Αναζήτηση
Όταν το καλοκαίρι του ’97 άφηνε το Παραλίμνι και την Κύπρο ουδείς θα περίμενε
στον Ηρακλή ότι θα φέρει στο ταμείο περισσότερα έσοδα ακόμη και από την εποχή
του Βασίλη Χατζηπαναγή.
Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου έστρεψε όμως πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας από πολύ
νωρίς, αφού οι επιδόσεις κόντρα στις αντίπαλες άμυνες αποτέλεσαν πόλο έλξης
για τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου.
H κάθοδός του στην Αθήνα και τον Παναθηναϊκό θα μπορούσε να δώσει υλικό για
σενάριο ακόμη και στον Σπίλμπεργκ, ενώ το βέβαιο είναι ότι ο Ηρακλής με
πρόεδρο τότε τον Βαγγέλη Μυτιληναίο απεκόμισε τεράστια οικονομικά οφέλη.
Σε δύσκολα για τον Παναθηναϊκό χρόνια από πλευράς συγκομιδής τίτλων ο Μιχάλης
Κωνσταντίνου έδωσε μεγάλη χαρά, έστω και σε μεταγραφικό επίπεδο, με αντίπαλο
τον Ολυμπιακό και για τον λόγο αυτό ο Κύπριος λατρεύτηκε και έγινε σύνθημα. Το
«Μιχαλάκη είσαι τρέλα με την πράσινη φανέλα» έφερε ξανά την αισιοδοξία στην
«πράσινη» εξέδρα το καλοκαίρι του 2001, άσχετα αν ο τίτλος του πρωταθλήματος
ήρθε τρία χρόνια αργότερα.
Ο ΙΟΥΛΙΟΣ του 2005 βρίσκει τον Κωνσταντίνου στα 27 του χρόνια με
«ελεύθερο συμβόλαιο» και με τη φημολογία ότι έχει συμφωνήσει με τον «αιώνιο»
αντίπαλο της πρώην ομάδας του. Χωρίς πολλά επεισόδια αυτή τη φορά ο Μιχαλάκης
βρέθηκε ξανά πρωταγωνιστής σε σίριαλ που έχει σημαντικές διαφορές με το
προηγούμενο. Το πιο σημαντικό είναι ότι το κόστος της νέας μετακίνησής του δεν
θα θυμίζει σε τίποτα το αστρονομικό ποσό που είχε δαπανήσει ο Παναθηναϊκός. Το
νούμερο με τα πολλά μηδενικά που μπήκε στον προϋπολογισμό της «πράσινης» ΠΑΕ
δίπλα στο όνομά του ήταν σίγουρα τεράστιο βάρος για τον παίκτη κατά την
παραμονή του στην Παιανία. Διότι όταν πας σε μία ομάδα με το κόστος του Φαν
Νιστελρόι, τότε ό,τι και να κάνεις στον αγωνιστικό χώρο είναι δύσκολο να
«βγάλεις», που λέμε, τα λεφτά σου.
ΙΣΩΣ KAI ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ τον λόγο οι φίλοι του Ολυμπιακού να του κόλλησαν την
ετικέτα του «παλτού», θέλοντας να πικάρουν τους αντίπαλους οπαδούς. H μπάλα
κάνει όμως τα δικά της παιχνίδια και τα επιχειρήματα των φιλάθλων μπορεί και
να αλλάξουν εξέδρα. Στον Παναθηναϊκό διακρίνει κανείς δυσαρέσκεια για τον
παίκτη επειδή υπήρχε η άποψη ότι θα μεταβεί στο εξωτερικό και όχι στο πιο
κοντινό λιμάνι, ενώ ήδη κάποιοι οπαδοί στέλνουν μηνύματα στις ραδιοφωνικές
εκπομπές με περιεχόμενο που αφορά προδοσίες. Όσο για την τελευταία τοποθέτηση
επί του θέματος από τον επίσημο Ολυμπιακό, θα πρέπει να γυρίσουμε το
ημερολόγιο μία εβδομάδα πίσω. Στην παρουσίαση του Τροντ Σόλιντ ο πρόεδρος της
πειραϊκής εταιρείας Σ. Κόκκαλης δήλωνε ότι «ο Κωνσταντίνου δεν είναι στους
παίκτες που διαπραγματευόμαστε».
H ουσία είναι ότι αν τελικά πραγματοποιηθεί η μεταγραφή, τότε η πρεμιέρα του
νέου πρωταθλήματος (όταν αποφασίσει η ΕΠΑΕ να γίνει…) θα αποκτήσει ιδιαίτερη
σημασία. Στο καλοκαιρινό σύνθημα «Μιχαλάκη θα είναι τρέλα αν αλλάξεις τη
φανέλα» δεν αποκλείεται να έχουμε την απάντηση νωρίς-νωρίς…
ΔΕΝ TOY ΕΦΤΑΝΕ ο πονοκέφαλος με τη ρήτρα του Ροναλντίνιο, έμεινε και
με τα… εσώρουχα. Όταν ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα Χουάν Λαπόρτα προσπάθησε να
ταξιδεύσει με προορισμό τη Βοσνία από το αεροδρόμιο της Βαρκελώνης, το
μηχάνημα του ελέγχου άρχισε να σφυρίζει. Ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα άφησε
δίπλα όλα τα μεταλλικά αντικείμενα που είχε πάνω του (κέρματα, κινητό) αλλά
και πάλι τίποτα. Θέλετε να μάθετε τη συνέχεια; Πάνω στα νεύρα του ο Λαπόρτα
άρχισε το… στριπτίζ και έμεινε μόνο με τα… εσώρουχα! Για κακή του τύχη,
όμως, εκτός από τους υπαλλήλους της ασφαλείας, βρέθηκε στον χώρο και
δημοσιογράφος από την ισπανική εφημερίδα «ABC» ο οποίος δημοσιοποίησε το θέμα.
Αποτέλεσμα; Ο Λαπόρτα ζήτησε δημόσια συγγνώμη για τη συμπεριφορά του και
υποσχέθηκε ότι στο μέλλον θα είναι πιο συνετός.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ότι οι επιτυχίες είναι πάντα το ζητούμενο σε μία ομοσπονδία;
Όπως αποδεικνύεται, στην πάλη οι πρωτιές μάλλον φέρνουν σε δυσμενή θέση τον
εκάστοτε πρόεδρο. Ο Γιώργος Ποζίδης πήρε μόνο ένα μετάλλιο στους περυσινούς
Ολυμπιακούς Αγώνες ως πρόεδρος και για τον λόγο αυτό παραιτήθηκε. Στη θέση του
ανέλαβε ο Θόδωρος Συνοδινός, κατά τη διάρκεια της θητείας του οποίου προέκυψαν
κατακτήσεις μεταλλίων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Πού είναι το
πρόβλημα; Οι γκρίνες όχι μόνο συνεχίζονται αλλά μεγαλώνουν και ήδη κάποιοι
έχουν αρχίσει να ζητούν πάλι εκλογές…
