Τα «φύτευσε» πάνω στο σκληρό πεντελικό μάρμαρο. Κι εκείνα άπλωσαν τις ρίζες τους στα αυλάκια που κάποτε περνούσε το νερό και γινόταν κινητήριος δύναμη για να μετρήσει τον χρόνο. Δύο δέντρα ψηλά, μεταλλικά, βρήκαν τη θέση τους στη σκιά της Ακρόπολης. Είναι αυτά που αποφάσισε να «προσφέρει» η γλύπτρια Αφροδίτη Λίτη μέσα σε ένα μνημείο που χτίστηκε για να διαβάζει τον καιρό και άντεξε όρθιο, αν και μετατράπηκε έως και σε τεκέ. Σε ένα οικοδόμημα που αναδείχθηκε σε τοπόσημο κι ακόμη κι εκείνοι που δεν γνωρίζουν τη διαδρομή του στον χρόνο, γνωρίζουν το προσωνύμιό του: Αέρηδες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ