Αυτό με τη σημαία και ποιος θα τη σηκώσει πολύ ταλάνισε, για μια ακόμα φορά,

ευαίσθητους Έλληνες, αναίσθητους ειδήμονες και βαμμένους το μακιγιάζ της

ενημέρωσης παρουσιαστές. Δεν ξέρω τη γνώμη σας, αλλά εγώ δεν έχω θέση. Δεν έχω

θέση στην αντιδικία σας, δεν έχω θέση στο τραπέζι σας, δεν έχω θέση σ’ αυτή

την αίθουσα αναμονής που έχει καταντήσει ο τόπος. Δεν με χωράει ο τόπος. Ο

τωρινός. Φταίει η ηλικία; Φταίει που δεν αναγνωρίζω στο πρόσωπο του καθενός

σημάδια των παλιών μου φίλων, που δεν αναγνωρίζω το τοπίο; (ποιο τοπίο; Κάτι

φασκιωμένες πλατείες που περιμένουν Ολυμπιάδες και κάτι σκάμματα

χαντάκια-τάφροι που πέφτει η μνήμη και θάβεται ολοζώντανη), δεν έχω θέση και

δεν θέλω και να πάρω. Γιατί μπορεί άμα την πάρω και καθήσω δίπλα σας να πρέπει

να μιλήσω. Να πω και εγώ, περνώντας πια στον πρώτο τον πληθυντικό, «πού τη

θυμηθήκαμε τη σημαία ξαφνικά; Από την παρέλαση των μαθητών και ποιος θα την

κρατήσει; Πρώτα πρώτα δεν γνωρίζω, αλλά λέτε να υπάρχει κράτος που να

παρελαύνουν μαθητές, αεροπόροι, άρματα μάχης και νοσοκόμες και σώματα

ασφαλείας; Τι εκσυγχρονισμοί είναι αυτοί; Βέβαια για να εκσυγχρονιστεί κάτι

πρέπει και να υπάρχει στο παρελθόν και το παρελθόν είναι κάτι άγνωστο για μας,

έχει σβηστεί, το σβήσαμε. Το κάναμε ντιλίτ (delete). Εν μέρει για να ξεχαστούν

εμφύλιες αγριάδες, εν μέρει για να σβηστούν προδότες, προδομένοι, και έτσι

μαζί μ’ αυτά σβήστηκαν κι όλα τα άλλα: Εξεγέρσεις, καημοί, απελευθερώσεις,

τραγούδια, νίκες Ελλήνων, ποιητές, ξεσηκωμοί, έρωτες για την Ελευθερία,

μάρμαρα που φέγγουν στο Φως κι άλλα ελληνικά και σημαιοφόρα. Ποιος θα κρατήσει

τη σημαία. H Γνώση. H γνώση της Ελλάδας. Ποιος τη γνωρίζει; Ποιος την πονάει;

Ποιος γυρίζει σ’ αυτήν να παρηγορηθεί; Αυτός να τη σηκώσει τη σημαία. Αν

αντέχει το βάρος. Δική του η έπαρσή της. Όλα τα άλλα, οι απαγορεύσεις, οι

καταλήψεις γονέων και κηδεμόνων, είναι εκ του πονηρού. Γιατί αν κάνανε

παρέλαση τα όνειρα των γονέων για τα παιδιά τους, τη σημαία θα την κράταγε

Αμερικανάκι. Γιατί αυτό είναι το όνειρο για κάθε γονέα και κάθε κηδεμόνα. Εκεί

το οδηγεί παιδί κι αυτό το λάιφ στάιλ τού προτείνει. Την αστερόεσσα λοιπόν και

βουρ για το μέλλον που δεν προμηνύεται καν. Στη φετινή παρέλαση το μέλλον, απόν.

Τελευταία Νέα