H εκκωφαντική απραξία των πρώτων μηνών της χρονιάς που φεύγει έδωσε το

στίγμα μιας κυβέρνησης η οποία αγοράζει πολιτικό χρόνο. Ακολούθησαν οι

δημοσκοπήσεις που χτύπησαν το πρώτο ανησυχητικό καμπανάκι. Αμέσως

δρομολογήθηκαν οι διευθετήσεις συμφερόντων, οι οποίες βαφτίστηκαν

μεταρρυθμίσεις, όπως το Ασφαλιστικό των τραπεζών και οι ρυθμίσεις για την

εθελουσία έξοδο στον ΟΤΕ.

H κυβέρνηση αναθάρρησε και εν μέσω θέρους αποφάσισε, πάλι με τον μανδύα

των μεταρρυθμίσεων, να σαρώσει τις εργασιακές σχέσεις και το ωράριο. H ώρα του

προϋπολογισμού πλησίαζε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέχιζε να διασύρει τη χώρα,

απορρίπτοντας τα προσχέδιά του. Όλα αυτά εν μέσω αποπομπών «σεμνών» και

«ταπεινών» Νεοδημοκρατών αξιωματούχων. Και για αποχαιρετισμό στο 2005,

εφευρέθηκε το πυροτέχνημα της Συνταγματικής Αναθεώρησης από μία κυβέρνηση η

οποία είναι προφανές ότι ούτε θα τολμήσει αλλά ούτε έχει κάτι να πει.

Ο βασιλιάς είναι γυμνός και ο απολογισμός δεν είναι μόνο φτωχός είναι

και θλιβερός.

Τελευταία Νέα