Η έννοια του χώρου διαμορφώνεται μέσα από ένα σύστημα οσφραντικών παραγόντων. Μπορούμε δηλαδή να δούμε μία πόλη ή ένα τοπίο να σχηματίζεται χάρη στις διαφοροποιήσεις των αρωμάτων που αναδίδουν τα φυτά, οι καρποί, ακόμη και το έδαφος, ο αέρας ή το υδάτινο στοιχείο που την περιβάλλουν.

Η σύγχρονη αρωματοποιία εμπνέεται λοιπόν από τα παιχνίδια της γεωγραφίας. Το τοπίο και η βλάστηση της Μεσογείου, οι εθιμικές τελετουργίες της Μέσης Ανατολής, αλλά και μακρινών τόπων προσφέρουν τους χυμούς φρούτων, τους καπνούς αρωματικών ξύλων, τις νότες θαλασσινής αύρας ώστε να σχηματίσουν ένα σύγχρονο αρωματικό σύννεφο. Αυτή η αρωματική αναπαράσταση του χώρου δίνει πληροφορίες για τη σημασία που δίνουμε στα αρώματα ως έναν άλλο τρόπο για να ντύσουμε, να διακοσμήσουμε και να αναδείξουμε το σώμα μας.

Το τοπίο της Μεσογείου είναι καθοριστικό στην αρωματική τοπογραφία. Ξηρό και ευωδιαστό, πράσινο και αναζωογονητικό. Η ιταλική Acqua di Parma στη σειρά Blu Mediterraneo δημιουργεί ένα αφήγημα γύρω από τη φύση , τις γεύσεις, τον ήλιο. Η τελευταία προσθήκη στη συλλογή είναι to Chinotto di Liguria, βασισμένο στην ποικιλία του γλυκόπικρου πορτοκαλιού της Λιγυρίας. Ενα άρωμα που θυμίζει μια πρωινή βόλτα στις βραχώδεις ακτές της Δυτικής Λιγυρίας.

Το άρωμα του τόπου είναι ένα μοντέρνο υποκατάστατο μιας βιωμένης εμπειρίας. Η προβολή μιας πράξης που συνέβη σε έναν αγαπημένο προορισμό. Και ο συνδυασμός από ευωδιές συντελούν στην ανάκληση της μνήμης για αυτό το μέρος που ασκεί τη δύναμη έλξης του καθώς το άρωμά του απλώνεται πάνω στο δέρμα. Μέσα από την τριλογία Les Eaux de Chanel αναδύεται η προσωπική γεωγραφία της Γκαμπριέλ Σανέλ. Της οποίας το ξεκίνημα και η επιτυχία συνέβησαν στα θέρετρα της Ντοβίλ και του Μπιαρίτς. Ενώ στα κανάλια της Βενετίας η Σανέλ αφέθηκε στην επίδραση της τέχνης και του πολιτισμού.

Είναι ενδιαφέρον –διαβάζουμε στο «Αρωμα: η πολιτισμική ιστορία της οσμής» (εκδ. Πλέθρον) –ότι ενώ στη Δύση η όραση θεωρείται η κατεξοχήν αίσθηση της απόστασης, στην εμπειρία των κατοίκων των δασών, όπως στους ιθαγενείς της Νέας Γουινέας, τους Ουμέντα, η όσφρηση συχνά ξεπερνά την όραση όσον αφορά την απόσταση. Ξέρουν ότι η όσφρηση μπορεί να τους φανερώσει πολλά πράγματα που δεν φανερώνονται στα μάτια.

Αυτή την αφηγηματική απελευθερωτική δύναμη της όσφρησης αξιοποιεί η γαλλική σχολή σύγχρονων αρωμάτων. Που υποστηρίζει την άποψη ότι το άρωμα μπορεί να καταλάβει και έναν χώρο ονειρικό, που υπάρχει μόνο στη φαντασία μας. Σαν τα οσφραντικά τοπία που δημιουργούν οι τρεις ιδρυτές τα γαλλικής diptyque, τα οποία εικονογραφούν οι ίδιοι, για να συμπληρώσουν με ινδική μελάνη πάνω στα μπουκάλια των δημιουργιών τους ό,τι δεν φαίνεται με τα μάτια. Στο τελευταίο τους άρωμα Fleur de Peau, με κυρίαρχο συστατικό το musk η ομάδα της diptyque εμπνεύστηκε από έναν αισθησιακό αρχαιοελληνικό μύθο: την αγάπη μεταξύ της Ψυχής και του Ερωτα με το χαρούμενο τέλος που οδηγεί στην ένωση των δύο εραστών και τη γέννηση της κόρης τους, της Ηδονής.