Αναζήτηση
Σήμερα συμπληρώνεται μία εβδομάδα από την ορκωμοσία της κυβέρνησης και ακόμη και οι πιο δύσπιστοι θα πρέπει να έχουν εκπλαγεί από την ταχύτητα της προσαρμογής της στη μετεκλογική πραγματικότητα.
Μέσα σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα απεσύρθη η ιδέα της «διεθνούς διάσκεψης για το χρέος» (αυτή η διάσκεψη υπάρχει και είναι το Eurogroup, τους είπε ο Ντεϊσελμπλούμ) και εγκαταλείφθηκε η απαίτηση για «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους» (την οποία κανείς δεν αποδέχθηκε).
Ουσιαστικά στο τραπέζι παραμένει μόνο το «όχι παράταση, όχι αξιολόγηση, όχι τρόικα» αλλά και αυτό είναι σχετικό: αν προκύψει κάποιου είδους συμφωνία ώς τις 28 Φεβρουαρίου, ούτε παράταση θα χρειαστεί ούτε τίποτε άλλο.
Η ταχύτητα της προσαρμογής είναι καλοδεχούμενη αλλά και ωφέλιμη για την κυβέρνηση.
Είναι πάντα καλύτερα να στρίβεις νωρίς προτού πέσεις στα βράχια και όταν διαθέτεις ακόμη πολιτικό κεφάλαιο για να υποστηρίξεις τη στροφή σου.
Απομένει να δούμε αν οι Ευρωπαίοι θα εκτιμήσουν την ταχύτητα της προσαρμογής και αν θα αφήσουν περιθώρια για μια συμφωνία την οποία η κυβέρνηση θα μπορέσει να υποστηρίξει στο εσωτερικό της χώρας.
Τα στοιχήματα είναι ανοιχτά. Και οι ενδείξεις αντικρουόμενες.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τη σημερινή συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν θα ακούσει και θα αξιολογήσει τα σχέδια και τις προθέσεις του συνομιλητή του ώστε να μεταφέρει την εικόνα στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Αυτή η διαβούλευση ίσως αποδειχθεί καθοριστική για τη στάση που θα διαμορφώσει η υπόλοιπη Ευρώπη απέναντι στην Ελλάδα.
Θα κάνει μια επιλογή αδιαλλαξίας και ενδεχομένως σύγκρουσης; Θα προτιμήσει μια πιο συμβιβαστική προσέγγιση; Ή θα υιοθετήσει καταρχήν μια ενδιάμεση στάση αναμονής για να δει «πού το πάει» η κυβέρνηση;
Η ευρωπαϊκή παράδοση είναι υπέρ της τρίτης επιλογής. Λογικά μια νέα κυβέρνηση δικαιούται χώρο και χρόνο για να δώσει δείγματα γραφής.
Αλλά, όπως λένε και στο ποδόσφαιρο, οι παραδόσεις υπάρχουν για να σπάνε.
Ισως γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός έχει κάθε συμφέρον στη συνάντηση με τον Γιούνκερ να αποφορτίσει κατ’ αρχάς το κλίμα αναμέτρησης που έχει επικρατήσει με το Βερολίνο.
Μπορεί η κόντρα με τη Μέρκελ να πουλάει σε κάποιο εθνικό ακροατήριο αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι καταστροφική.
Πάλι χθες ο Σαπέν προειδοποίησε σαφώς την Ελλάδα να μην επιχειρήσει να φέρει τη Γαλλία αντιμέτωπη με τη Γερμανία.
Διότι η πικρή αλήθεια είναι πως κανείς δεν διατίθεται να συγκρουστεί με τη Γερμανία για την αφεντιά μας και οι περίφημες «συμμαχίες» που θα ορθώνονταν απέναντί της διαλύθηκαν ησύχως προτού ακόμη συγκροτηθούν.
