Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Με τις ερμηνείες της σε ταινίες όπως «Πρόγευμα στα Τίφανις», «Διακοπές στη Ρώμη» και «Ωραία μου κυρία», μάγευε το κοινό, κερδίζοντας δυνατό χειροκρότημα και πολλά βραβεία. Ωστόσο, ο πιο σημαντικός ρόλος που έπαιξε ήταν μακριά από τη μεγάλη οθόνη, όταν ακόμα ήταν μικρό κορίτσι. Κι έπρεπε να μείνει μυστικός γιατί ήταν κυριολεκτικά θέμα ζωής ή θανάτου.
Η Χέπμπορν, που έφυγε από τη ζωή το 1993, είχε αναπτύξει στη γενέτειρά της, Ολλανδία, αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία αποκαλύπτεται σε μια νέα έκδοση. Το βιβλίο «Dutch Girl: Audrey Hepburn and World War II» του Ρόμπερτ Μάτζεν συγκεντρώνει μυστικά έγγραφα, συνεντεύξεις με μέλη της οικογένειας της ηθοποιού και αποσπάσματα από προσωπικά ημερολόγια.
Οταν ξέσπασε ο πόλεμος, η Χέπμπορν ήταν 10 ετών και τα όσα έζησε την επηρέασαν βαθιά. «O ήχος των ερπυστριών στο πλακόστρωτο δεν έφυγε ποτέ από τ' αφτιά της» γράφει ο Μάτζεν. Οι γονείς της ήταν συμπαθούντες της ναζιστικής ιδεολογίας, κάτι για το οποίο η Οντρεϊ δεν μίλησε ποτέ φέροντάς το βαρέως. Ως φίλοι μάλιστα του φασίστα άγγλου πολιτικού Οσβαλντ Μόσλι γνώρισαν τον Χίτλερ στο Μόναχο το 1935. Η μητέρα της, Ελα, έλεγε πως ο Φίρερ ήταν «μια ελκυστική και γοητευτική προσωπικότητα», ενώ στο ενημερωτικό δελτίο του Εθνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος έγραψε: «Ο Αδόλφος Χίτλερ μπορεί να είναι περήφανος για την αναγέννηση αυτής της μεγάλης χώρας και για την αναζωογόνηση του γερμανικού πνεύματος».
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ. Ο πατέρας της, Τζόσεφ, έκανε ξέπλυμα χρήματος για το Ράιχ, συνελήφθη τον Ιούνιο του 1940 και πέρασε τον πόλεμο στις βρετανικές φυλακές. Μόλις αφέθηκε ξανά ελεύθερος χώρισε την Ελα, μετακόμισε στην Ιρλανδία και πέθανε αμετανόητος το 1980, στα 91 του. Η Ελα, ωστόσο, είχε μια παραγωγική κοινωνική ζωή με τους ναζί γιατί, όπως υποστήριξε όταν ανακρίθηκε από τα μεταπολεμικά δικαστήρια στη Χάγη, ήθελε «να διατηρήσει ολόκληρη την οικογένεια ασφαλή». Τον Ιούλιο του 1941 οργάνωσε μια συναυλία για τη Βέρμαχτ όπου εμφανίστηκε η μικρή Οντρεϊ ως χορεύτρια και πέντε μήνες αργότερα έκανε το ίδιο όταν η Ελα έστησε ένα φεστιβάλ Μότσαρτ για τους κατακτητές.
Η φιλία με τους ναζί όμως δεν της έδωσε συγκεκριμένα προνόμια. Οπως και ο υπόλοιπος ολλανδικός πληθυσμός, οι Χέπμπορν υπέφεραν από τις ελλείψεις τροφίμων. Στη μεγάλη πείνα έτρωγαν μέχρι και βολβούς από τουλίπες. Κατά συνέπεια, η Χέπμπορν υπέφερε από αναιμία, αναπνευστικά προβλήματα, οίδημα και πρήξιμο των άκρων. Το πεπτικό της σύστημα έπαθε ανεπανόρθωτες βλάβες, συμβάλλοντας κατά τον Μάτζεν στην ανάπτυξη του καρκίνου του στομάχου που τελικά τη σκότωσε.
Οταν το 1942 ο θείος της Χέπμπορν Οτο βαν Λίμπουργκ συνελήφθη και φυλακίστηκε, η οικογένεια κλονίστηκε. Αυτός και τέσσερις άλλοι οδηγήθηκαν σ' ένα δάσος κι εκτελέστηκαν από τους ναζί αφού πρώτα είχαν σκάψει τους ίδιους τους τους τάφους. Η δολοφονία έκανε τη μητέρα να απορρίψει τη ναζιστική ιδεολογία και να διαφύγει στη μικρή πόλη Βελπ όπου ζούσε ο παππούς της ηθοποιού. Το καλοκαίρι του 1944 η Χέπμπορν άρχισε να δουλεύει εθελοντικά για τον δρα Χέντρικ Βίσερτ Χοφτ, έναν 39χρονο γιατρό που είχε μετατρέψει την κλινική του σε κέντρο της αντίστασης. Η Οντρεϊ ξεκίνησε να χορεύει σε παράνομα πάρτι που δίνονταν για τη συγκέντρωση πόρων υπέρ της αντίστασης. Ακόμα μοίραζε κρυφά την εφημερίδα των αντιφασιστικών οργανώσεων «Oranjekrant», κρύβοντάς τες στις μάλλινες κάλτσες της ή στα ξύλινα παπούτσια της. Επειδή μιλούσε αγγλικά, ο Βίσερτ Χοφτ μετέφερε μηνύματα και φαγητό στους συμμάχους επί ολλανδικού εδάφους. Μάλιστα, η οικογένειά της έκρυψε στο σπίτι τους έναν άγγλο πιλότο του οποίου το αεροπλάνο καταρρίφθηκε από τους ναζί.
Η ιστορία που την άλλαξε για πάντα ήταν το «Ημερολόγιο της Αννα Φρανκ» που έπεσε τυχαία στα χέρια της το 1946 όταν ήταν 17 ετών. Ταυτίστηκε μαζί της κι έφτασε να την αποκαλεί αδερφή ψυχή της. Οταν το 1958 ο σκηνοθέτης Τζορτζ Στίβενς πρότεινε στην ηθοποιό να υποδυθεί τη Φρανκ στην κινηματογραφική μεταφορά που βιβλίου, εκείνη αρνήθηκε. Ακόμη κι όταν συνάντησε τον Οτο Φρανκ, τον πατέρα της Αννα, που επίσης της ζήτησε να υποδυθεί την κόρη του, δνε πείστηκε.
