Οι μεγαλύτερες κρίσεις δεν ήταν υγειονομικές

Σαν ανθρωπότητα, όλα τα έχουμε ξαναζήσει – η Ιστορία, κατά τον Μαρκ Τουέιν, κάνει ομοιοκαταληξίες. Η πανδημία του κορωνοϊού «διαβάζεται» με μπούσουλα την ισπανική γρίπη του 1918. Ομως, οι μεγαλύτερες κρίσεις του 20^ου και του 21^ου αιώνα δεν ήταν υγειονομικές: κάθε χώρα έχει τουλάχιστον μια καθοριστική στιγμή, από αυτές που οι πολίτες δεν μπορούν να αξιολογήσουν κατευθείαν και παρακολουθούν να συμβαίνει με κομμένη την ανάσα. Μια ήττα που δεν περίμεναν, μια νίκη που δεν έπρεπε να έρθει ποτέ, μια πυρκαγιά, μια εμφύλια διαμάχη: με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ως κανονικός ή ως ανάποδος καθρέφτης, όλα θυμίζουν κάπως όσα συμβαίνουν σήμερα. Και αυτό, πιο πολύ από όλα, είναι ένδειξη πως, όταν βγούμε από την καραντίνα, τίποτα δεν θα είναι όπως ήταν πριν. Βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι, σαν κι αυτά που έχουμε διαβάσει στα βιβλία Ιστορίας. Σε μια ανορθόδοξη ομοιοκαταληξία. Και είναι μια σκέψη τόσο ανακουφιστική όσο και βασανιστική. Θα περάσει κι αυτό. Τι, όμως, μας περιμένει ακόμα;