Σέλφι μπορεί να μην έχουν αρχίσει να βγάζουν ακόμη. Οπως φαίνεται, όμως, και οι εκπρόσωποι του Θεού στη Γη κυνηγούν τα δικά τους δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούν με το ίδιο πάθος και την ίδια ματαιοδοξία που διακατέχει τους κοινούς θνητούς. Ο μητροπολίτης Κορίνθου ήταν ο τελευταίος στη μακρά σειρά των ιεραρχών που χρησιμοποίησε τον άμβωνά του για να δικαιώσει τον Αντι Γουόρχολ, ο οποίος από την πλευρά του ήταν αρκετά ευφυής για να μην εξαιρέσει κανέναν από τον κανόνα –ή μάλλον για να συμπεριλάβει και τους κατά τεκμήριο δαίμονες και τους υποτιθέμενους αγγέλους.

Ο μητροπολίτης Διονύσιος κέρδισε τα δικά του δεκαπέντε λεπτά ζητώντας από τον θεό του να αξιώσει τον Αλέξη Τσίπρα να παραστεί στα σύμφωνα συμβίωσης των παιδιών του. Θα μπορούσε να είναι και ευχή, όχι για τα παιδιά του Πρωθυπουργού εις βάρος των οποίων ο μητροπολίτης στην ουσία ασχημονεί, αλλά για όλα τα παιδιά που στην ενήλικη ζωή τους θα ακολουθήσουν έναν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Ο μητροπολίτης όμως εξέφρασε την επιθυμία του σαν κατάρα. Σαν να πρέπει ένας οργίλος και τιμωρός Θεός να πληρώσει τον Πρωθυπουργό με αυτό που ο μητροπολίτης φαντάζεται ότι είναι το ίδιο νόμισμα.

Η κάπως παιδιάστικη αφέλεια της σκέψης του μητροπολίτη μπορεί να μην τον κάνει ακριβώς δαίμονα. Αλλά σίγουρα δεν τον κάνει ούτε άγγελο. Αντίθετα, τον κάνει έναν γνήσιο εκπρόσωπο του τηλευαγγελισμού –αν με αυτόν τον όρο που επινόησε το περιοδικό «Τάιμ» τη δεκαετία του ’50 περιγράφεται ο υστερικός υπερσυντηρητικός λόγος. Ισως μόνο γι’ αυτό θα άξιζε η κυβέρνηση να προωθήσει έναν ακόμη πιο τολμηρό νόμο, όπως έκαναν νωρίτερα η καθολική Ισπανία και η κοσμική Γαλλία, αναγνωρίζοντας τόσο το δικαίωμα στον γάμο μεταξύ ομοφύλων όσο και στην υιοθεσία. Στο κάτω κάτω ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει ανάγκη από δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας. Αλλά από πραγματικές συγκρούσεις εκτός μνημονιακής ατζέντας.

Τελευταία Νέα