Είναι αυτονόητο πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ το 2016 άλλαζε το εκλογικό σύστημα και ψήφιζε την απλή αναλογική είχε ως βασική επιδίωξη τη διεκδίκηση πρωταγωνιστικού ρόλου στη διακυβέρνηση της χώρας, ακόμα και μετά τη διαφαινόμενη, από τότε, εκλογική ήττα του. Μπορεί να μην κατάφερε να επιβάλει μια τέτοια συνθήκη στις εκλογές του 2019, αφού δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών, κυρίως λόγω της σταθερής θέσης του ΠαΣοΚ να καταψηφίσει την απλή αναλογική, αλλά έχει την ευκαιρία να το επιχειρήσει στις εκλογές του 2023. Αυτή τη φορά βέβαια δεν προβάλλει ως επιχείρημα το δανεικό τσιτάτο «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση» που δόξασε την αλήστου μνήμης και τόσο επώδυνη για τη χώρα διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά την ανάγκη για «προοδευτική κυβέρνηση». Παράλληλα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στις πρωτοβουλίες του οποίου ως πρωθυπουργού τότε οφείλεται η σημερινή περιπέτεια της απλής αναλογικής, προαναγγέλλει ότι θα συμμετάσχει στον σχηματισμό μιας τέτοιας προοδευτικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές με απλή αναλογική, μόνο αν πρόκειται για συγκυβέρνηση «νικητών και όχι ηττημένων». Αποδεικνύει έτσι για άλλη μία φορά την πολιτική αμετροέπειά του σε σχέση με νόμο που ο ίδιος ψήφισε, αλλά και την πρόθεση καταδολίευσης της βούλησης του εκλογικού σώματος, αν τελικά αυτή δεν τον συμφέρει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ