ΟΙ MONIMOI αντιπρόσωποι των «25» δεν βρήκαν ακόμη απάντηση στη δήλωση

της Τουρκίας ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Αλλά ελπίζουν ότι

σύντομα θα κάμψουν τις αντιρρήσεις της Κύπρου και θα μπορέσουν να διατυπώσουν

μια πρόταση.

Κι έτσι, ανάμεσα σε διατυπώσεις, παραγράφους, κόμματα και τελείες, χάνεται η

ουσία.

Ποια είναι η ουσία;

* Μα, η απαίτηση της Τουρκίας να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μη αναγνωρίζοντας

μια χώρα αυτής της Ένωσης – την Κύπρο.

* Ακόμη χειρότερα, η Τουρκία θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατέχοντας

στρατιωτικά επί 31 χρόνια έδαφος μιας χώρας – μέλους.

Αν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, με διατυπώσεις και παραγράφους, γίνει δεκτή η

τουρκική απαίτηση, τότε ξεχάστε την Ευρωπαϊκή Ένωση (αυτός είναι ο στόχος της

Βρετανίας). H Ευρωπαϊκή Ένωση θα μετατραπεί σε ευρωπαϊκή διάλυση. Γιατί καμία

ένωση δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι.

Αν αυτό είναι το χρέος της Ευρώπης, τότε πολύ περισσότερο είναι και χρέος της

Ελλάδας και της Κύπρου.

Αλλά ο K. Καραμανλής μήνυσε στον T. Παπαδόπουλο να μη σκέπτεται το βέτο στην

ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, γιατί θα μπλέξει η Αθήνα! (Αλήθεια, γιατί

δεν αφήνει τώρα την Κύπρο να κάνει τη δική της πολιτική, όπως υπερηφανευόταν

ότι έκανε με το «όχι» στο σχέδιο Ανάν;)

Έκαναν και οι δύο ένα βασικό λάθος. Δεν έβαλαν το θέμα της κατοχής εξαρχής.

Αλλά το ανακάτεψαν με άλλα 30 και περισσότερα ζητήματα. Και έμπλεξαν.

Αλήθεια, θα δέχονταν η Βρετανία, η Γαλλία, η Μάλτα, η Σλοβακία κ.λπ. να μπει

χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που θα κατείχε έδαφός τους; Εδώ η Πολωνία για να

επιτρέψει την ένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας ζήτησε και έλαβε επίσημα

εγγυήσεις για τα σύνορά της.

Αν συνεχίσουν αυτήν την τακτική, σύντομα θα πνιγούν στα ρηχά νερά των

διατυπώσεων και των παραγράφων.

Τώρα είναι η εσχάτη ώρα των αποφάσεων. Ας φανούν λοιπόν για μια φορά

ρεαλιστές. Κι ας θέσουν τα θέματα στην ουσία τους, προσφέροντας υπηρεσία και

στην Ευρώπη και στους Ευρωπαίους.

Διαφορετικά, θα μας μείνει μόνο η ανάμνηση από το χαλούμι και τη σεφταλιά…