Σενάρια για αναρρίχηση Eρντογάν στην Προεδρία

Αναμφισβήτητα, η απόφαση των Βρυξελλών να δώσει στην Τουρκία μια ημερομηνία

για την έναρξη των διαπραγματεύσεων ενισχύει τον Τούρκο πρωθυπουργό απέναντι

στους πολιτικούς του αντιπάλους, εντός και εκτός του κόμματός του, αλλά και

απέναντι στους πόλους εξουσίας του συντηρητικού κατεστημένου. Παραδόξως όμως,

η ίδια αυτή επιτυχία θέτει και τα όρια των κινήσεων του Ταγίπ Ερντογάν. Οι

λόγοι είναι δύο. H διατύπωση της απόφασης των Βρυξελλών, που αφήνει ανοιχτή τη

διαδικασία διαπραγμάτευσης με την E.E. Και η εκκρεμότητα στο Κυπριακό, σε

συνδυασμό με τον συσχετισμό δυνάμεων στην τουρκική πολιτική σκακιέρα.

Όργιο φημών

Οι φήμες οργιάζουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν σχεδιάζει να «εξαργυρώσει» άμεσα την

ευρωπαϊκή του επιτυχία και γίνεται λόγος για πρόωρες εκλογές και για ριζικές

αλλαγές στο Σύνταγμα προκειμένου να αλλάξει το πολίτευμα και να ενισχυθεί η

πολιτική βαρύτητα του Προέδρου της Δημοκρατίας, εν όψει των προεδρικών εκλογών

του 2007. Όπως είπε όμως στα «NEA» πηγή που παρακολουθεί από πολύ κοντά τις

εξελίξεις, «το επιτελείο του Ερντογάν γνωρίζει ότι δεν είναι τόσο απλό να

προωθηθούν αλλαγές στο Σύνταγμα για την ενίσχυση του ρόλου του Προέδρου και το

όλο θέμα είναι υπό συζήτηση. Προς το παρόν δεν προβλέπονται εντυπωσιακές

κινήσεις του Ερντογάν. Πριν διευθετηθεί το θέμα της αναγνώρισης της Κύπρου, η

ηγεσία του AKP θα αντιμετωπίζει πάντα τον κίνδυνο να δεχθεί επιθέσεις από τους

αντιπάλους της».

Μετάλλαξη

Όπως επισημαίνουν οι πολιτικοί αναλυτές, η μετάλλαξη της πολιτικής ταυτότητας

των ψηφοφόρων του AKP προς την κεντροδεξιά βρίσκεται ακόμα σε πλήρη εξέλιξη

και η νέα εκλογική του βάση δεν έχει σταθεροποιηθεί τόσο, ώστε να είναι

σίγουρη μια εντυπωσιακή νίκη όπως αυτή των εκλογών του 2002. Οι φιλελεύθερες

κοινωνικές ηγεσίες στηρίζουν τον Ταγίπ Ερντογάν σε όλες του τις κινήσεις που

αφορούν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, αλλά δεν είναι διατεθειμένες να τον

στηρίξουν αν προσπαθήσει να διαταράξει έστω και στο ελάχιστο την αυταρχικά

κοσμική ταυτότητα του τουρκικού κράτους.

Όσον αφορά τα σενάρια που θέλουν τον Ταγίπ Ερντογάν να προωθεί την αναρρίχησή

του στο Προεδρικό Μέγαρο, εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2007, οι

παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι όσο η σύζυγός του Εμινέ φοράει

μουσουλμανικό κεφαλομάντιλο, κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα δύσκολο.

Την ίδια ώρα, ο τουρκικός στρατός, μετά την απόφαση των Βρυξελλών, δεν

φαίνεται διατεθειμένος να κάνει στο άμεσο μέλλον περαιτέρω παραχωρήσεις όσον

αφορά τον ρόλο του στην πολιτική ζωή της χώρας.

Τρία ζητήματα

Ο Ταγίπ Ερντογάν επικεντρώνει σήμερα την προσοχή του σε τρία ζητήματα. Το ένα

είναι το πρόσωπο που θα ηγηθεί των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Ο

καταλληλότερος θα ήταν ο Αμπντουλάχ Γκιούλ, αλλά ο Ταγίπ Ερντογάν δεν βλέπει

με καλό μάτι την ενίσχυση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Το δεύτερο ζήτημα

είναι οι εκλογές στο Ιράκ και οι αρνητικές επιπτώσεις που ενδέχεται να έχουν

στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Τέλος, το αποτέλεσμα των εκλογών στα

κατεχόμενα θεωρείται πλέον ως ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες της

ευρύτερης στάσης της Άγκυρας στο Κυπριακό και, κατ’ επέκταση, στις

ευρωτουρκικές σχέσεις.