Δεν λέω, στην πολιτική όλα επιτρέπονται. Και την παραπάνω κουβέντα θα την πει

ο πολιτικός, και το «θα» του θα το χρησιμοποιήσει, και το τάξιμο θα κάνει, και

την υπόσχεση θα δώσει, και λίγο λαϊκιστής θα γίνει, και αν χρειαστεί, θα πάρει

και την ξεσκονίστρα στο χέρι. Επίσης, και αυτιά θα χαϊδέψει, και σε κολακείες

θα επιδοθεί.

Γιατί, τι θέλει ο πολιτικός για να πορευθεί; Στήριξη, σταυρουλάκια,

χειροκρότημα, αποδοχή. Κι αξιώματα. Να τον σταματούν στον δρόμο και να του

φωνάζουν «γεια σου μεγάλε». Αλλιώς αλλάζει επάγγελμα. Γίνεται ας πούμε,

κομμωτής, ράφτης ή φορτοεκφορτωτής στη λαχαναγορά, και έχει το κεφάλι του

ήσυχο…

Με συγκατάβαση

Κατά συνέπεια, όταν ακούμε κάποιον να λέει «θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί

σας», «δεσμεύομαι ενώπιόν σας», «είμαι αποφασισμένος να ολοκληρώσω ό,τι

αρχίσαμε», «η μεταρρύθμιση που ξεκινήσαμε θα συνεχιστεί», «σας διαβεβαιώνω

προσωπικά ότι ισχύουν οι υποσχέσεις μας», «ο λόγος που δώσαμε στους πολίτες

και ειδικά στους οικονομικά ασθενέστερους ισχύει στο ακέραιο», «δεν επενδύουμε

σε εφήμερες εντυπώσεις, αλλά στο τελικό οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό

αποτέλεσμα», «επιμένουμε αταλάντευτα στη στρατηγική του σύγχρονου κοινωνικού

κέντρου, του μέτρου και της μετριοπάθειας, της συνεννόησης και της σύνθεσης»,

πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε με συγκατάβαση και κατανόηση. Να έρθουμε στη

θέση του. Να σκεφτούμε τι είναι εκείνο που τον ώθησε να φτάσει σ’ αυτό το

σημείο. Να λέει πράγματα που ούτε ο ίδιος πιστεύει…

Χόρτασαν

… Και ξέρει πια πως ούτε αυτοί που τον ακούν τα πιστεύουν. Γιατί δεν τους

αρέσουν τα παραμύθια. Χόρτασαν. Βαρέθηκαν. Αν μάλιστα συνεχίζει με

διατυπώσεις, όπως «κυβέρνηση και Κοινοβουλευτική Ομάδα, όλες και όλοι μαζί

εργαζόμαστε εντατικά, συλλογικά, αποφασιστικά», «κλιμακώνουμε τις δράσεις μας

και επιταχύνουμε το έργο μας», «εφαρμόζουμε στο πλαίσιο της τετραετίας το

κυβερνητικό μας πρόγραμμα», τότε πρέπει να δίνουμε τη διάσταση που αρμόζει

στην περίσταση! Όποιος λοιπόν έχει ακούσει καλύτερα (σύντομα) ανέκδοτα από τα

προηγούμενα, να μας τα πει κι εμάς, γιατί βαρεθήκαμε εκείνα τα άνοστα του στυλ

«Αλβανός τουρίστας» ή «Αλβανός επενδυτής»…

Σε κακή φάση

Ο πρόεδρος πάλι, είναι σε κακή φάση. Όλα του τη δίνουν. Νεύρα, πολλά νεύρα,

μου περιγράφουν. Κι άρνηση να μιλήσει με κάποιους, ακόμη και στους πιο

κοντινούς του (Σιούφα, Προκόπη, Ρουσόπουλο) για τη δυσθυμία του. «Δεν μιλάει,

δεν λέει τίποτε» μού μετέφεραν. Συγγνώμη, έτσι που είναι η κατάσταση, θα

πρέπει να μιλήσει κιόλας; Τι να κάνει δηλαδή, να στήσει χορό καλαματιανό, που

δεν ξέρει; Κι άντε, πες πως το επιχειρεί (να χορέψει). Για να γιορτάσει τι;

Τις 13 μονάδες που έχασε το κόμμα μέσα σε δύο χρόνια; ΄H το πώς τις 9 μονάδες

διαφορά από το ΠΑΣΟΚ που είχε το κόμμα στις ευρωεκλογές, «κατάφεραν» (όλοι

μαζί, υπό την εμπνευσμένη του καθοδήγηση) να τις μηδενίσουν;

Πατάει γερά

Την πίκρα του προέδρου Κώστα την καταλαβαίνω. Εκείνο που δεν αντιλαμβάνομαι

είναι οι πανηγυρισμοί των πασόκων που συμπεριφέρονται ωσάν να έχουν κερδίσει

τις εκλογές, επειδή μηδενίστηκε η διαφορά στις τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις.

Εντάξει, μπορεί στις δημοσκοπήσεις με κάλπη η διαφορά να είναι μία τουλάχιστον

μονάδα υπέρ του ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε. Σαφές προβάδισμα ακόμη

δεν υπάρχει. Για να υπάρξει χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη, κι όποιος δεν το

καταλαβαίνει αυτό δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ευτυχώς για τους

πασόκους, ο Γιώργος δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Πατάει γερά στα πόδια

του και προχθές στο Συντονιστικό τούς είπε πως «τώρα που ο λαός μάς ακούει,

πρέπει να τον πείσουμε ότι είμαστε η δυνάμει αυριανή κυβέρνηση του τόπου και

ότι θα κυβερνήσουμε με ήθος, με ευθύνη και σοβαρότητα, χωρίς την εξουσιαστική

λογική της Νέας Δημοκρατίας». Καλά τα λέει ο άνθρωπος, ποιος τον ακούει

όμως…

ΦΑΠ(A)

H στήλη θέλοντας να συμμετάσχει στους πανελλαδικούς εορτασμούς για τα δύο

χρόνια από την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, μεταφέρει κάτι (προς

γνώσιν και… συμμόρφωσιν), από τα πρακτικά της Βουλής. Ημερομηνία 20

Δεκεμβρίου 2004, συζήτηση στην Ολομέλεια για τον προϋπολογισμό. Στο βήμα ο Γ.

Αλογοσκούφης, ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε την (καταστροφική) απογραφή και μας

έστειλε – όλους – αδιάβαστους!

Επιτίθεται λάβρος στο ΠΑΣΟΚ: «Κυρίες και κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης

– λέει – φαίνεται πως δεν μαθαίνετε από τα λάθη σας, γιατί συνεχίζετε την

κινδυνολογία. Μόλις χθες ήρθε ο κ. Χριστοδουλάκης και ανέφερε σε μια αποστροφή

της ομιλίας του ότι η κυβέρνηση θα αυξήσει κατά 1% τον Φόρο Προστιθέμενης

Αξίας για να διορθώσει τη δημοσιονομική κατάσταση. (…) Αυτά σχεδιάζατε και

τώρα θέλετε να πείτε ότι αυτά θα τα κάνουμε εμείς. E, δεν θα τα κάνουμε,

κύριοι συνάδελφοι. Εμείς έχουμε άλλη πολιτική». Δύο μήνες μετά η κυβέρνηση που

είχε… άλλη πολιτική, αύξησε τον ΦΠΑ από 18% σε 19%! Τέτοια συνέπεια…

KAI TO ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Κατασκοπικά σενάρια, «Μέρες του Κόνδορα» και τέτοια…

Είπε πολλά ο Γιώργος Κορωνιάς στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.

Και κατέβαλε σοβαρές προσπάθειες ο άνθρωπος να μείνει εντός του πλαισίου που

αρχικά είχε καθοριστεί ανάμεσα σ’ αυτόν και την κυβέρνηση για το σκάνδαλο των

υποκλοπών. H προσπάθεια ήταν εμφανής και για πρωτοετή της Νομικής και οι

αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε για το θέμα της ταυτοποίησης των τηλεφώνων του

Καραμανλή που παρακολουθούνταν, εξέθεσαν την κυβέρνηση. Πληροφορούμαι πάντως

ότι ο εκπρόσωπος της Vodafone ήταν έτοιμος να επικαλεστεί δύο ακόμη

(ατράνταχτα, κατά την άποψή του…) επιχειρήματα στο κρίσιμο ερώτημα «γιατί

απενεργοποίησε το λογισμικό, χωρίς να ενημερώσει κανέναν». Το πρώτο είναι ότι

«φοβηθήκαμε πως αν το δημοσιοποιούσαμε, απενεργοποιώντας το λογισμικό, θα

σημειώνονταν… εκρήξεις σε διάφορα σημεία της Αθήνας»! Και το δεύτερο ότι «αν

το δημοσιοποιούσαμε κ.λπ., μπορεί να μας κατέστρεφαν με ιό ολόκληρο το

λογισμικό της εταιρείας, και να «έκαιγαν» τέσσερα εκατομμύρια τηλέφωνα»!

Κατασκοπικά σενάρια, «Μέρες του Κόνδορα» και τέτοια…