Στο ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο Αλσος του Περιστερίου, ένα φθινοπωρινό βράδυ του Σεπτεμβρίου του 1977, επικράτησε νεκρική σιγή όταν στην αυτοσχέδια εξέδρα ανέβηκε ο μεγάλος ποιητής Γιάννης Ρίτσος. Η παρουσία του –μαζί με εκείνη του Μίκη Θεοδωράκη –στο 3ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, όπου και απήγγειλε ο ίδιος για πρώτη φορά το ποίημα που έγραψε και αφιέρωσε στη νεολαία του ΚΚΕ, θεωρήθηκε το πολιτικό – πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς.

Σε μια εποχή όπου η πολιτική ένταση χτυπούσε κόκκινο, τρία μόλις χρόνια από τη Μεταπολίτευση και άλλα τόσα από την επιστροφή του ΚΚΕ στη νομιμότητα έπειτα από 28 χρόνια παρανομίας, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στον τόπο που επέλεξε η Κομμουνιστική Νεολαία. Για τους νεολαίους –και όχι μόνο –το έντονο πολιτικό κλίμα της εποχής με τις ατελείωτες ζυμώσεις και η γοητεία που ασκούσε το πρόσφατα νομιμοποιημένο ΚΚΕ δεν ήταν το μόνο κίνητρο. Από τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ παρήλασε η αφρόκρεμα των ελλήνων καλλιτεχνών, με τους Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Ρίτσο, Μάνο Λοΐζο, Γιάννη Μαρκόπουλο, Θάνο Μικρούτσικο και δεκάδες άλλους να αποτελούν πόλο έλξης. Αν στα παραπάνω συνεκτιμηθεί και το «παραδοσιακό» πλέον κνίτικο σουβλάκι, μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως πώς το Φεστιβάλ της ΚΝΕ συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια ζωής παρά τις κοσμογονικές αλλαγές που μεσολάβησαν όλα αυτά τα χρόνια.

40ό Φεστιβάλ. Με κεντρικό σύνθημα τη φράση από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη «Για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων», το Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή θα διεξαχθεί για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά σε έναν από τους πιο όμορφους ελεύθερους χώρους του λεκανοπεδίου της Αττικής, στο Πάρκο Τρίτση στο Ιλιον, 18 ώς 20 Σεπτεμβρίου. «Δεν υπάρχει αντίστοιχο γεγονός που να κινητοποιεί, να ενεργοποιεί τόσες χιλιάδες νέους και νέες σε όλη τη χώρα. Το Φεστιβάλ στήνεται και ξεστήνεται αποκλειστικά από το μεράκι και την εθελοντική προσφορά των μελών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ» εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ Θοδωρής Χιώνης. «Συνδυάζει την ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ με πολλές μορφές τέχνης και καλλιτεχνικών ρευμάτων, με αφιερώματα, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες καταξιωμένων και νέων δημιουργών, αθλητικές δραστηριότητες, συζητήσεις, εκδηλώσεις και τη συμμετοχή χιλιάδων λαού και νεολαίας κάθε χρόνο» συμπληρώνει. Το ταξίδι του Φεστιβάλ αρχίζει στις αρχές κάθε καλοκαιριού, με περισσότερες από 200 εκδηλώσεις, φθάνοντας σε κάθε πόλη της Ελλάδας και τον Σεπτέμβριο καταλήγει στο τελικό τριήμερο εκδηλώσεων στην Αθήνα.

Για το ΚΚΕ, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι κάτι σαν το πρώτο χτύπημα του κουδουνιού στο σχολείο. Σηματοδοτεί την έναρξη της νέας πολιτικής χρονιάς, καθώς αυτό του παρέχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί σε χιλιάδες κόσμου, όπου ενδεχομένως να μη μπορούσε με άλλο τρόπο. Η απόφαση για επιστροφή στις Δυτικές γειτονιές της Αθήνας κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Οπως αναφέρουν στελέχη του Περισσού «Εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος των λαϊκών οικογενειών, εκεί και τα παιδιά της, άρα η επόμενη βάρδια της εργατικής τάξης. Αυτός είναι ο κόσμος που θέλει να στηριχτεί το ΚΚΕ». Γι’ αυτό και η ομιλία του εκάστοτε γενικού γραμματέα του κόμματος και ο χαιρετισμός του γραμματέα της Νεολαίας δεν ανοίγουν ή κλείνουν τις εκδηλώσεις. Πραγματοποιούνται την τελευταία ημέρα του Φεστιβάλ, την ώρα που η παρουσία του κόσμου έχει κορυφωθεί, λίγο πριν από την έναρξη της κεντρικής συναυλίας και μεταδίδονται μικροφωνικά σε όλο τον χώρο, έτσι ώστε να ακουστούν παντού και σε όλους. Μετά το τέλος της ομιλίας, στα μεγάφωνα αντηχεί η «Διεθνής» και χιλιάδες αριστερές γροθιές υψώνονται στον αέρα. Μόλις ολοκληρωθεί η ανάκρουση του τραγουδιού που ακόμα και σήμερα προκαλεί ρίγη στο κορμί των απανταχού κομμουνιστών, αρχίζει η συναυλία.

Η ΔΙΕΘΝΟΥΠΟΛΗ. Ο χώρος που κερδίζει μεγάλο μέρος του κοινού είναι η Διεθνούπολη. Δεκάδες αντιπροσωπείες από νεολαίες κομμουνιστικών κομμάτων από όλο τον κόσμο στήνουν τα περίπτερά τους, παρουσιάζουν τα αναμνηστικά τους, μπλουζάκια, μπρελόκ και αναπτήρες, τα οποία γίνονται ανάρπαστα από τους επισκέπτες. Ανάμεσά τους υπάρχουν αντιπροσωπείες από κόμματα που στη χώρα τους μπορεί να βρίσκονται σε καθεστώς ημιπαρανομίας ή και παρανομίας, π.χ. από την Κολομβία, αλλά και κυβερνητικά κομμουνιστικά κόμματα όπως αυτό της Κούβας. Οι κουβανοί αντιπρόσωποι έχουν και ένα μοναδικό πλεονέκτημα, αφού ξεδιπλώνουν το πλούσιο ταλέντο τους στη δημιουργία κοκτέιλ με βάση –τι άλλο; –το παραδοσιακό ρούμι. Και οι έλληνες επισκέπτες τούς τιμάνε με το παραπάνω.

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΙ. Για όσους έχουν μικρά παιδιά και σκέφτονται πού θα τα αφήσουν για να κάνουν άνετα τη βόλτα τους, οι διοργανωτές το έχουν προβλέψει και αυτό. Ο παιδότοπος με δεκάδες παιχνίδια περιμένει τα μικρά παιδιά. Το υπαίθριο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Σύγχρονη Εποχή, με τους δεκάδες τίτλους βιβλίων αποτελεί μια ακόμα επιλογή για τους φίλους του βιβλίου.

Κάθε μέρα, εξάλλου, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Φεστιβάλ, οι διοργανωτές συγκεντρώνουν γραφική ύλη, τετράδια, μολύβια, τσάντες και οτιδήποτε θα μπορούσε να χρειάζονται μαθητές. Τα υλικά που θα συγκεντρωθούν θα παραδοθούν σε φροντιστήρια που λειτουργούν λαϊκές επιτροπές μαζί με το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και παρέχουν δωρεάν ενίσχυση σε παιδιά οικογενειών που πλήττονται από την κρίση. Ακόμη, υλικό για μαθητές θα παραδοθεί και στην πρεσβεία της Παλαιστινιακής Αρχής στην Αθήνα, ύστερα από πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών.

μπιρεσ ΚΑΙ ΚΡΑΣΙ. Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Το κνίτικο σουβλάκι είναι εδώ και χρόνια θεσμός κι αυτό που καταναλώνεται σε κάθε γωνιά του Φεστιβάλ. Οι απόπειρες να μπουν στο μενού καινοτομίες, όπως το κεμπάπ, κέντρισαν για λίγο το ενδιαφέρον, δεν δημιούργησαν όμως ποτέ φανατικούς οπαδούς. Στα ψυγεία υπάρχουν πάντα αρκετές μπίρες και για τους λάτρεις του κρασιού επιλογή ανάμεσα σε λευκό ή κόκκινο.

Το πάρκο Τρίτση. «Η διεξαγωγή του Φεστιβάλ στον συγκεκριμένο χώρο εδώ και πέντε χρόνια είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των παρεμβάσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για να μείνει το Πάρκο ανοιχτό στον λαό, με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και αυτό το γνωρίζει ο απλός κόσμος της περιοχής γι’ αυτό και στηρίζει τις εκδηλώσεις του στη περιοχή» δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Θοδωρής Χιώνης. Το Πάρκο Τρίτση βρίσκεται στο Ιλιον, είναι συνολικής έκτασηςπερίπου1.200 στρεμμάτων και αποτελεί τον μεγαλύτερο οργανωμένο πνεύμονα πρασίνου της Αθήνας. Τα μέλη της ΚΝΕ που βρίσκονται στο Πάρκο από τη Δευτέρα κάνουν λόγο για έναν χώρο που, αν και έχει ιδιαίτερη περιβαλλοντική αξία, υποβαθμίζεται και μαραζώνει με σκοπό να δοθεί σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

ΜΟΥΣΙΚΗ

Λαϊκά τραγούδια και μαθητική ροκ

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ. Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα είναι πλούσιο. Φέτος θα υπάρξει αντιφασιστικό αφιέρωμα, καθώς το Φεστιβάλ ξεκινάει τη μέρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα. Τρεις μουσικές σκηνές, κάθε μία για διαφορετικά γούστα, έχουν στηθεί για να ικανοποιήσουν το κοινό. Στην κεντρική σκηνή θα τραγουδήσουν τα πιο γνωστά ονόματα, ενώ στην πιο ροκ μαθητική σκηνή θα βρεθούν τα ελληνικά νεανικά και ερασιτεχνικά συγκροτήματα. Κάθε βράδυ, με την ολοκλήρωση των υπόλοιπων εκδηλώσεων, όσοι αντέχουν στο ξενύχτι θα καταλήξουν στο λαϊκό στέκι, όπου θα διασκεδάσουν υπό τους ήχους παραδοσιακής ή ρεμπέτικης μουσικής. Παράλληλα, υπάρχουν θεατρικές παραστάσεις.

Οι καλλιτέχνες. Θα συμμετέχουν μεταξύ των άλλων και οι Θάνος Μικρούτσικος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γλυκερία, Δημήτρης Μπάσης,Γιώτα Νέγκα, Παντελής Θαλασσινός,Μίλτος Πασχαλίδης,Χρήστος Θηβαίος, Λάκης Χαλκιάς,Βασίλης Λέκκας,Σοφία Παπάζογλου, Γεράσιμος Ανδρεάτος,Ρίτα Αντωνοπούλου, Μανώλης Μητσιάς,Κώστας Θωμαΐδης, Γιώργος Μεράντζας, ΝατάσσαΜποφίλιου, Μύρωνας Στρατής, Ησαΐας Ματιάμπα, Πάνος Μουζουράκης, Βασίλης Σκουλάς, Χριστόφορος Ζαραλίκος, Afaza, Υπεραστικοί, Κίτρινα Ποδήλατα,KollektivA και η Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης.