Ποιος είναι πραγματικά ο ρόλος του ηγέτη; Μήπως είναι να αναλώνεται

συχνά-πυκνά σε δηλώσεις που μελλοντικά μπορεί να τον εκθέσουν, επιχειρώντας να

ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου; Ή μήπως να δηλώνει επανειλημμένως τη

στήριξή του στις επιλογές της διοίκησης; Τους τελευταίους μήνες η παρουσία του

Έκι Γκονζάλεζ επικεντρώνεται στα ταμπλόιντ, με αμέτρητες υποσχέσεις και

δηλώσεις που κρίνονται τουλάχιστον αβάσιμες και ανεπίκαιρες.

Λέγεται ότι ο Αργεντινός δυσαρεστήθηκε με το ειρωνικό εις βάρος του πανό

(«sorry Eki») που υψώθηκε στις κερκίδες του ΟΑΚΑ, υπενθυμίζοντάς του την

περιβόητη τοποθέτηση μετά το εντός έδρας παιχνίδι με τον Ηρακλή: «Όλοι αυτοί

θα μας ζητήσουν συγγνώμη στο τέλος όταν θα έχουμε κατακτήσει τον τίτλο». Για

ποιον λόγο, όμως, να πειραχθεί; Δεν ξέρει ότι οι ηγέτες οφείλουν να δέχονται

και την κριτική; Δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι οι εμφανίσεις του στο τελευταίο

εξάμηνο (δεν ξέρουμε αν αποτελεί σύμπτωση, αλλά συγκεκριμένα μετά την ανανέωση

του συμβολαίου του) είναι απογοητευτικές; Με λίγα λόγια δεν συμμερίζεται την

πίκρα του κόσμου;

Όταν ο Γκονζάλεζ πέρασε το κατώφλι της Παιανίας ήταν άλλος άνθρωπος. Δεν

μιλούσε συχνά και το έκανε μόνο όταν υπήρχε λόγος. Έλαμπε με τις εμφανίσεις

του και βοήθησε σημαντικά στην κατάκτηση του νταμπλ. Πού βρίσκεται αυτός ο

παίκτης που οι φίλοι του ΠΑΟ βάφτισαν ηγέτη της ομάδας; Γιατί «κρύβεται» στο

γήπεδο και δίνει βάρος σε ιδιότητες… κυβερνητικού εκπροσώπου; H – αγωνιστική

– επιστροφή του κρίνεται αναγκαία για το Τριφύλλι. Διότι με δηλώσεις της

φιλοσοφίας «πετάει ο γάιδαρος» το αποτέλεσμα είναι η τρίτη θέση.