Υπάρχει ένας μεσαίος χώρος για την Ιστορία; Δηλαδή για μια ιστορία που δεν γράφεται μόνο μέσα σε ένα πλαίσιο ακαδημαϊκού θερμοκηπίου – κατανοητή συχνότερα μόνο στα μέλη της κοινότητας –, αλλά ούτε και μια ιστορία που αναπτύσσεται στο παρασκήνιο προσπαθώντας μόνο να αναμοχλεύσει τα πιο ταπεινά ένστικτα των ανθρώπων βάσει απλουστευτικών σχημάτων ή θεωριών συνωμοσίας; Μια ιστορία που γράφεται δηλαδή από μια τάξη ανθρώπων εγγράμματη, με στιβαρή γνώση του ιστορικού πεδίου αλλά και ευρύτερη ενασχόληση με τη γραμματεία, την ιστορία, τη διάσωση ιστορικών τεκμηρίων, τη σύζευξη της ιστορίας και με άλλες μορφές γραπτού λόγου;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
