Σε λίγο καιρό η Ατλαντική Συμμαχία θα έχει νέα ηγεσία. Ο Γενς Στόλτενμπεργκ αποχωρεί για μια νέα πλέον σταδιοδρομία στον τραπεζικό τομέα εγκαταλείποντας τη διεθνή του παρουσία ως γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ μετά τη λήξη της θητείας  του ως πρωθυπουργού της Νορβηγίας. Η παρουσία του υπήρξε «ευδόκιμη» όπως θα άρμοζε να χαρακτηριστεί η παροχή υπηρεσιών ενός διεθνούς υπαλλήλου σε έναν διεθνή οργανισμό. Και αυτό διότι, παρά την προηγούμενη πολιτική διακυβέρνηση της χώρας του, ο κ. Στόλτενμπεργκ υπηρέτησε τον πολιτικό-αμυντικό αυτόν διεθνή οργανισμό με άκρως τυπικό και υπαλληλικό πνεύμα αφήνοντας  απορίες για την προβολή της εικόνας ενός φερέφωνου που απήγγειλε ανακοινώσεις αδυνατώντας να εμφανιστεί ως πολιτική προσωπικότητα διεθνούς πολιτικού διαμετρήματος. Και σήμερα ακόμα υπάρχουν αμφιβολίες για το κατά πόσον θα χειριστεί με επιτυχία τη φημολογούμενη αποσύνδεση των ρωσικών S-300 από χώρες της συμμαχίας και τη μεταφορά τους στο ουκρανικό πεδίο. Κι αν σε αυτή την εκτίμηση αντιταχθεί ότι ο ρόλος του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ έχει περιορισμένα περιθώρια ανάπτυξης πρωτοβουλιών και προβολής  προσωπικότητος, ας ανακαλέσουμε στη μνήμη τις περιπτώσεις του Λόρδου Κάρινγκτον και του Γιαπ ντε Χόοπ Σχέφερ. Ή έστω και του «πολυτάλαντου» Χαβιέ Σολάνα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή