Κάθε φορά που ο βαρύς χειμώνας χτυπάει τα Γιάννενα και γίνεται ποδοσφαιρικός αγώνας στο γήπεδο του ΠΑΣ, αυτό παρουσιάζεται ακατάλληλο για ποδόσφαιρο. Δεν ήταν κάτι πρωτοφανές αυτό που είδαμε χθες στους Ζωσιμάδες. Εδώ και περίπου μια 15ετία, στο συγκεκριμένο γήπεδο έχουμε δει χιόνι να σκεπάζει όλο το γήπεδο και να μπαίνουν… σκούπες, πάγο να καλύπτει τον μισό αγωνιστικό χώρο, λίμνες να δημιουργούνται κάθε φορά που πέφτει μια μεγάλη βροχή. Με ευθύνη προφανώς των αρμοδίων δεν έχουν γίνει οι ενέργειες εκείνες προκειμένου το γήπεδο να παρουσιάζεται σε καλή κατάσταση στα άσχημα καιρικά φαινόμενα. Ή αν έχουν γίνει, δεν είναι αρκετές.
Με ευθύνη της ΕΠΟ διεξήχθη χθες το παιχνίδι Κυπέλλου ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΣ, παρόλο που το 1/4 του αγωνιστικού χώρου ήταν μόνο πάγος. Το ερώτημα είναι ποιος θα έχει την ευθύνη και ποιος θα αποζημιώσει την ομάδα ή τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές αν κάποιοι απ’ αυτούς τραυματιστούν; Χθες, κάθε φορά που οι παίκτες πατούσαν εκεί, σταματούσαν το σπριντ, παρατούσαν την μπάλα, πήγαιναν περπατώντας. Φοβόντουσαν. Ποιος δεν θα το ένιωθε στη θέση τους;
Μια ομάδα που θέλει να επιστρέψει στη Σούπερ Λίγκα, που έχει έναν φιλόδοξο προπονητή και ορισμένους εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές, που πρωταγωνιστεί στην κατηγορία της και όπως έδειξε χθες μπορεί να κοιτάξει στα μάτια έναν μεγάλο σύλλογο, πρέπει πρώτα απ’ όλα να σκεφτεί το δικό της συμφέρον. Τους δικούς της ποδοσφαιριστές, που διακινδυνεύουν τη σωματική τους ακεραιότητα σε κάθε παιχνίδι. Ο ΠΑΣ Γιάννινα αν θέλει να ζήσει και πάλι τις δόξες του παρελθόντος του, οφείλει να ασχοληθεί και με αυτές τις – καθόλου ασήμαντες – λεπτομέρειες. Να φτιάξει τη βιτρίνα του, που είναι το γήπεδό του.
Και μια ποδοσφαιρική ομοσπονδία οφείλει να σκύψει πάνω από τα θέματα που φέρνουν προβλήματα στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές και στο προϊόν. Να υπάρχουν κανονικά γήπεδα για να παίζεται κανονικό ποδόσφαιρο. Διαφορετικά, σίγουρα θα μείνουμε να ασχολούμαστε με τα υποτιθέμενα ραντεβού οπαδών στην Εθνική οδό, αυτά που έχουν τόση δύναμη ώστε να αναβάλλουν παιχνίδια.
