Μια σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική πρέπει να συνδυάζει τις προσδοκίες αυτού

που φτάνει σε μια ξένη χώρα με τις αμυντικές τάσεις και την ανασφάλεια των

πολιτών των χωρών υποδοχής. Στόχος πρέπει να είναι η διαχείριση του φαινομένου

και η αποφυγή μιας μετωπικής σύγκρουσης των προσδοκιών των μεν με τον φόβο των

δε.

Στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης η κοινωνική ένταξη δεν αναφέρεται παρά με

ευχολόγια, ενώ η υλοποίησή της παραπέμπεται σε υπουργικές αποφάσεις… Όμως

ποια προοπτική έχει η κοινωνική ένταξη όταν προβλέπονται σημαντικές διακρίσεις

εις βάρος των μεταναστών, σε κατάφωρη αντίθεση με την ελληνική και ευρωπαϊκή

νομοθεσία, όπως η απαγόρευση αλλαγής ειδικότητας κατά τη διάρκεια ισχύος της

άδειας ή οι περιορισμοί στη γεωγραφική μετακίνησή τους;

H κυβέρνηση αναφέρεται σε ενσωμάτωση τριών κοινοτικών οδηγιών στο υπό ψήφισιν

νομοσχέδιο. Όμως για την προστασία των θυμάτων σωματεμπορίας απαιτεί

συνεργασία με τις Αρχές, για την οικογενειακή επανένωση θέτει εισοδηματικούς

όρους σχεδόν απαγορευτικούς και για να λάβει κάποιος πενταετή άδεια παραμονής

πρέπει να εξεταστεί στην ελληνική γλώσσα, ιστορία και πολιτισμό!!! H

ατελέστατη ενσωμάτωση των κοινοτικών οδηγιών δεν προστατεύει τους

ενδιαφερομένους, δεν βοηθά την οικογενειακή τους σταθερότητα και σε τελική

ανάλυση τις καθιστά ανεφάρμοστες.

H Μαριλένα Κοππά είναι επίκ. καθηγήτρια Βαλκανικής Πολιτικής του

Παντείου Πανεπιστημίου και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.