Αναζήτηση
«Το Ισλάμ μάς ένωσε στο ίδιο σπίτι, στο ίδιο έθνος. Είτε το θέλουμε είτε όχι, ανήκουμε όλοι σε αυτό το ανώτερο πνεύμα που υμνεί την ειρήνη και την αδελφοσύνη. Στη λέξη «Ισλάμ» υπάρχει η ρίζα της λέξης «ειρήνη». Αυτό το έχουμε ξεχάσει. Κι αυτό που φαίνεται είναι μόνο η βία» γράφει στη γαλλική «Μοντ» ο μαροκινός συγγραφέας και ποιητής Ταχάρ Μπεν Τζελούν (στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει πολλά βιβλία του). «Ακόμη και αν οι πράξεις αυτές είναι έργο ενός μόνο ανθρώπου», συνεχίζει ο Τζελούν, «παρασύρουν σαν λαίλαπα όλους τους μουσουλμάνους. Η έννοια της ειρήνης έχει προδοθεί και ποδοπατηθεί από ανθρώπους που απαιτούν να μοιράζονται το ίδιο σπίτι με εμάς και οι οποίοι έχουν αποφασίσει να το ξαναχτίσουν πάνω στα θεμέλια του αποκλεισμού και του φανατισμού. Γι’ αυτό καταφεύγουν στις δολοφονίες αθώων. Καμία θρησκεία δεν επιτρέπει μια τέτοια ωμότητα».
Γράφει ακόμη ο μαροκινός διανοούμενος: «Σήμερα έχει ξεπεραστεί μια κόκκινη γραμμή. Το να μπεις σε μια εκκλησία σε ένα μικρό χωριό της Νορμανδίας, να αρπάξεις έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, έναν ιερέα, να τον σφάξεις σαν πρόβατο, να προσπαθήσεις να κάνεις το ίδιο με ακόμη έναν άνθρωπο, να τον αφήσεις να κολυμπάει στο αίμα του, ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, να φωνάξεις το όνομα του Ισλαμικού Κράτους και μετά να πεθάνεις, είναι μια κήρυξη πολέμου ενός νέου είδους, είναι ένας θρησκευτικός πόλεμος. Ξέρουμε ήδη πόσο θα διαρκέσει και πώς θα τελειώσει: άσχημα, πολύ άσχημα».
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; «Μετά τις σφαγές της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, τις σφαγές στη Νίκαια στις 14 Ιουλίου και όλες τις άλλες προσωπικές επιθέσεις, η μουσουλμανική κοινότητα, εσείς, εγώ, τα παιδιά μας, οι γείτονές μας, θρήσκοι ή όχι, πιστοί ή όχι, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε» γράφει ο Τζελούν. «Δεν αρκεί», προσθέτει, «να εξεγερθούμε λεκτικά, να αγανακτήσουμε ακόμη μια φορά και να πούμε «αυτό δεν είναι το Ισλάμ», όχι, αυτό δεν είναι πλέον αρκετό και όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν θα μας πιστεύουν όταν λέμε ότι το Ισλάμ είναι μια θρησκεία της ειρήνης και της ανεκτικότητας. Δεν μπορούμε πια να σώσουμε το Ισλάμ ή, μάλλον, εάν θέλουμε να το επανατοποθετήσουμε στην αλήθεια του, στην ιστορία του, εάν θέλουμε να αποδείξουμε ότι Ισλάμ δεν σημαίνει να σφάζεις έναν ιερέα, τότε θα πρέπει να βγούμε μαζικά στους δρόμους και να ενωθούμε γύρω από το ίδιο μήνυμα: «Ας απαλλάξουμε το Ισλάμ από τα νύχια του Ισλαμικού Κράτους»».
Συνένοχοι. «Εάν συνεχίσουμε να κοιτάζουμε παθητικά αυτή την τραγωδία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, θα γίνουμε αργά ή γρήγορα συνένοχοι αυτών των δολοφόνων» καταλήγει ο Ταχάρ Μπεν Τζελούν. «Ανήκουμε στο ίδιο έθνος, αλλά δεν είναι γι’ αυτό που είμαστε «αδέλφια». Για να αποδείξουμε ότι αξίζει τον κόπο να ανήκουμε στο ίδιο σπίτι, στο ίδιο έθνος, πρέπει να αντιδράσουμε. Διαφορετικά δεν μας μένει τίποτε άλλο από το να φτιάξουμε τις βαλίτσες μας και να επιστρέψουμε στις χώρες της καταγωγής μας».
