Ορισμένοι άνθρωποι είναι γεννημένοι νικητές. Άλλοι έχουν το ταλέντο να

καταστρέφουν ό,τι αγγίζουν. Ο αγαπημένος επικοινωνιολόγος της Ρηγίλλης Γιάννης

Λούλης ανήκει, δυστυχώς, στη δεύτερη κατηγορία. Ξεχάστε, προς στιγμήν, τον

Τζαννετάκο. Και μεταφερθείτε νοερά στη θαλασσοφίλητη Κύπρο. Εκεί ο – πανταχού

παρών – Λούλης είναι ο εξ απορρήτων σύμβουλος του Προέδρου του ΔΗ.ΣΥ.

Αναστασιάδη και, σύμφωνα με γνώστες προσώπων και πραγμάτων στη Λευκωσία, «ο

ένας εκ των δύο ανθρώπων που τον επηρεάζουν. Ο άλλος είναι η κόρη του». Ο

Λούλης λοιπόν φέρεται να έπεισε τον Αναστασιάδη να προωθήσει την προεδρική

υποψηφιότητα Ομήρου, η οποία θεωρείται ήδη εκ προοιμίου χαμένη. Αποτέλεσμα;

Είναι φαβορί ο «αδιάλλακτος» στα εθνικά Τάσος Παπαδόπουλος. Το ενδεχόμενο να

διαδεχθεί αυτός τον Κληρίδη μετά τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2003,

είναι ο εφιάλτης της κυβέρνησης Σημίτη.

Η αποτυχημένη επιλογή Ομήρου εκθέτει όμως και τον Αναστασιάδη, ο οποίος

αναζητεί εναγωνίως λύση γιατί το πράγμα εξελίσσεται σε μπούμερανγκ. Στη

Λευκωσία γνωρίζουν ότι ο Κληρίδης θα κατέβαινε ξανά αν ήταν μοναδικός

υποψήφιος. Ο Ομήρου, όπως γνωστοποίησε ήδη στον Σημίτη στη σύνοδο του

Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στη Βαρσοβία, προτίθεται να αποσυρθεί. Ο

Παπαδόπουλος όμως, που είναι και φαβορί, ούτε που θέλει να ακούει τέτοιο

ενδεχόμενο. Εξ ου και η Αθήνα πιέζει τον Χριστόφια να αποσύρει την υποστήριξή

του προς τον Παπαδόπουλο, διότι τότε η υποψηφιότητά του καταρρέει. Συμπέρασμα;

Τον Τζαννετάκο τον πλήρωσε μόνο η Ρηγίλλης, αλλά για τον Ομήρου ο λογαριασμός

είναι εθνικός και έχει ήδη πάει σε πολύ περισσότερους.