Ραγκούση Πέπη

Η είδηση μάς ήρθε πριν από λίγες μέρες μαζί με τον καινούργιο χρόνο. Μια πρωτιά που, ασυνείδητα, την ξέραμε, την υποπτευόμαστε εδώ και καιρό. Τη διακρίναμε στα καινούργια σχήματα λόγου που εφευρίσκουμε για να απαντήσουμε στην κοινότοπη, καθημερινή ερώτηση «Τι κάνεις; Πώς είσαι;». Το «Καλά, μια χαρά» –που, παλαιότερα, λέγαμε αβίαστα ακόμη κι αν τα […]

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων λειτουργεί ως κομματικό και όχι ως θεσμικό, όπως θα όφειλε, όργανο. Η ανακοίνωση που έβγαλε προς υπεράσπιση της συντρόφου του Πρωθυπουργού για τον τρόπο που σχολιάστηκε η συνέντευξή της θυμίζει γράμμα περσινής πεισμωμένης αρραβωνιαστικιάς. Με κόνξες, ειρωνείες, οξύμωρα σχήματα, αναφορές σε «λεβέντες που […]

Φέτος, η απονομή των βραβείων Χρυσές Σφαίρες ήταν από αυτές που θα μείνουν στην ιστορία του θεσμού. Στο μέλλον, στα σχετικά αφιερώματα, θα γίνεται λόγος «για εκείνη τη χρονιά που η τελετή δεν είχε το γκλάμουρ της σόουμπιζ αλλά ήταν μία ευκαιρία να καταγγείλει το Χόλιγουντ τη σεξουαλική κακοποίηση στην κινηματογραφική βιομηχανία, γι’ αυτό και […]

Το φανταζόμουν ότι κάπως έτσι θα γινόταν αλλά είχα την ελπίδα ότι θα διαψευστώ. Οτι όλοι αυτοί που ήταν στα κάγκελα ζητώντας πίσω την αξιοπρέπειά τους (λες και μπορεί να σου πάρει ή να σου δώσει αξιοπρέπεια κάποιος άλλος, πέρα από τον ίδιο σου τον εαυτό) το εννοούσαν πραγματικά. Και ότι πίσω από τις περήφανες […]

Ακουγα πριν από λίγες μέρες ένα ρεπορτάζ για την πρεμιέρα του ευρώ στην Ελλάδα την 1η Ιανουαρίου του 2002. Ελεγαν ότι εκείνο το βράδυ πάρα πολλοί άλλαξαν χρόνο μπροστά στα ΑΤΜ περιμένοντας να πάρουν στο χέρι τους τα πρώτα νέα χαρτονομίσματα. Θυμάμαι όμως ότι άλλο ήταν το θέμα εκείνη την Πρωτοχρονιά. Περισσότεροι από εφτά στους […]

Θα θυμάστε ότι πριν από τρεις μήνες ο Διονύσης Τσακνής παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου της ΕΡΤ. Οχι για λόγους δεοντολογικούς –καταγγέλλοντας, για παράδειγμα, έστω και εμμέσως, την κυβερνητική προπαγάνδα ή τις αθρόες προσλήψεις –αλλά επειδή δεν τα βρήκαν με το νέο διοικητικό συμβούλιο στη μοιρασιά των καθηκόντων. Ετσι λοιπόν ξαναγύρισε στις μουσικές σκηνές […]

Μπήκε στη ζωή μας, σε ευρεία κλίμακα, μαζί με τα διαφημιστικά σποτ των φετινών γιορτών. Ενας νέος όρος για μια παλιά αναφορά. Unboxing και unboxers. Κατά λέξη μετάφραση, «αποσυσκευασία» και «αποσυσκευαστές». Κυρίως τεχνολογικών γκάτζετ. Οι μυημένοι το ξέρουν εδώ και δέκα, περίπου, χρόνια από τότε δηλαδή που κυκλοφόρησε στο YouTube το πρώτο βίντεο στο οποίο […]

Αυτό ήταν, τέλειωσε. Ενας χρόνος που μου φάνηκε ότι πέρασε βιαστικά και αγχωμένα αλλά όχι ακριβώς γρήγορα. Λες και τα γεγονότα των τελευταίων δώδεκα μηνών στοιβάχτηκαν μέσα σε στενές μέρες και μας πήγαν καρότσι μέχρι την πίσω πόρτα της χρονιάς που μόλις πέρασε. Που διχασμένους μάς βρήκε και διχασμένους μάς άφησε. Το πρότζεκτ των τελευταίων […]

Αν ήταν άνθρωπος, ένα παιδί, αυτές τις μέρες θα γινόταν 18. Θα ενηλικιωνόταν. Θα είχε περάσει τις παιδικές ασθένειες, τις εφηβικές αναταράξεις και θα ετοιμαζόταν να βγει στη ζωή. Με δύναμη από το παρελθόν, σιγουριά για το μέλλον και μια δόση υπεροψίας. Ηταν, βλέπετε, καλοί οι οιωνοί και το παραχαϊδέψαμε το «μωρό» στη γέννησή του. […]

Τις θυμάμαι μέχρι πριν από λίγα χρόνια ακόμη. Να στέκουν σαν διακοσμητικά στρατιωτάκια κάτω από το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Οι μεγάλες, οι «υπερπαραγωγές», μπροστά μπροστά για να κάνουν μπούγιο και οι πιο ταπεινές πίσω. Μιλάω για τις ευχητήριες κάρτες που ανταλλάσσαμε σωρηδόν αυτές τις μέρες. Με την τυποποιημένη (και τυπωμένη) ευχή «Αίσιον και ευτυχές το νέον […]

Δεν έχω δει την παράσταση «Απελπισίτο» του Λάκη Λαζόπουλου. Είδα όμως το προσωπικό και επαγγελματικό του «απελπισίτο» στην πρόσφατη συνέντευξη στη «Real News». Και μου φάνηκε τόσο καταλυτικό που, πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να του ευχηθώ να ξεπεράσει γρήγορα τη δύσκολη περίοδο που κατά ομολογία του περνάει. Διότι, μόνο σε συνθήκες μεγάλης πίεσης μπορώ […]

Τις έβλεπα σε συνοικιακό υποκατάστημα αλυσίδας σουπερμάρκετ. Συσκευασίες με λεπτές σαν τσιγαρόχαρτο φέτες από φασιανό, αγριογούρουνο, ελάφι καπνισμένο σε ξύλα φλαμουριάς (ή κάπως έτσι). Σε καλάθι στολισμένο με γκι για να ξεχωρίζουν από τους παρακατιανούς «γείτονες» –τα παριζάκια και τα ζαμπόν ωμοπλάτη. Και ταμπέλα σε σχήμα αστεριού που έγραφε : «Για το γιορτινό τραπέζι». Αυτόματα, […]

Πού είχαμε καταχωνιάσει μέσα μας, τα χρόνια πριν από το 2010, όλο αυτό το μίσος; Και τι άνοιξε τους κρουνούς του; Είναι απότοκο της οικονομικής κρίσης και της ανέχειας; Η φτώχεια σε κάνει πιο κακό άνθρωπο; Φταίει η αντιμνημονιακή ρητορική των ψόφων που καλλιεργήθηκε από τα δύο άκρα στις πλατείες των Αγανακτισμένων; Φταίει η έκπτωση […]

Από τα τόσα αρχαία γυναικεία ονόματα που προτιμούν οι new age γονείς ένα μόνο θεωρείται ταμπού. Ονομα σαν κατάρα, που προκαλεί «σκοτεινούς» συνειρμούς. Διότι ενώ ακόμη και το δυσοίωνο Κασσάνδρα ή το τραυματικό Ιοκάστη έχουν αποκατασταθεί στη σύγχρονη ονοματολογία, κανένα κορίτσι δεν το βαφτίζουν Μήδεια. Το όνομα έκλεισε τους λογαριασμούς του με τις κοινωνίες των […]

Τον Βασίλη Μπεσκένη δεν τον γνώριζα προσωπικά. Αλλά με τον ιδιόμορφο τρόπο με τον οποίο τα πρόσωπα που εμφανίζονται στην τηλεόραση «επεμβαίνουν» στη ζωή μας, με ξυπνούσε κάθε πρωί αφού, μόλις ανοίξω τα μάτια μου, πατάω το τηλεκοντρόλ. Οπως τον άκουγα, αγουροξυπνημένη συνήθως, δεν τον είχα απολύτως αποκωδικοποιήσει. Γενικά και αόριστα, μου ήταν συμπαθής. Οταν […]

Εβλεπα και ξαναέβλεπα τα δύο βίντεο που τα προέβαλλαν back to back για να επισημάνουν την αντιδιαστολή. Τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στα «τραπεζάκια έξω» των Αγανακτισμένων, να ρητορεύει για το γκρέμισμα του καπιταλισμού. Και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ως υπουργό Οικονομικών, να βαράει το καμπανάκι λήξης στον «ναό του καπιταλισμού» όπως αποκαλούν οι σύντροφοί του τη Wall […]

Σύμφωνα με έρευνα του Think Tank Pew Research Center που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, ένας στους δύο Ελληνες (53%) εκτιμά ότι το βιοτικό επίπεδο στη χώρα είναι σήμερα χειρότερο σε σχέση με πριν από πενήντα χρόνια. Και μετά βίας ένας στους τρεις (28%) πιστεύει ότι είναι καλύτερο. Δεν μου κάνει εντύπωση αν σκεφτώ ότι στην […]

Σε μία μαύρη πολιτική κωμωδία, όπως το «Wag the dog» («Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο και ένας πόλεμος») του Μπάρι Λέβινσον που θα αντλούσε έμπνευση από αυτήν την κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός θα είχε κερδίσει τη θέση του σε ένα τηλεπαιχνίδι με χορηγό γραφείο ταξιδίων. Ή θα συμπλήρωνε ταξιδιωτικά μίλια που θα εξαργύρωνε με μέρες παραμονή […]

Μοιάζει με κυνήγι μαγισσών που ξεκίνησε ως ζητούμενο της πολιτικής ορθότητας και κατέληξε σε new age υστερία. Μιλάω για την κατάχρηση της έννοιας του σεξισμού. Και πώς, από επιβεβλημένη ανάγκη καταγγελίας των διακρίσεων και των προκαταλήψεων σε σχέση με το φύλο (θεωρητικά έχει να κάνει και με τους άνδρες, πρακτικά αφορά περισσότερο τις γυναίκες), κατέληξε […]

Ενα από τα στοιχεία της έρευνας που δημοσίευσαν την περασμένη Παρασκευή «ΤΑ ΝΕΑ» για τις «ευέλικτες» μορφές εργασίας και τους «μισθούς» των 360 ευρώ είναι και ότι οι δύο στους τρεις Ελληνες πληρώνουν εκπρόθεσμα τους λογαριασμούς τους λόγω έλλειψης χρημάτων. Αλλη μια πανευρωπαϊκή πρωτιά φτώχειας –να τη χαιρόμαστε! Και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, βέβαια, δεν είναι […]

Το θέμα που δημιουργήθηκε με τις δηλώσεις της Μποφίλιου πήρε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που θα άξιζε ο πολιτικός λόγος μίας τραγουδίστριας της οποίας η σχέση με την πολιτική φαίνεται ότι κινείται εντός ορίων βιντεοκλίπ. Συναισθηματική και ονειρική, με περισσότερο Κοέλιο στη φόδρα της παρά επιχειρήματα. Σιγά! Ούτε η πρώτη φορά είναι που η […]