ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΟΠΑΙΧΤΗΣ

ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΩΖΕΙ ΕΙΝΑΙ: Ο μπερντές, σαν

καθρέφτης που μέσα του η κοινωνία βλέπει τις ρυτίδες της.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΙΓΟΥΡΑ: Ήταν όλες τους παιδιά μου

ΡΟΛΟΣ: Ο Καραγκιόζης

ΕΠΙΜΕΝΕΙ: Να αρνείται τον πολιτισμό της «κονσέρβας»

ΠΑΙΖΕΙ: Παραστάσεις που ακουμπούν στο χθές, αφουγκράζονται το σήμερα

και ονειρεύονται το αύριο

Στήνει εδώ και τριάντα χρόνια παραστάσεις Καραγκιόζη στη Βόρειο Ελλάδα.

Γράφει έργα, σχεδιάζει φιγούρες, τις εμψυχώνει στις παραστάσεις, δίνει

διαλέξεις, όλα με θέμα και έναυσμα τον Καραγκιόζη. Πρόσφατα το έργο του «Το

στοιχειό της Σαλονίκης» κυκλοφόρησε σε CD από τον ραδιοσταθμό 9,58 της ΕΡΤ και

την αντιδημαρχία Πολιτισμού, ενώ στο Αλατζά Ιμαρέτ της Θεσσαλονίκης λειτουργεί

έκθεση φιγούρας και αφίσας Καραγκιόζη ­ αφιέρωμα στο πολύχρονο έργο του

γνωστότερου Βορειοελλαδίτη καραγκιοζοπαίχτη.

ΕΡ.: Ο Καραγκιόζης είναι σήμερα μουσειακό είδος;

ΑΠ.: Όχι. Η καθημερινή πρακτική των παραστάσεων συνηγορεί για το αντίθετο.

ΕΡ.: Είναι ανακλητική ή απλώς κυτταρική η μνήμη του Καραγκιόζη στην Ελλάδα του

σήμερα;

ΑΠ.: Με πολύχρονη και πολύτροπη θητεία ο Καραγκιόζης ποντάρει στη συλλογική

μνήμη.

ΕΡ.: Είναι ήρωας ή αντιήρωας τελικά ο… ξυπόλητος «μαυρομάτης»;

ΑΠ.: Στον αγώνα για την επιβίωση ­ όπως όλοι μας φυσικά ­ ήρωας, στα «ψεύτικα

τα λόγια τα μεγάλα» αντιήρωας.

ΕΡ.: Χωράει στη σημερινή εποχή των ηρωικών καρτούν;

ΑΠ.: Όχι μόνο χωράει, αλλά συχνά «κλέβει και την παράσταση».

ΕΡ.: Είναι ήρωας για τα παιδιά ή για τους μεγάλους;

ΑΠ.: Για όλα τα παιδάκια ηλικίας δύο έως ενενήντα δύο χρόνων.

ΕΡ.: Αναρχικός ή απλώς καταπιεσμένος Έλλην;

ΑΠ.: Καταπιεσμένος ­ Έλληνας που στην οδυνηρή πορεία του για ένα καλύτερο

αύριο, ποτέ δεν χάνει την αξιοπρέπειά του.

ΕΡ.: Θα μπορούσε να στηθεί παράσταση Καραγκιόζη ­ Γερμανού, Γάλλου,

Αμερικανού;

ΑΠ.: Θέατρο Σκιών ναι, Καραγκιόζης όχι.

ΕΡ.: Παράγουμε σήμερα «λαϊκό πολιτισμό»;

ΑΠ.: Ευτυχώς ναι, ακόμη.

ΕΡ.: Ο Καραγκιόζης έχει τελικά «ρίζες» ελληνικές, τουρκικές ή… αλλογενείς;

ΑΠ.: Ο Καραγκιόζης ως τύπος-σύμβολο ξεκινάει το μακρύ του ταξίδι στον χρόνο

από το αρχαίο μιμικό θέατρο, για να ενωθεί με τους αριστοφανικούς ήρωες και

τους μίμους του Βυζαντίου.

ΕΡ.: Η Θεσσαλονίκη πόσο… καραγκιοζούπολη μπορεί να χαρακτηρισθεί;

ΑΠ.: Τόσο ώστε να μπορεί πια να συμβάλει και αυτή με το δικό της ιδιαίτερο

βήμα και λόγο στις εξελίξεις του Θεάτρου Σκιών.

ΕΡ.: Παρ’ όλα αυτά η Αθήνα υπήρξε το κέντρο «παραγωγής» των παραστάσεων;

ΑΠ.: Όχι πάντα απαραίτητα. Ας μην ξεχνάμε ότι πατρίδα του ντόπιου Θεάτρου

Σκιών θεωρείται η Πάτρα.

ΕΡ.: Ο Καραγκιόζης τώρα και σε CD;

ΑΠ.: Όταν πρόκειται για μια παραγωγή – ηχητικό ντοκουμέντο που επιχειρεί να

διασώσει με υπευθυνότητα και άρτια τεχνικά μέσα μια καταξιωμένη παράσταση και

ταυτόχρονα την ιδιαίτερη παρουσία του δημιουργού της, γιατί όχι;

ΕΡ.: Τελικά, τι είναι σημαντικότερο σε μια παράσταση Καραγκιόζη, η εικόνα ή η

μουσική;

ΑΠ.: Το ίδιο σημαντικά και τα δύο συμβάλλουν αλληλοϋποστηριζόμενα στην εξέλιξη

του μύθου, την αισθητική του μπερντέ και τη συναισθηματική φόρτιση του κοινού

για την επίτευξη μιας «Μίμησης πράξεως σπουδαίας και τελείας».

ΕΡ.: Ποιο είναι το στοιχειό της Σαλονίκης;

ΑΠ.: Μια προσπάθεια συγκερασμού ενός παλιού θρύλου της πόλης, πρόσωπα και

πράγματα που ακόμα στοιχειώνουν τις μνήμες μας και σμίγουν με τις φωνές μιας

πόλης σύγχρονης, για να πορευτούν αντάμα εκεί που τα λυχνάρια του μπερντέ

συναντούν τους προβολείς ενός νέου αιώνα.

ΕΡ.: Πόσο σύγχρονα μπορεί να μιλάει και να υπονοεί ένας Καραγκιόζης;

ΑΠ.: Συχνά πιο πέρα από την εποχή του, μ’ έναν λόγο ρήξης, αμφισβήτησης και

κοινωνικής κριτικής, που πάντα θα φοβάται για «όλα αυτά που γίνονται γι’

αυτόν, χωρίς αυτόν».

ΕΡ.: Υπάρχουν σήμερα ξωτικά, σεράγια, στοιχειά και μορφονιοί;

ΑΠ.: Μα, μας λείψανε ποτέ;

ΕΡ.: Καραγκιόζηδες και καραγκιοζοπαίχτες;

ΑΠ.: Μια σχέση αμφίδρομη, όπου οι ρόλοι συχνά εναλλάσσονται.

ΕΡ.: Η μαγεία μιας εποχής περνάει σε μια έκθεση αφίσας και φιγούρας;

ΑΠ.: Το όνειρο μιας εποχής μετουσιώνεται σε μαγεία στον μπερντέ και σίγουρα

αντικατοπτρίζεται σε μια έκθεση εικαστικών του.

ΕΡ.: Τα παιδιά ή οι μεγάλοι είναι που ανταποκρίνονται περισσότερο στις

παραστάσεις σας;

ΑΠ.: Όλοι αυτοί που μπορούν να δουν με τα μάτια της ψυχής.

ΕΡ.: Τα παιδιά σας ξέρουν να σχεδιάζουν φιγούρες και να τις εμψυχώνουν;

ΑΠ.: Ναι, τηρουμένων των αναλογιών.

ΕΡ.: Έχετε συναδέλφους;

ΑΠ.: Αρκετούς, άξιους και νέους, πράγμα ενθαρρυντικό για το μέλλον του Θεάτρου

Σκιών.

ΕΡ.: Γιατί ταυτίστηκε ο όρος «Καραγκιόζης» με την έννοια του γελοίου ή του

ελαφρού;

ΑΠ.: Από την εξωτερική εμφάνιση του Καραγκιόζη και την κίνησή του στον μπερντέ

σαν «νευρόσπαστου».

Τελευταία Νέα