Οι ίσες αποστάσεις πήγαν πάλι περίπατο. Αντί να καλλιεργεί κλίμα συναίνεσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο, η ΕΠΟ συνεχίζει με τις επιλογές της να ρίχνει νερό στο μύλο της αντιπαράθεσης.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ο ορισμός του τελικού Κυπέλλου στο γήπεδο Γεώργιος Καμάρας στη Ριζούπολη; Μάλλον θα μπορούσε να σχολιαστεί η απόφαση με τα αρχικά της ΕΠΟ: Εξωφρενικός Προσχεδιασμένος Ορισμός.
Γιατί δεν νοείται να επιλέγει η Ομοσπονδία για τον τελικό ένα γήπεδο που δήλωσε ως δεύτερη έδρα στο πρωτάθλημα η μία εκ των δύο φιναλίστ. Είναι σαν να τείνει ευήκοα ώτα στα «θέλω» της ΑΕΚ. Σαν να αφουγκράζεται την επιθυμία της Ενωσης αδιαφορώντας για τον έτερο διεκδικητή του τροπαίου, τον Ολυμπιακό.
Με δεδομένο μάλιστα ότι οι Ερυθρόλευκοι είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους από την πρώτη στιγμή που διέρρευσε το θέμα υπήρχαν περιθώρια για να διορθωθεί το λάθος. Η Εκτελεστική Επιτροπή όμως ψήφισε καταπώς φαίνεται με σκοπιμότητα. Λες και ήθελε να στείλει μήνυμα στον έναν εκ των δύο φιναλίστ.
Θα μπορούσε να αποτελεί επιλογή η Ριζούπολη, αλλά μόνο αν εξέλειπαν άλλες λύσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, δεν υπάρχει κανένα αδιέξοδο και κατ’ επέκταση κανένα άλλοθι. Διψήφιος είναι ο αριθμός των γηπέδων που πληρούν τις προδιαγραφές για διοργάνωση τελικού, αλλά τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής ψήφισαν λες και ανήκαν στο οργανωμένο κίνημα των οπαδών της ΑΕΚ.
Πλησίον του νέου γηπέδου της Ενωσης είναι άλλωστε η Ριζούπολη. Συνορεύει με τη Νέα Φιλαδέλφεια. Και δεν έχει σημασία ότι το παιχνίδι θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών. Μετράει ότι η ΕΠΟ έκανε το χατίρι μίας ομάδας αντί να επιλέξει μία ξεκάθαρα ουδέτερη ζώνη όπως το Περιστέρι ή η Νέα Σμύρνη (η οποία μάλιστα φιλοξένησε και τον τελικό του 2004).
Ακόμη όμως κι αν αφήσει κάποιος εκτός συζήτησης τη δεδομένη προτίμηση της ΑΕΚ και τη γεωγραφική παράμετρο, εγείρεται μείζον θέμα καταλληλότητας αγωνιστικού χώρου. Ουδείς άλλωστε στη χθεσινή σύσκεψη της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ δεν γνώριζε σε τι κατάσταση βρίσκεται το Γεώργιος Καμάρας. Παρ’ όλα αυτά υπερψηφίστηκε. Αυτό θα πει αίσθημα ευθύνης…
