Ένας Εβραίος έμπορος, ο Σαμουήλ, χρωστούσε 200.000 ευρώ σ΄ έναν άλλο Εβραίο έμπορο, τον Ισαάκ. Περνούσαν οι μέρες, ο Σαμουήλ έκανε οικονομίες, πουλούσε τα τιμαλφή του, ρολόγια και δαχτυλίδια μαλαματένια, αλλά δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το ποσό που έπρεπε να δώσει στον Ισαάκ.

Φιλότιμος άνθρωπος καθώς ήτανε, έπεφτε να κοιμηθεί το βράδυ, αλλά δεν του κολλούσε ύπνος. Στριφογύριζε στο κρεβάτι του και συνεχώς αναστέναζε «αχ, βαχ, πώς θα επιστρέψω τα χρήματα που οφείλω στον Ισαάκ;».

Είδε η γυναίκα του Σαμουήλ πως ο άντρας της κόντευε να κρεπάρει από τη στενοχώρια του και μια και δυο, πηγαίνει στο σπίτι του Ισαάκ. «Ισαάκ, του λέει, ο άντρας μου δεν μάζεψε τα λεφτά που σου χρωστάει και, λυπάμαι πολύ, θ΄ αργήσει να στα δώσει πίσω…». Ο Ισαάκ γούρλωσε τα μάτια του, κάτι πήγε να πει, αλλά η γυναίκα του Σαμουήλ τον είχε αφήσει σύξυλο και είχε φύγει.

Το ίδιο βράδυ, η γυναίκα του Σαμουήλ λέει στον άντρα της: «Ηρέμησε άντρα μου. Κοιμήσου ήσυχος. Τα κανόνισα με το χρέος. Βρήκα τον Ισαάκ, του μίλησα και από σήμερα, εκείνος πια δεν θα μπορεί να κοιμηθεί. Του είπα ότι δεν έχεις λεφτά και γι΄ αυτό θ΄ αργήσεις πολύ να τον εξοφλήσεις… Και, φυσικά, έπαθε σοκ…».

Αλλάζω ονόματα. Στη θέση του Σαμουήλ βάζω τον Γιώργο Παπανδρέου. Και στη θέση του Ισαάκ, τον Κώστα Καραμανλή. Ώς τις 7 Ιουνίου, δεν μπορούσε να κοιμηθεί ήσυχος τις νύχτες ο Παπανδρέου. Από το βράδυ της Κυριακής, όμως, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, θα γυρίζει άγρυπνος στο κρεβάτι του ο Καραμανλής. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Ο ένας κερδίζει, ο άλλος χάνει. Αυτή τη φορά, κέρδισε το ΠΑΣΟΚ με διαφορά 4,36 μονάδων. Φυσικά, όπως γίνεται σ΄ αυτά, ο Καραμανλής θα προσπαθεί τώρα να αποκρυπτογραφήσει τα «μηνύματα» της κάλπης. Όπως ακριβώς συνέβη πριν από πολλά χρόνια. Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έχασε για πρώτη φορά και τους τρεις μεγάλους δήμους στις δημοτικές εκλογές και αμέσως μετά, λάνσαρε στον Τύπο τη δήλωση: «Λάβαμε το μήνυμα»!

Τώρα, ως προς το περιβόητο μήνυμα: είδα εκατοντάδες πανό στις συγκεντρώσεις των αρχηγών, την περασμένη εβδομάδα. Ένα μόνο πανό δεν είδα. Αυτό που θα έγραφε, με μαύρα, κεφαλαία γράμματα «ΔΕΝ ΣΑΣ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ». Η περιφρόνηση, όμως, του λαού προς το πολιτικό σύστημα εκδηλώθηκε με άλλο τρόπο: απέφυγαν να ψηφίσουν πέντε εκατομμύρια άνθρωποι!

Πρωτοφανές ρεκόρ! Ακόμη, ωστόσο, δεν έμαθα αν και ένας έστω πολιτικός ένιωσε την ανάγκη να πάει στον καθρέφτη του, να δει τη μούρη του και ν΄ αρχίσει να βρίζει τον εαυτό του!

Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Θα το κάνουν ίσως ελάχιστοι. Οι πιο φιλότιμοι. Οι άλλοι «αγρόν θα αγοράσουν». Από τη στιγμή που σε περίοδο μεγάλης ανεργίας τρέχει ο μισθός- και δεν είναι και μικρός για τις ελληνικές συνθήκες – υπάρχει το πολυτελές αυτοκίνητο και ο αστυφύλακας οδηγός με το πιστόλι δίπλα του, από τη στιγμή που υπάρχουν τα αεροπορικά εισιτήρια, τα τηλέφωνα, οι διάφορες διευκολύνσεις και τα ποικίλα ρουσφέτια, κορόιδο είναι κανείς σ΄ αυτή τη χώρα των αγραμμάτων και των κακομαθημένων, να τα παρατήσει και να πάει στο σπίτι του;

Και ποια δουλειά θα βρει να κάνει; Ποιος ιδιώτης επιχειρηματίας, που πονάει τα λεφτά του, θα τον προσλάβει και θα τον μισθοδοτεί; Διαλέξτε βουλευτές και υπουργούς απ΄ όλα τα κόμματα και πείτε μου πόσους απ΄ αυτούς θα παίρνατε στη δούλεψή σας; Το μάθημα είναι σκληρό. Και λέει: αν δεν αλλάξει η πολιτική ζωή, αν δεν αλλάξουν οι πολιτικοί, θα φτάσει η μέρα, που θα οργανώνονται πολιτικές συγκεντρώσεις, οι οποίες θα διαλύονται λόγω έλλειψης οπαδών.

Αυτό είναι το κύριο περιεχόμενο του «μηνύματος» της αποχής. Άντε, και λίγο οι αργίες και οι παραλίες του φλογισμένου Ιουνίου.

Τελευταία Νέα