Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ενός ιερού χώρου μέσα στο πανεπιστημιακό άσυλο δεν συνιστά πράξη διαμαρτυρίας, αλλά αποτελεί εκδήλωση βίας.

Πρέπει να διακρίνουμε τη μαχητικότητα από τη βιαιότητα, την αγωνιστικότητα από την αυτοδικία, τον λαό από τον όχλο και το θάρρος από το θράσος. Αλλιώτικα οι υπερ-επαναστάτες καταντούν αντεπαναστάτες. Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών δεν διευκολύνεται από την οχλαγωγία. Η χυδαία συνθηματολογία του τοίχου ισοδυναμεί με πολιτική πορνογραφία. Οι μόνοι κερδισμένοι τέτοιων οχλοκρατικών επεισοδίων είναι τα συντηρητικά, αναχρονιστικά και οπισθοδρομικά στοιχεία που χαιρέκακα θριαμβολογούν για τη δήθεν δικαίωση των αυταρχικών απόψεών τους. Η παρακώλυση μιας ιερουργίας μέσα σε πανεπιστημιακό ναΰδριο αποτελεί προβοκάτσια με μόνο χειροπιαστό αποτέλεσμα την προσβολή της ακαδημαϊκής κοινότητας και τον περαιτέρω διασυρμό του δημόσιου πανεπιστημίου.

Ο Μάριος Μπέγζος είναι καθηγητής Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τελευταία Νέα