Εσείς πού ήσασταν όταν έφυγε η Νταϊάνα;

Εμένα με ενδιαφέρουν οι πρίγκιπες της καθημερινότητας. Εκείνη την περίοδο ήμουν στη Μύκονο. Παθαίνω σοκ για κάθε άνθρωπο που φεύγει από τη ζωή με αυτόν τον τρόπο, κάτω από συνθήκες πίεσης, αλλά νομίζω ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι την πίεση την προκάλεσαν οι ίδιοι. Με τη ζωή τους και με την επιλογή τους. Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά δεν μπορώ τη λογική του καπιταλισμού, του λάιφσταϊλ, τη φιλανθρωπία που γίνεται από αυτούς τους ανθρώπους. Ολο αυτό με σοκάρισε και σκέφτηκα γιατί αποτελεί είδηση μια πριγκίπισσα που πεθαίνει και όχι ένας μεγαλειώδης πρίγκιπας της καθημερινότητας που τον «γράφουνε» κανονικά.

Ημουν σε περιοδεία, όπως κάθε καλοκαίρι από το 1990. Το φαινόμενο Νταϊάνα και το φαινόμενο του κυνηγητού των επωνύμων είναι ένα κομμάτι του κυνηγητού της δημοσιότητας. Υπήρξε για πολλά χρόνια φίλος και γείτονάς μου ο αείμνηστος φωτογράφος Δημήτρης Κουλούρης, που είχε φωτογραφίσει την Τζάκι γυμνή τη δεκαετία του 1960. Η δημοσιότητα αυτή είναι πανάκριβη. Πληρώνεται αδρά. Οπως, εννοείται, καθετί που εξάπτει τη φαντασία και αποκαλύπτεται μέσω του Τύπου και τώρα μέσω των social media. Νομίζω ότι η πριγκίπισσα Νταϊάνα έπεσε θύμα του κυνηγητού της δημοσιότητας, του άγχους και της πίεσης. Είναι πολύ μεγάλη η πίεση που νιώθει ένας επώνυμος της τάξης αυτής, ένας πρίγκιπας. Οπως οι ροκ σταρ που τους ακολουθούν οι παπαράτσι σε κάθε βήμα τους. Η ζωή τους είναι εντελώς συγκεκριμένη, έχω την αίσθηση ότι τα πράγματα είναι αμφίδρομα. Θέλεις τη δημοσιότητα ο ίδιος διότι καλλιεργείς μια αμφίδρομη σχέση δούναι και λαβείν. Ακριβώς η δημοσιότητα αυτή μπορεί να φαίνεται αρνητική από μια άποψη, από την άλλη όμως είναι θετική. Η ενασχόληση των Μέσων μαζί σου, ακόμα και με αυτόν τον τρόπο (πού έφαγες, με ποιον και τι), δημιουργεί μια μυθολογία γύρω από το πρόσωπό σου. Στην Ευρώπη και την Αμερική υπάρχουν επιτελεία που ρυθμίζουν πώς θα γίνει ένας ροκ σταρ απαραίτητος στο κοινό. Η Μάιλι Σάιρους, για παράδειγμα, αν δεν προκαλούσε το κοινό έτσι όπως της είπαν οι μάνατζέρ της και άφηνε μόνο τη φωνούλα της να δουλέψει, δεν θα έκανε ούτε το ένα χιλιοστό σε πωλήσεις δίσκων. Η πρόκληση είναι ένα στοιχείο το οποίο εξαργυρώνεται. Το μικρότερο κομμάτι της εξαργύρωσης το εισπράττει ο φωτογράφος.

Το έμαθα από το ραδιόφωνο. Με στενοχώρησε το γεγονός ότι χάθηκε ένας άνθρωπος. Είναι λυπηρό να χάνεται ένας άνθρωπος, είτε ζει στις Ινδίες είτε στο Πακιστάν ή στο Αιγαίο Πέλαγος προσπαθώντας να γλιτώσει. Το ίδιο ακριβώς πρέπει να αισθανόμαστε και για την πριγκίπισσα Νταϊάνα που σκοτώθηκε, αλλά και για τον τάδε ή τον δείνα. Ολοι είμαστε άνθρωποι. Ο καθένας, προβεβλημένος ή όχι, δεν παύει να είναι άνθρωπος. Και αυτό έχει αξία. Ο ίδιος ο άνθρωπος. Αν γεννήθηκε προβεβλημένος, είναι μια τεράστια αδικία για τη δημοκρατία και για τους ανθρώπους που σκέφτονται απόλυτα σωστά.