Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αρκούσε να ασκήσει την εξουσία, έπρεπε να την εκπορθήσει. Ή μάλλον: δεν ήταν φτιαγμένος για την άσκηση της εξουσίας, αλλά, από τη στιγμή που η ιστορική συγκυρία, το επικοινωνιακό ταλέντο του αρχηγού του και η ψήφος ενός οργισμένου λαού τον έφεραν εκεί, το ένστικτό του ήταν όχι να τη διαχειριστεί αλλά να τη διαπλάσει. Αφενός γιατί δεν εμπιστευόταν τα «παραδοσιακά» κυκλώματα – Δημόσια Διοίκηση, μέσα ενημέρωσης, οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα – τα οποία θεωρούσε στην υπηρεσία του «ταξικού εχθρού». Αφετέρου γιατί υποτίθεται ότι ερχόταν να «αλλάξει τα πάντα» και, κατά την κομμουνιστική και μετακομμουνιστική αντίληψη που κυριαρχούσε στο γονιδίωμά του, τίποτα δεν αλλάζει αν δεν αλλάξουν οι βάσεις. Κι έτσι, από την αρχή, συστηματικά, τέθηκε σε εφαρμογή, άλλοτε με φανερούς κι άλλοτε με υπόγειους τρόπους, η επιχείρηση αλλαγής των βάσεων του αστικού εποικοδομήματος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ