Μερικές φορές γράφει με σκληρότητα στις εφημερίδες και τα περιοδικά όπου

εργάζεται. Αλλά γράφει ωραία. Πολύ συχνά, υπέροχα! Τολμηρός, γοητευτικός,

ενημερωμένος, μοντέρνος, ευθύβολος, γραφιάς που διεισδύει, που μυρίζεται, που

χαίρεται, που θυμώνει! Είναι ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, που τα κείμενά του με

έχουν απασχολήσει και στο παρελθόν.

Αυτές τις μέρες μού έστειλε το καινούργιο βιβλίο του. Ένα άλμπουμ (Εκδόσεις

Τσαγκαρουσιάνος) με όλα τα εξώφυλλα των «Εικόνων» της Ελ. Βλάχου. Εξαίρετη

δουλειά! Εγώ, που δεν γούσταρα καθόλου τις «Εικόνες» γιατί χαϊδολογούσαν

συνεχώς τούς βασιλιάδες, τη μόδα, τις σταρ του σινεμά και τους ανθρώπους

γενικά του «Κολωνακίου», με αυτό το άλμπουμ πέρασα καλά. Και θυμήθηκα και

νοστάλγησα και συγκινήθηκα και, βεβαίως, τσατίστηκα. Πάντως, πρέπει να

ομολογήσω ότι αυτό το περιοδικό ήταν μια άλλη ματιά, φρέσκια, στη

δημοσιογραφία του ’50 – ’60 και άνοιξε νέους δρόμους.

Ενθουσιάζομαι όταν φτάνουν στα χέρια μου βιβλία συναδέλφων. Όπως αυτό της

Μαρλένας Πολιτοπούλου. Τίτλος του, «Δώδεκα θεοί, τρεις φόνοι» («Κέδρος»).

Πρόκειται ακριβώς για αστυνομικό μυθιστόρημα, μοντέρνο, γρήγορο, πολύ

ενδιαφέρον. Τη Μαρλένα τη φωνάζαμε «Κουλτουριάρα» στα «NEA». Και όχι άδικα.

Τώρα βλέπω ότι έχει γράψει τρία μυθιστορήματα, τέσσερις νουβέλες, ένα θεατρικό

έργο και ένα λιμπρέτο για το Φεστιβάλ της Πάτρας! Κι όλ’ αυτά δουλεύοντας

συγχρόνως σκληρά για το μεροκάματο στις εφημερίδες και το ραδιόφωνο. Να ‘σαι

καλά, Μαρλένα, και να μας γράφεις πάντα τα ωραία σου.

Τον Άρη Αμπατζή τον παρακολουθώ χρόνια στην «Ελευθεροτυπία». Ο πατέρας του, ο

σπουδαίος Παναγιώτης, με τις καταπληκτικές μεταφράσεις, είναι φίλος μου. Ο

γιος βλέπει καθαρά, έχει τόλμη και γνωρίζει από πολύ κοντά όσα συμβαίνουν στην

Τουρκία. Το βιβλίο του με τίτλο «Μαρμαρωμένη Ρωμιοσύνη» (πρόλογος Σερ.

Φυντανίδη, εκδόσεις Λιβάνη), έδωσε ουσιαστικές απαντήσεις σε σοβαρά ερωτήματά

μου για τον Ελληνισμό της Πόλης. Έργο χωρίς υπερβολές και σίγουρα χρήσιμο.

Ο Μιχάλης Φακίνος είναι στενός μου φίλος από τη δεκαετία του ’60.

Δημοσιογράφος με μεγάλο λογοτεχνικό ταλέντο, δεν περνάει χρόνος που να μη

βγάλει βιβλίο. (Έξι μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων και ένα βιβλίο με

χρονογραφήματα. Επίσης, η «Στοά» τού ανέβασε δύο θεατρικά έργα). Εξαίρετος,

όπως πάντα, ο Φακίνος και στο τελευταίο του μυθιστόρημα «Αμερικάνικη κραυγή».

Πάντα τέτοια.

Φινάλε με τους χαιρετισμούς μου στον Παντελή Μπουκάλα, για τη μετάφρασή του

στους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη (Επίδαυρος).

Τελευταία Νέα