Το 1986 το Σιδηρούν Παραπέτασμα βρισκόταν ακόμα στη θέση του. Το Ρέικιαβικ ήταν ψηλά στην ατζέντα όχι για τις επιτυχίες της Εθνικής Ισλανδίας και την περίφημη κραυγή των φιλάθλων της αλλά για τη συνάντηση των ηγετών των δύο υπερδυνάμεων, του Αμερικανού Ρόναλντ Ρίγκαν και του Σοβιετικού Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Οι τρομοκράτες του Παλαιστίνιου Αμπού Νιντάλ άφηναν πίσω τους πτώματα αθώων ανθρώπων. Η Καλαμάτα μετρούσε τις πληγές της από τον φονικό σεισμό των 6,2 ρίχτερ και ο Ντιέγκο Μαραντόνα περνούσε στη σφαίρα του ποδοσφαιρικού μύθου στα γήπεδα του Μεξικού. Το Τσερνόμπιλ γινόταν ο τάφος εκατοντάδων ανθρώπων στο χειρότερο πυρηνικό δυστύχημα στην παγκόσμια Ιστορία, ενώ ο κόσμος αποχαιρετούσε τον δολοφονημένο σουηδό πρωθυπουργό Ούλοφ Πάλμε, την Αμαλία Φλέμινγκ και τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Την ίδια χρονιά, στη μακρινή Τζαμάικα ο Θεός του Ανέμου αποκτούσε δύο παιδιά με διαφορά λίγων μηνών: τον Γιουσέιν Μπολτ και τη Σέλι-Αν Φρέιζερ-Πράις. Δύο φτερωτοί θεοί που χτυπούν την πόρτα της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων τριάντα χρόνια αργότερα διεκδικώντας το τρίτο τους χρυσό μετάλλιο την κούρσα της μιας ανάσας.

Τελευταία Νέα