Είκοσι εννέα νέες παράνομες υιοθεσίες τη διετία 1968-’70 αποκαλύφθηκαν από

τον εισαγγελέα Θεσσαλονίκης. Αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη βρίσκονται για μία

ακόμη φορά οι υπεύθυνοι του ιδρύματος «Άγιος Στυλιανός», μέσω του οποίου

έγιναν δεκάδες υιοθεσίες βρεφών τη δεκαετία του ’60.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Γραφείο Βόρειας Ελλάδας

«Άγιος Στυλιανός». Οι νέες υποθέσεις λένε πως «καίνε», οι δε κατηγορίες είναι

σε βαθμό κακουργήματος. Δεξιά, ο πρώην εφέτης Δανιήλ Δανιήλ σε αναφορά του

οποίου στηρίχτηκε η νέα έρευνα της Εισαγγελίας

Ήδη ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου για αρπαγή βρεφών σε βαθμό

κακουργήματος με σκοπό τη μεταβολή της οικογενειακής κατάστασης από κοινού και

παραπέμφθηκε η υπόθεση σε τακτικό ανακριτή.

Πρόκειται για 29 υποθέσεις που «καίνε», όπως χαρακτηριστικά τόνιζαν στην

Εισαγγελία, και αφορούν ισάριθμες παράνομες υιοθεσίες παιδιών που έγιναν τη

διετία 1968-1970. Η έρευνα έγινε ύστερα από σχετική αναφορά του πρώην εφέτη

Δανιήλ Δανιήλ και βασίστηκε σε στοιχεία και φακέλους που προσκομίστηκαν από

την πρόεδρο του συλλόγου παράνομα υιοθετημένων παιδιών Ιφιγένεια Καλφοπούλου.

Σχετική παραγγελία δόθηκε από την Εισαγγελία Εφετών Θεσσαλονίκης, όπου αρχικά

διαβιβάστηκε η υπόθεση.

Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρώσσης Τάτσης, ύστερα από έρευνα ενός χρόνου και

καταθέσεις των εμπλεκομένων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχουν ποινικές

ευθύνες για τις συγκεκριμένες υποθέσεις τόσο οι τότε υπεύθυνοι του ιδρύματος

«Άγιος Στυλιανός» όσο όμως και οι θετοί γονείς των παιδιών, οι οποίοι επίσης

εξετάστηκαν στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης.

Μάλιστα κλήθηκαν και κατέθεσαν θύματα των παράνομων υιοθεσιών που βρήκαν

ύστερα από χρόνια τους γονείς τους, και επιβεβαίωσαν ότι ήταν αγνώστων γονέων

στον «Άγιο Στυλιανό» την περίοδο εκείνη. Οι απαγγελίες κατηγοριών κατά πρόσωπο

αναμένεται να γίνουν από τον ανακριτή, ο οποίος πήρε στα χέρια του τη

δικογραφία.

Στις περισσότερες περιπτώσεις που εξετάστηκαν τα παιδιά-θύματα των παράνομων

υιοθεσιών, εμφανίζονταν στα επίσημα έγγραφα του ιδρύματος σαν παιδιά αγνώστων

γονέων, ενώ στους φυσικούς γονείς τους οι γιατροί υποστήριζαν ότι είχαν

γεννηθεί νεκρά. Αυτό που εξετάστηκε επίσης ήταν με τι ανταλλάγματα

επιτυγχάνονταν οι υιοθεσίες στο χαρακτηριζόμενο «αμαρτωλό» ίδρυμα του «Αγίου

Στυλιανού», θέμα που θα αποτελέσει αντικείμενο της κύριας ανάκρισης.

Η συγκεκριμένη δικογραφία είναι η πρώτη που προχωράει στην ανάκριση και αφορά

έναν μεγάλο αριθμό υιοθεσιών. Η μοναδική υπόθεση που έχει φθάσει μέχρι τώρα

στο ακροατήριο είναι αυτή της υιοθεσίας του γιου του εφέτη Δανιήλ Δανιήλ,

Σάββα Ναβροζίδη. Στη συγκεκριμένη, οι κατηγορούμενοι απηλλάγησαν από το

Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, παρ’ ότι το δικαστήριο δέχθηκε

ότι τελέστηκε η παράνομη υιοθεσία. Η απαλλαγή έγινε επειδή μετατράπηκε το

κατηγορητήριο σε απλή συνέργεια στην υιοθεσία που είναι πλημμέλημα και

παραγράφηκε.

Και αυτή η δικογραφία πάντως εισάγεται στην ανάκριση με το σκεπτικό ότι το

αδίκημα της αρπαγής με σκοπό την υιοθεσία είναι διαρκές και ο χρόνος

παραγραφής του αρχίζει να μετράει από την ημέρα που το θύμα της υιοθεσίας

ενηλικιώνεται, δηλαδή μετά τα 18 του χρόνια. Η συγκεκριμένη τροποποίηση είχε

επιτευχθεί το 1999 με διάταξη τού τότε εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης Δημήτρη

Σιδέρη, την οποία έκανε δεκτή ο Άρειος Πάγος προσθέτοντας στα 20 χρόνια της

παραγραφής τα 18 της ενηλικίωσης του παιδιού.