Αναζήτηση
Πέρασα το σχεδόν ήρεμο Σabβατοκυριακο μου διαβάζοντας –μεταξύ των άλλων, γιατί είχα και άλλα πράγματα να κάνω, περισσότερο ενδιαφέροντα –δηλώσεις βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας κατά του υπουργού των Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη. Από τον Ιορδάνη, Δάνη για τους φίλους του, Τζαμτζή, έως τον Πάνο, Πανάρα για τους δικούς του, Παναγιωτόπουλο, οι βουλευτές της ΝουΔού βρήκαν επιτέλους τι φταίει –«τις πταίει» για την ακρίβεια –που το μαγαζί έχει πάρει την κατηφόρα, κατάσταση η οποία μπορεί να απεικονιστεί διά της παροιμίας που λέμε εμείς στην Ηπειρο για πρόβατα: «Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;»!
Φταίει ο… Γκίκας Χαρδούβελης! Εξ όσων ειπώθηκαν, αναδεικνύω και αξιολογώ τη δήλωση Τζαμτζή, η οποία πάνω – κάτω αναφέρει ότι «αυτός αν ήταν στη θέση του Χαρδούβελη θα είχε παραιτηθεί», κάτι για το οποίο πολύ αμφιβάλλω. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου (διότι αν είσαι Δάνης και δεν έχεις αναλάβει ποτέ κάποιο πόστο, ούτε καν υφυπουργού, ας πούμε, Μακεδονίας – Θράκης, σιγά μην παραιτηθείς. Να σε τραβάνε από την καρέκλα, δεν φεύγεις!).
Φυσικά, ούτε ο ίδιος ο Τζαμτζής είναι το θέμα μου. Είναι αυτός ο Χαρδούβελης, ο οποίος με έναν τοίχο πτυχία, κάθεται να ακούει τι του λέει ο ένας και ο άλλος.
Τον ρώτησα ευθέως χθες το βράδυ:
–Προτίθεστε να παραιτηθείτε;
–Οχι φυσικά.
–Μα σας το ζητούν, να φύγετε…
–Συγγνώμη, θα παραιτηθώ επειδή γκρινιάζει ο ένας και ο άλλος; Εχω αναλάβει μια δύσκολη δουλειά, έχω χρέος να τη φέρω εις πέρας και δεν με ενδιαφέρει τι λένε για μένα.
–Σας καταλογίζουν πως είστε υπεύθυνος για το πολιτικό κόστος που εισπράττει η κυβέρνηση με τον ΕΝΦΙΑ και πολλά άλλα…
–Ακούστε, είναι πολύ φυσικό να υπάρχουν εντάσεις και από τους δανειστές και από τους δικούς μας, διότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη φάση, την κρισιμότερη ίσως, και εγώ που βρίσκομαι στη μέση τις τρώω από παντού. Αλλά δεν παραιτούμαι.
Ο Γκίκας (Χαρδούβελης) δεν παραιτείται, διότι όπως μου εξήγησε τον «στηρίζει ο Πρωθυπουργός».
Δεν έχω λόγους να αμφιβάλλω, εδώ που τα λέμε αν δεν τον στήριζε ο πρόεδρος Αντώνης, θα έμενε; Οχι, θα έφευγε, χθες!
Ακούνητος
Είπαμε πολλά και διάφορα με τον έως και στενοχωρημένο, πλην όμως πεισμωμένο Γκίκα. Ειδικά με το κατά πόσον τον «στηρίζει» ο πρόεδρος Αντώνης (για τον πρόεδρο Βαγγέλη, δεν το συζητώ καν…). Πώς γίνεται, ας πούμε, να στηρίζεις κάποιον και την ίδια ώρα να του κόβεις αρμοδιότητες και να τις αποδίδεις στον υφιστάμενό του (τύποις και ουσία) υφυπουργό Μαυραγάνη.
Κατά τον συνομιλητή μου, πρόκειται για ψευδή εικόνα –η παροχή αρμοδιοτήτων στον Μαυραγάνη είχε πραγματοποιηθεί προ καιρού, αλλά το τυπικό μέρος απλώς συνέπεσε χρονικά με τον ΕΝΦΙΑ, γεγονός το οποίο καταγράφω απλώς, διότι δεν έχω χρόνο για κάτι περισσότερο.
Πάντως, Γκίκας… ακούνητος, αυτό είναι το συμπέρασμα, Δάνη μου!
Το περιστέρι φταίει
Εμένα όμως δεν με απασχολεί τόσο η επιμονή των βουλευτών της ΝουΔού να παραιτήσουν σώνει και καλά έναν υπουργό Οικονομικών, που είδαμε και πάθαμε να τον βρούμε για να αντικαταστήσει τον Γιάννη Στουρνάρα. Με τρελαίνει η σιωπή (μη βιάζεστε παρακαλώ, όχι των αμνών, αλλά) της τρόικας. Από πενθημέρου έχουν λάβει την επιστολή του Γκίκα επί των απαιτήσεων δανειστών και λοιπών συγγενών και φίλων, αλλά έως χθες το βράδυ ούτε γράμμα ούτε γραφή.
Αφού σου λέει έπιασαν τα τηλέφωνα μεταξύ τους οι αρμόδιοι, μήπως και έχει παραπέσει κάπου η απάντηση τρόικας. Το πλέον… κουλό μού το ανέφερε κυβερνητικός παράγων από το μικρότερο κόμμα της συγκυβέρνησης (εντάξει, μια περιγραφή του ΠΑΣΟΚ κάνω), με αρκετά ανεπτυγμένη την αίσθηση χιούμορ:
–Να σου πω, εγώ δεν ανησυχώ καθόλου. Είναι φανερό: προφανώς έστειλαν την απάντηση με… ταχυδρομικό περιστέρι και το άτιμο κάπου θα έχει μπλέξει εκεί, στον Εθνικό Κήπο μαζί με τα άλλα περιστέρια. Δεν το φοβάμαι, θα βρει τον δρόμο του…
Αλλος παράγων από αυτό το μικρό κόμμα, ο φίλος μου ο Πρωτόπαπας, μου επιβεβαίωσε ότι όντως δεν έχει φτάσει ακόμη η απαντητική επιστολή της τρόικας και μου ανέφερε ότι «εμείς δεν κάνουμε πίσω στα τέσσερα θέματα που έχουμε θέσει» –και τα οποία βαριέμαι να επαναλάβω, αλλά μπορούν να συνοψισθούν στη φράση «όχι άλλα μέτρα, διότι στο τέλος θα (μας) πάρουν για όλους μέτρα»…
Ο πανικός σκοτώνει τη μνήμη
Στο μεταξύ δεν μπορώ να μη χαιρετίσω μία ακόμη σπουδαία κίνηση του προέδρου του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» Π. Καμμένου (αν δεν το κάνω εγώ που είμαι φίλος του, ποιος θα το κάνει;), ο οποίος ελάμπρυνε με την παρουσία του εκδήλωση της Μονής Βατοπεδίου στο Κάραβελ την περασμένη Πέμπτη, αλλά δυστυχώς λόγω πληθώρας επίκαιρης ύλης που έλεγαν παλιά οι δημοσιογράφοι, δεν την κατέγραψα εγκαίρως.
Η εκδήλωση έγινε για να τιμηθούν τα 300 χρόνια από τον θάνατο ενός Αγίου Γερασίμου, ο οποίος ήταν μοναχός της μονής και αργότερα έγινε Πατριάρχης Αλεξανδρείας, κάτι το οποίο, είμαι βέβαιος ποσώς ενδιέφερε τον πρόεδρο Πάνο. Ο άνθρωπος απλώς, στην αγωνία του να συμπεριλαμβάνεται στην επόμενη Βουλή, ξέχασε όλα όσα έλεγε –επί χρόνια –για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου και τους πρωταγωνιστές του, πήρε και την επιμελημένα σεμνοντυμένη για την περίσταση κυριούλα του από το χέρι και εμφανίστηκε στο Κάραβελ σαν να μην τρέχει τίποτε!
Δεν θα σχολιάσω ότι κάθησε στην πρώτη σειρά των καθισμάτων, σαν να λέμε πρώτο τραπέζι πίστα. Θα πω μόνο ότι πέντε καρέκλες πιο εκεί καθόταν ο ηγούμενος της μονής και κεντρικό πρόσωπο του σκανδάλου Εφραίμ και λίγο πιο πίσω ο μοναχός Αρσένιος, άλλη μεγάλη μορφή της υπόθεσης.
Αν και δεν το θεωρώ απίθανο, δυστυχώς δεν μπόρεσα να διακριβώσω αν αντηλλάγησαν τίποτε χειραψίες και ασπασμοί. Θα συμπληρώσω απλώς ότι σκέφτομαι τον άνθρωπό μου σε τι πανικό βρίσκεται πλέον…
Καμία αιδώς
Θα κλείσω με κάτι ιδιαίτερο, το οποίο δεν είναι παρά ένα μήνυμα προς πολιτικό αρχηγό ο οποίος όντας σε μεγάλη πίεση (μεταφορικά και κυριολεκτικά) επιμένει να παραμένει γαντζωμένος στην καρέκλα παρά το γεγονός ότι βλέπει πως το καράβι πάει ολοταχώς προς τα βράχια: άνθρωποι που εμπιστεύεται (κακώς κατά τη γνώμη μου) έχουν βγάλει στη γύρα τις τελευταίες ημέρες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για την κατάσταση της υγείας του.
Δεν θα πω περισσότερα, αλλά θα εκφράσω μόνο την ευχή να μην είναι έτσι τα πράγματα και σε εκείνον την παραίνεση να ασχοληθεί με την περίπτωσή τους. Είναι δυνατόν, γιατροί, στενοί φίλοι του, υποτίθεται, να παραβιάζουν κατ’ αυτό τον άθλιο τρόπο το ιατρικό απόρρητο; Ντρέπομαι, ειλικρινά…
