Αναζήτηση
Στις 8 Θερμιδώρ του Ετους ΙΙ κατά το επαναστατικό ημερολόγιο (26 Ιουλίου 1794 στα καθ’ ημάς…) ο «Αδιάφθορος» Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος ανέβηκε στο βήμα της Εθνικής Συνέλευσης.
Μιλούσε επί δύο ώρες υπερασπιζόμενος την Τρομοκρατία που ασκούσε εδώ και έναν χρόνο και η οποία είχε κοστίσει αμέτρητες διώξεις και εκτελέσεις.
Προς το τέλος της ομιλίας του, κατήγγειλε άλλη μια «συνωμοσία κατά της Δημοκρατίας» αφήνοντας να εννοηθεί ότι στη συνωμοσία μετείχαν και μέλη του ακροατηρίου, δηλαδή βουλευτές της Συνέλευσης.
– Ονόματα! Ονόματα! του φώναζαν οι βουλευτές.
Ο Ροβεσπιέρος δεν είπε κανένα όνομα. Ετσι, πολλοί από τους παρισταμένους αισθάνθηκαν (βάσιμα ή αβάσιμα) ύποπτοι και προγραμμένοι.
– Μήπως εννοούσε εμένα;
Ηταν η εύλογη απορία του κάθε βουλευτή σε μια εποχή όπου η απλή υποψία κόστιζε μια ζωή.
Κι επειδή ο φόβος είναι από τους βασικούς τροχούς της Ιστορίας, η Συνέλευση των «μη κατονομαζόμενων υπόπτων» ανέτρεψε την επομένη τον Ροβεσπιέρο και τον έστειλε στην αγαπημένη του γκιλοτίνα για τα περαιτέρω.
Ηθικό δίδαγμα; Πολύ απλό. Οι καταγγελίες ισχύουν όταν περιλαμβάνουν ονόματα. Διαφορετικά ανήκουν στην κατηγορία της μπαρούφας. Επικίνδυνης ή ακίνδυνης, ανάλογα με την εποχή.
Το είδαμε με τους φοροφυγάδες της Λαγκάρντ και τους μαφιόζους του Τσίπρα.
Μετά πήρε τη σκυτάλη ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης.
Μας είπε το παράπονό του ότι «στην προσπάθειά μου να παραπέμψω κάποιους επωνύμους βρίσκω ένα τείχος».
Με άλλα λόγια, ο κατεξοχήν αρμόδιος να ελέγχει τη Δημόσια Διοίκηση θεωρεί ότι δεν μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του διότι στη χώρα μας λειτουργεί κάποιο αόρατο τείχος προστασίας των «επωνύμων» –ό,τι κι αν σημαίνει ο όρος…
Ονόματα έδωσε; Οχι.
Αλλά ονόματα σίγουρα θα ξέρει. Διότι αποκλείεται να μη γνωρίζει ποιοι είναι οι «επώνυμοι» που προσπάθησε να παραπέμψει κι έπεσε στο τείχος. Γιατί λοιπόν δεν τα λέει;
Δεν θέλει; Αρα μετέχει κι αυτός στο αόρατο τείχος προστασίας των «επωνύμων» το οποίο μόλις είχε καταγγείλει;
Ή μήπως οι «επώνυμοι» του γενικού επιθεωρητή είναι πλάσματα της φαντασίας όπως οι φοροφυγάδες που απειλούν τη Λαγκάρντ και οι μαφιόζοι που κυβερνούν τη χώρα στην οποία ζει ο Τσίπρας;
Προφανώς η διαφορά με την 8η Θερμιδώρ του Ετους ΙΙ είναι ότι ο Ροβεσπιέρος, που το έπαιζε «Αδιάφθορος», το πλήρωσε με το κεφάλι του.
Ενώ το σωτήριο έτος 2014 ο καθένας μπορεί να παίζει τον «Αδιάφθορο» εκ του ασφαλούς και χωρίς ρίσκο. Τζάμπα και δωρεάν.
Γι’ αυτό άλλωστε το επάγγελμα του «Αδιάφθορου» είναι τόσο περιζήτητο στις μέρες μας.
Κι αν θέλετε, λέω και ονόματα!..
