[Ενστάσεις] Αϊ-Βασίληδες

Κι όμως. Με την κυβέρνηση σε νευρική κρίση στη σχέση της με την τρόικα, με την αξιωματική αντιπολίτευση να αντιλαμβάνεται με έμφαση από τις ίδιες τις αγορές το αδιέξοδο μιας πολιτικής υποσχέσεων στο τέλος της οποίας υπάρχει ένα τεράστιο κενό, υπάρχουν ακόμα κυβερνητικοί βουλευτές που μοιράζουν υποσχέσεις σε ψηφοφόρους. Ενας απ’ αυτούς, ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γεράσιμος Γιακουμάτος, αναφερόμενος στις κύριες συντάξεις είπε ότι στην «κύρια σύνταξη δεν θα κοπεί ούτε ευρουλάκι, θα έχουμε μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης κατά 30% και ο συνταξιούχος θα δει και μικρή αύξηση… Ούτε μισθός θα κοπεί».

Ενα από τα μεγάλα αδιέξοδα της χώρας είναι το Ασφαλιστικό. Από την εποχή της πανηγυρικής απόρριψης της πρότασης Γιαννίτση ίσαμε σήμερα, τα πράγματα σφίξανε άγρια. Μισθοί μειώθηκαν, τα επικουρικά εξανεμίζονται, το ασφαλιστικό σύστημα βαίνει προς χρεοκοπία και, σε συνδυασμό με τις πολλές πρόωρες συντάξεις που δόθηκαν λόγω των έκτακτων συνθηκών τις οποίες γέννησε η κρίση, η διασφάλιση των απομάχων της εργασίας μετατρέπεται σε μία ακόμα άσκηση αβεβαιότητας. Την ίδια στιγμή, η τρόικα, οι οικονομικοί επιτηρητές δηλαδή που συνεχίζουν να εξασφαλίζουν ρευστότητα στη χώρα, επιμένει να διεκδικεί κι άλλες σοβαρές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα. Ζητεί, ας πούμε, φραγή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όσους και όσες από 62 χρόνων και κάτω τις διεκδικούν.

Το οποίον τι δηλοί; Οτι ο Αϊ-Βασίλης υπάρχει, κι οι αντιπρόσωποί του όταν δεν είναι στο αντιμνημονιακό μέτωπο, στην πρώτη τηλεοπτική γραμμή, βρίσκονται στην κυβέρνηση. Πόσοι όμως πιστεύουν ακόμα στον Αϊ-Βασίλη;