Ησύλληψη περίπου 20 υπόπτων, ανάμεσα στους οποίους είναι ο ετεροθαλής αδελφός του βασιλιά Αμπντάλα, συνοδευόμενη από την καταγγελία για κινήσεις που συνιστούσαν «κίνδυνο για τη σταθερότητα της χώρας» και από την, έμμεση πλην σαφή, υπόνοια για απόπειρα πραξικοπήματος, είναι αναμφίβολα το γεγονός που ταράζει το σκηνικό στην Ιορδανία από το Σάββατο. Ειδικά μετά τη χθεσινή αναφορά του αναπληρωτή πρωθυπουργού και έμπιστου του Αμπντάλα, Αϊμάν Σαφάντι, ότι ο Χάμζα μπιν Χουσεΐν είχε επαφές με «ξένες δυνάμεις» και βρισκόταν υπό τη στενή επιτήρηση των υπηρεσιών ασφαλείας εδώ και αρκετό διάστημα.

Σημειώνεται ότι ο Χάμζα είναι γιος του βασιλιά Χουσεΐν και της τέταρτης συζύγου του, πρώην βασίλισσας Νουρ. Επί μία τετραετία, μάλιστα, ήταν ο πρώτος τη τάξει για τη διαδοχή του θρόνου – μέχρι το 2004, που το «δαχτυλίδι» πέρασε στον νυν βασιλιά Αμπντάλα, γιο του Χουσεΐν και της δεύτερης συζύγου του, πριγκίπισσας Μούνα. Υπό αυτή την έννοια, είναι μάλλον ένας εύκολος και προβλέψιμος στόχος, καθώς αρκετοί θεωρούσαν ότι από τότε περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία προκειμένου να εκδικηθεί γι’ αυτό που πίστευε ότι του ανήκε δικαιωματικά και του το στέρησε ο ετεροθαλής αδελφός του.

Χάμζα

Ο ίδιος, βεβαίως, αρνήθηκε κατηγορηματικά οποιαδήποτε εμπλοκή – χωρίς ωστόσο, να διστάσει να επιτεθεί σφοδρά εναντίον του καθεστώτος, έστω κι αν το έχει υπηρετήσει από καίριες θέσεις. «Δεν είμαι εγώ ο άνθρωπος που ευθύνεται για την κατάρρευση της διακυβέρνησης, για τη διαφθορά και για την ανικανότητα που κυριαρχεί στο σύστημά μας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15-20 ετών, ενώ επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο», σημειώνει η δήλωση του δικηγόρου του προς το βρετανικό δίκτυο του BBC. Ανάλογη στάση τήρησε και η μητέρα του, Νουρ, κάνοντας λόγο για «κακοήθη συκοφαντία».

Η αλήθεια, πάντως, είναι πως κρίνοντας από τις αντιδράσεις που υπήρξαν μετά τις εξελίξεις του Σαββάτου, δύσκολα μπορεί να διακρίνει κανείς την «ξένη δύναμη» με την οποία θα μπορούσε να έχει επαφές ο Χάμζα προκειμένου να πετύχει τα σχέδια που κατηγορείται ότι είχε καταστρώσει. Για του λόγου το αληθές, το σύνολο των χωρών του αραβικού κόσμου τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του Αμπντάλα, ενώ το ίδιο έκαναν και οι ΗΠΑ, των οποίων η Ιορδανία θεωρείται πιστός και πολύτιμος σύμμαχος στην περιοχή. Κάτι ανάλογο έκανε το Ισραήλ, καθώς η Ιορδανία είναι ουσιαστικά η πρώτη αραβική χώρα που το αναγνώρισε και συνήψε συνθήκη ειρήνης μαζί του το 1994 – έστω κι αν περίπου ο μισός πληθυσμός της ή και ακόμη παραπάνω είναι παλαιστινιακής καταγωγής, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες συνέρρευσαν εκεί μετά τον Πόλεμο των Εξι Ημερών του 1967 και την κατάκτηση της Δυτικής Οχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ από τις ισραηλινές δυνάμεις. Οσο για το Ιράν, δύσκολα μπορεί να βρεθεί κάτι «ύποπτο» στην ανακοίνωσή του, έστω κι αν σε αυτήν αναφέρθηκε σε «σιωνιστικό δάκτυλο».

Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν και μέχρι το καθεστώς του Αμμάν να παρουσιάσει απτές αποδείξεις που να στηρίξουν τις καταγγελίες εις βάρος του Χάμζα, αρκετοί πιστεύουν πως η ερμηνεία για τις εξελίξεις του Σαββατοκύριακου βρίσκεται αλλού. Οτι αποτελούν, με άλλα λόγια, είτε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών που εκκρεμούσε εδώ και χρόνια είτε το προπέτασμα καπνού ώστε να καλυφθεί η εντεινόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, την οποία ο Αμπντάλα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να καλύψει επαρκώς, με αποτέλεσμα η Ιορδανία – η οποία βρίσκεται σε πρόγραμμα του ΔΝΤ – να είναι από τις ελάχιστες αραβικές χώρες στις οποίες δεν εκδηλώθηκε τόσο μαζικό κύμα διαμαρτυριών και αμφισβήτησης την περασμένη δεκαετία.