άλλους, συγκυριακό.
Η επιδειξιομανία και η “φιγούρα” του Έλληνα δεν περιγράφονται και είναι εκτός ορίων. Οι Νεοέλληνες χρησιμοποιούν το Ι.Χ. τους για «ψύλλου πήδημα» (για το περίπτερο), τη στιγμή που οι συγκοινωνίες στο Λεκανοπέδιο έχουν σαφώς βελτιωθεί και η συγκοινωνιακή- μεταφορική εξυπηρέτηση με τα μέσα που προανέφερα γίνεται ταχύτερα, οικονομικότερα, ανετότερα και ασφαλέστερα. Παρά ταύτα ο Έλληνας επιμένει να κινείται με το αυτοκίνητό του, κάνοντας επίδειξη οικονομικής ευρωστίας και “φιγούρας” σε μια χώρα που έζησε στο πετσί της πολέμους, πείνα, κακοδαιμονία, κατοχές κ.λπ.
Παρ΄ όλα αυτά, όλα τα προμνησθέντα έχουν ξεχαστεί και το Ι.Χ. αυτοκίνητο μπήκε για τα καλά στη ζωή μας, παρά τη στενότητα των δρόμων μας και τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Γι΄ αυτό, ας χρησιμοποιούμε το Μετρό και τα άλλα ΜΜΜ για τις μετακινήσεις μας.
ΥΓ: Συγχαρητήρια για το χρονογράφημά σας με τίτλο “Βρωμιάρηδες”. Συμφωνώ. Έχετε απόλυτο δίκιο».
O Κ.Παπανδρέου, Φαρές Πατρών, γράφει: «Από τον Γ. Παπανδρέου, λόγω του μεγάλου ονόματος που φέρει, περιμέναμε να “σαρώσει” με την πρώτη τη Δεξιά. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε, ίσως επειδή εξ ανατροφής έχει αποκτήσει το αγγλοσαξονικό ύφος, το οποίο αν και ευπρεπές δεν συνάδει με τη μεσογειακή κουλτούρα, η οποία θέλει τον πολιτικό δυναμικό και όχι πράο. Επίσης, από ένα τέτοιο μειονέκτημα, εύκολα παρεισφρέουν στο κόμμα πρόσωπα ελαστικής συνείδησης, που συνεπάγεται χαλαρές αντιστάσεις. Όσο για τον πολιτικό λόγο του Βαγγέλη Βενιζέλου, δεν θα τον έλεγα ρητορικό, αλλά παρορμητική φρενίτιδα».
