Η απόφαση των διαιτητών να μην προχωρήσουν τελικά σε αποχή από την 17η αγωνιστική, επί της ουσίας διατηρεί όρθιο το πρωτάθλημα. Διότι αν ρίξει κανείς μια ματιά στο καλεντάρι του Ιανουαρίου, με κάθε ομάδα να έχει τουλάχιστον εφτά παιχνίδια για πρωτάθλημα και Κύπελλο, αντιλαμβάνεται πως το πρόβλημα θα ήταν τεράστιο και θα έφερνε τα πάνω – κάτω παντού. Στον προγραμματισμό των προπονητών, στα οικονομικά, στα τηλεοπτικά με τα δύο συνδρομητικά κανάλια που θα μεταδώσουν τους αγώνες.
Οι διαιτητές μπήκαν στη διαδικασία να σκεφτούν το προϊόν, αλλά δεν το έκαναν από την… καλή τους την καρδιά. Γνωρίζουν κι εκείνοι πως φέρουν τεράστια ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με τις αποφάσεις τους ουσιαστικά προκαλούν την πλήρη αναστάτωση.
Οταν από φέτος έχουν στα χέρια τους ένα πολύτιμο εργαλείο που λέγεται VAR και αντί να το εκμεταλλευτούν έχουν λανθασμένες αποφάσεις, που κρίνουν αποτελέσματα, όπως αυτή στο Βόλος – Ολυμπιακός ή πριν από μερικούς μήνες στο Παναθηναϊκός – Ξάνθη, τότε έρχεται η στιγμή που καταλαβαίνουν ακόμα και οι ίδιοι πως αν κοιταχτούν στον καθρέφτη θα διαπιστώσουν τα μεγάλα τους σφάλματα. Που επηρεάζουν αποτελέσματα, σε μια χρονιά που δεν θα έπρεπε ετούτο να συμβαίνει. Και που δικαιολογούν τους συλλόγους που φωνάζουν και διαμαρτύρονται.
Δεν πάει αρκετός καιρός που ο Δώνης είπε πως αισθάνεται σαν να κυνηγούν την ομάδα του. Τιμωρήθηκε γι’ αυτό περισσότερο απ’ όσο τιμωρήθηκαν οι διαιτητές που τον αδίκησαν. Είναι εύκολο για τους τελευταίους να ρίχνουν όλη την ευθύνη αλλού. Να επιδιώκουν να βγουν ατσαλάκωτοι. Αλλά δεν είναι εκείνοι τα «θύματα», όσο κι αν προσπάθησαν το τελευταίο διάστημα να παρουσιαστούν σαν τέτοια. Περισσότερα χάνει ένας σύλλογος αν μια διαιτητική απόφαση και μάλιστα μετά από έλεγχο VAR διαμορφώσει ένα αποτέλεσμα, που μπορεί να κρίνει ακόμα και μια ολόκληρη σεζόν.
