Στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, οι άνθρωποι ακόμη αγωνίζονται να κατανοήσουν τα μυστήρια που τους περιβάλλουν. Παρ’ όλα αυτά, η Γη και η Σελήνη διατηρούν μια σχέση ζωτικής σημασίας, η οποία εξελίσσεται αργά αλλά σταθερά. Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες παρακολουθούν με ακρίβεια την απόσταση μεταξύ των δύο σωμάτων και διαπιστώνουν ότι η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη με ρυθμό περίπου 3,8 εκατοστά ετησίως — ένας αριθμός μικρός σε ετήσια βάση, αλλά υπολογίσιμος αν σκεφτεί κανείς το πέρασμα των αιώνων.
Αυτή η μέτρηση επιτεύχθηκε χάρη στις προηγμένες τεχνολογίες λέιζερ, οι οποίες στέλνουν ακτίνες από τη Γη προς τους ανακλαστήρες που τοποθετήθηκαν στην επιφάνεια της Σελήνης από τα Apollo και Luna. Χάρη στην τεχνική “Lunar Laser Ranging”, οι επιστήμονες όχι μόνο προσδιορίζουν την ακριβή απόσταση, αλλά και παρακολουθούν μικροσκοπικές μεταβολές που σχετίζονται με τη φυσική αλληλεπίδραση των δύο σωμάτων.
Η βασική αιτία πίσω από αυτό το φαινόμενο είναι οι παλίρροιες. Η βαρυτική έλξη της Σελήνης δημιουργεί ένα κύμα στο νερό των ωκεανών, το οποίο προηγείται ελαφρώς από τη θέση της λόγω της ταχύτερης περιστροφής της Γης σε σχέση με τη σεληνιακή περιφορά. Αυτό το «φουσκώμα» νερού ασκεί μία δύναμη πίσω στην τροχιά της Σελήνης, λειτουργώντας ουσιαστικά τόσο ως επιβραδυντής της γήινης περιστροφής όσο και ως μικρής εμβέλειας «ωθητήρας» που απομακρύνει τη Σελήνη από τη Γη.
Το αποτέλεσμα αυτής της χορογραφίας είναι διπλό: Οι ημέρες στη Γη μεγαλώνουν με αργό ρυθμό — ήδη υπολογίζεται ότι η διάρκεια της ημέρας έχει αυξηθεί κατά περίπου 30 λεπτά τα τελευταία 70 εκατομμύρια χρόνια — ενώ στο απώτατο μέλλον μπορεί να φτάσει να διαρκεί όσο ένας σεληνιακός μήνας (29,5 ημέρες). Ταυτόχρονα, η απομάκρυνση της Σελήνης θα οδηγήσει σε νέο τύπο συγχρονισμού: η Γη θα βλέπει πάντα την ίδια πλευρά της Σελήνης, όπως συμβαίνει σήμερα από την αντίθετη κατεύθυνση. Μία τέτοια εξέλιξη θα σήμαινε και το τέλος των ολικών ηλιακών εκλείψεων, αφού η τροχιά της Σελήνης θα έχει απομακρυνθεί τόσο ώστε να μην καλύπτει πλέον εντελώς τον Ήλιο.
Η πρωτοποριακή επιστημονική τεχνική της ακριβείας μέτρησης με λέιζερ, γνωστή ως Lunar Laser Ranging, αποτελεί τη βάση για όλες τις σύγχρονες προβλέψεις και υπολογισμούς σχετικά με την απόσταση της Σελήνης, τις παλιρροιακές δυνάμεις και τις μελλοντικές αλλαγές στον πλανήτη μας.
Είναι φανερό ότι η σχέση Γης-Σελήνης είναι μια ζωντανή και δυναμική διεργασία, και όσο και αν αλλάζει με πολύ αργούς ρυθμούς, καθορίζει σε βάθος χρόνου την ίδια τη δομή και το μέλλον του πλανήτη μας.
Πάντως, οι όποιες αλλαγές γίνονται αντιληπτές μόνο με εξαιρετικά ακριβή επιστημονικά όργανα και όχι μέσω της καθημερινής εμπειρίας. Έτσι, βραχυπρόθεσμα, η απομάκρυνση της Σελήνης δεν επιφέρει πρακτικές συνέπειες στη ζωή στη Γη. Πάλι καλά..
