Αναζήτηση
Ο λόγος στους αναγνώστες.
Ο Νάσος Θεοδωρίδης, Καμελιών 26, Π. Ψυχικό, γράφει:
«Είναι γεγονός ότι το Internet αποτελεί μια νέα μορφή επικοινωνίας,
αμφίδρομης, μαζικής και ταυτόχρονα εξατομικευμένης, η οποία αποσυνδέεται από
τον χώρο και τον χρόνο. Μέσα από τις οπτικές ίνες η πληροφορία κινείται με
απίστευτη ταχύτητα από υπολογιστή σε υπολογιστή. Όμως αυτό δεν ευνοεί καθόλου
την ανάπτυξη της »δημόσιας σφαίρας».
Ως »δημόσια σφαίρα» νοείται το πεδίο έκφρασης των πολιτών. Ο διάλογος πρέπει
να διεξάγεται με ορθολογικά επιχειρήματα μέσα στην κοινωνία. Ωστόσο, στο
Διαδίκτυο τα ορθολογικά επιχειρήματα σπανίως υπερισχύουν, και η επίτευξη
συναίνεσης φαίνεται μάλλον αδύνατη, διότι απλώς αθροίζονται σωρηδόν ατομικές
γνώμες χωρίς δυνατότητα »ζύμωσης». Είναι γνωστό ότι η ταυτότητα ενός
ανθρώπου παραδοσιακά ορίζεται μέσω της επαφής και ριζώνει στο φυσικό σώμα.
Αυτό ακριβώς επιτρέπει την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων.
Αντιθέτως, ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επικοινωνία στο Internet δεν
προϋποθέτει τη φυσική συμπαρουσία και, επομένως, δεν συμβαδίζει με τον
σχηματισμό μιας »δημόσιας σφαίρας» όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Η κάθε διαφωνία μέσα στο Διαδίκτυο δεν οδηγεί σε μια συναίνεση: δημιουργεί
απλώς μια υπερβολική φόρτωση διαφορετικών απόψεων. Εξάλλου, η απουσία
συμπαρουσίας ευνοεί αυτή την κατάσταση και αφαιρεί από τα άτομα τη δυνατότητα
της διαπροσωπικής επικοινωνίας, η οποία είναι πολλές φορές καταλυτική για το
χτίσιμο εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης.
Αλλά και σε ό,τι αφορά την »ιδιωτική σφαίρα» του πολίτη, η πλοήγηση μέσα
στον κυβερνοχώρο κρύβει κινδύνους. Διαφημιστές, εταιρείες και ιδιώτες μπορούν
να αποκτήσουν πρόσβαση στην προσωπική ζωή και στις προσωπικές συνήθειες. Τα
περίφημα »cookies» του κυβερνοχώρου είναι προγράμματα που τοποθετούνται στον
υπολογιστή του χρήστη από κάποια Web Sites. Έρχονται απρόσκλητα, επικάθονται
στον »σκληρό δίσκο» και κατορθώνουν να ελέγχουν τις συνήθειες του χρήστη.
Με την »επανάσταση της πληροφορίας» οι καλωδιωμένες πόλεις ολοένα και θα
απαρτίζονται από καταναλωτές ορατούς σε άγνωστους παρατηρητές, οι οποίοι
βλέπουν τις αγορές, τις προτιμήσεις και τους πιστωτικούς λογαριασμούς των
ατόμων. Η γνωστή διάκριση των ορίων ανάμεσα στη δημόσια και την ιδιωτική ζωή
του κάθε πολίτη έχει γίνει εξαιρετικά θολή, καθώς προσωπικά στοιχεία κινούνται
ανεξέλεγκτα μέσα στο Διαδίκτυο και υπόκεινται στους νόμους της ασύδοτης
αγοράς. Η ιδιωτική ζωή γίνεται αντικείμενο οικονομικής συναλλαγής και,
συνεπώς, καταστρατηγείται το απαραβίαστο του θεμελιώδους δικαιώματος της
προσωπικότητας».
